Hoke-Peep
นางเงือกน้อยช่างฝัน
ตอนที่ 2
สีแบบนี้ ปวดตาใช่ไหม?…ดิฉันก็ปวดตาเช่นกันค่ะ
ใกล้วาเลนไทน์ปี 2023
ใครๆ ก็อยากมีแฟน …
อยากมีคนควงแขน รู้สึกอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยวหัวใจสิ้นดี…
จีราวัชไม่ได้กล่าวไว้…แค่ยืมรูปมาประกอบบทความเฉยๆ
ป้า BiBi :
“ หนุ่มจ๊ะ ชอบบอลรึเปล่า ? ไปกินขนมแล้วลูบๆคลำๆ ลูกบอลที่บ้านพี่มั๊ย มีลูกบอลแบบสองลูกใหญ่ๆ เบิ้มๆ ด้วยนะ “
[ ส่งจูบ ]
จีราวัช ลูกศิษย์อันดับ 1 ของท่านอาจารย์ Morgyn :
“ !!! “
[ วิ่งหนีคุณป้าแบบ 4x100 ]
[ แผนการหาคู่ก่อนวันแห่งความรัก ล้มเหลว200% ]
BiBi :
“ เฮงซวย!…ฉันเกลียดวันวาเลนไทน์ นังพวกคู่รัก! ทำมาเป็นที่รักคะ ที่รักขา ควงแขนกันเข้าไป ป้อนอาหารให้กัน…กินเองไม่ได้รึไง เห็นแล้วอารมณ์เสีย! “
“ ใครมีคู่แล้วเดินผ่านหน้าบ้านฉัน ฉันจะสาปคู่รักพวกนั้นด้วยตุ๊กตา Voodoo “
หญิงวัยกลางคน BiBi บีบคอตุ๊กตา Voodoo
“ โสด
โสด
โสด
เลิกกัน
เลิกกัน
เลิกกัน
ขอให้ชาวซิมส์ทุกคนเป็นโสด ไร้คู่ในวันวาเลนไทน์เหมือนฉัน วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ “
[ ทิ่มเข็มลงบนตุ๊กตา Voodoo แบบไม่ยั้งมือ ]
เลือด!…
ความเดิมตอนที่แล้ว
นางเงือกสาว โฮก-ปี๊ป ผู้อยากมีแฟนก่อนวันวาเลนไทน์ ดื่มยาพิษ ยาเสน่ห์ของคุณป้าแม่มด แล้วก็ …!!!
[ เพิ่มความฟรุ้งฟริ้ง ]
[ ใครบางคนบ่นว่ามองโฮก-ปี๊ปแล้วแสบตามาก… ]
[ ช่วยไม่ได้…ก็โฮก-ปี๊ป สวยเจิดจ้าเกินไป สวยจนคนมองตาพร่ามัว ]
[ ฮิฮิ ]
[ คำแนะนำ : อ่านด้วยเสียงของนางเงือก โฮก-ปี๊ป ]
[ เสียงแบบเพื่อนสาวร่วมชั้นเรียนที่สวยที่สุด เพื่อนผู้หญิงทั้งห้องรุมเกลียด แต่หนุ่มๆทั้งโรงเรียนหลงรัก ]
ดื่มยาเสน่ห์แล้วก็อะไร…
ก็รู้สึกแปลกๆ น่ะสิ!
ยัยแก่นั่นต้องเอาของไร้คุณภาพจากประเทศ xxx มาหลอกขายฉันแน่ๆ !
ฉันจำได้ว่าตอนดื่มยาเสน่ห์ ฉันอยู่ที่ชายหาดเมือง Sulani
ตอนนั้นรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
มองเห็นทุกอย่างเป็นสีแดง…
ความจำครั้งสุดท้ายก็คือฉันกระโดดลงน้ำเพื่อดับความร้อนรุ่ม
แล้วเกิดอะไร ยังไงก็ไม่ทราบ จู่ๆ มาโผล่ในที่แปลกๆ
ที่ๆ เหมือนใส่ฟิลเตอร์ฟรุ้งฟริ้ง
ในหัวคล้ายได้ยินเสียงสัตว์ร้ายคำราม…
น่ากลัวมาก!
ถ้าฉันหาผู้ชายไม่ได้ก่อนวันวาเลนไทน์ ฉันจะกลับไปกัดนางแม่มดแก่นั่นให้จมเขี้ยว หึ!
พอฉันเริ่มโมโห ร่างกายก็ร้อนวูบวาบอีกครั้ง
Pops
คุณพระ จู่ๆร่างนางเงือกของฉันก็หายไป…
กลายเป็น…
เสียงคำรามน่าเกรงขาม
“ โฮก~ปี๊ป “
พี่สุรเดช : แมว ???
พริมา : [ ยิ้มมุมปาก ]
ฉะ…ฉันกลายเป็นเสือสมิง
นังแก่นั่นถุยน้ำลายเอามาหลอกให้ฉันกินแน่นอน!!
[ จดชื่อแม่มดทองคำลงบัญชีแค้น ]
โมโห!
โกรธมาก!
หิว!
เลือด ฉันอยากกินเลือด!…
อยากกินได้เลือด
ไก่ดิบ หมูดิบ ส่งมาให้หมด!
หลังจากเดินทางแบบทุลักทุเล
ฉันกลิ้งลงจากภูเขาหิมะเหมือนลูกขนุน
โฮก-ปี๊ป :
[ เสียงคำราม ]
โฮก-ปี๊ป โฮก-ปี๊ป
ลาบเลือด ลาบดิบ ซอยจุ๊ ฯลฯ
[ น้ำลายหยด ]
กระหายเลือดจนหัวจะปวด!…ใช้สมองมากจนหิว
ฉันไปหาเนื้อดิบกินดีกว่า!…
หลังจากเดินทางแบบทุลักทุเล
ทุลักทุเล x2
ฉันลงจากเขาแบบผู้ชำนาญ
ไม่นานฉันก็ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพ ??
เจ็บตูดๆๆๆๆ
@ เมืองอะไรซักอย่างที่ผู้เล่นจำชื่อไม่ได้
[ เสียงลมหนาวพัด ]
เสือสาวผู้น่ารัก โฮก-ปี๊ป :
“ เฮ่ย! แก นัง npc ส่งเงินและของมีค่าของแกทั้งหมดให้ฉัน “
ฉันทักทาย Npc แถวๆนั้นด้วยไมตรี เพื่อถามทางไปร้านอาหาร
“ อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครหล่ะ ไม่งั้น… “
[ ทำท่าปาดคอ ]
[ ถุยน้ำลายลงบนหิมะ ]
ฉันไหว้ขอบคุณ npc ที่กรุณาบอกทางด้วยความสุภาพ
ยัย npc ที่ฉันจำชื่อไม่ได้ พวกเธอไม่เห็นใจคนโสดแบบฉันเลย
ได้ข่าวมาว่ามีงานวัดแถวๆ นี้
งานวัด = งานเทศกาล = คนเยอะ
ฉันไปหาคู่ในงานวัดดีกว่า~เผื่อโชคดีได้ผู้ชายติดไม้ติดมือกลับบ้าน
[ ระหว่างทางพบเจอคู่รัก ]
โฮก- ปี๊ป ( เสียงคำราม )
[ ทั้งร้องไห้ และคำราม โฮก-ปี๊ป พร้อมๆกัน ]
[ เสียงเคี้ยว ]
ร้านแผงลอยข้างทางมีแต่ของอร่อย ฉันชอบมาก
[ น้ำลายไหล ]
“ ป้าคะ ขอแบบนี้อีก 5 จาน เอาแบบดิบๆ มีเลือดเยอะๆ ยิ่งดี “
[ ตะโกน )
“ อร่อย! “
[ อาหารกระเด็น ]
ป้า npc คิดในใจ…หล่อนกินเสียงดัง ไร้มารยาท อาหารกระเด็นไป 2 เมตร แถมดูดขี้ฟัน แคะขี้มูกไปด้วยแบบนี้ ใครจะกล้ามากินอาหารร้านฉัน
ป้า npc น้ำตาไหล
หลังจากเสียเวลาไปหลายวัน ฉันก็มาถึงจุดหมายปลายทางจนได้
[ กดเปลี่ยนวอลเปเปอร์มือถือเป็นธีมเรียกผู้ชาย ]
Prima :
เรื่องนี้ต้องยอมรับว่ามีวอลเปเปอร์บางภาพใช้แล้วเห็นผลแบบทันทีทันใด ทุกครั้งที่ดิฉันเปลี่ยนหน้าจอมือถือเป็นรูปนั้น…
…วันนั้นต้องได้ ต้องโดน เร่าร้อน 25 +++++ ชุ่มฉ่ำน้ำเต็มตัว นอนคว่ำน้ำไหลออกปาก นอนตะแคงน้ำไหลออกหู เหนื่อยจนต้องรอขอชีวิต ( หัวเราะ ) รักมาก…นับเป็นวอลเปเปอร์ในดวงใจ ไม่เคยลบออกจากมือถือ
ถาม: บอกบุญทีว่าวอลเปเปอร์รูปไหน?…
ตอบ: ดิฉันไม่บอกหรอกค่ะ เป็นความลับ ฮิๆ
[ คิดในใจ ]
ใกล้วาเลนไทน์แล้วด้วย ฉันจีบผู้ชายไม่เป็นด้วยสิ…
[ จินตนาการ ]
เฮ้! นายผมทองนั่นหน่ะ แวะไปกินสาหร่ายบ้านฉันมั๊ย?
หรือไม่ก็…
เฮ่ย! แกอ่ะ ไอ้หน้าหล่อ ไปเล่นหมากรุกที่ชายทะเลกับฉันมั๊ย?
อะไรแบบนี้…
จะหลงกลฉันรึเปล่านะ?
ถ้าหาไม่ทันวันที่ 14 กุมภา…ก็แค่ต่อยท้องผู้ชายหล่อๆ สักคน ทุบหัวให้สลบ แล้วลากกลับบ้าน
[ จินตนาการ ]
“ เฮ้! ฉันชอบพี่หว่ะ อยากได้เป็นผัว “
[ ฝ่ามือทุบสันคอ ]
“หุบปาก แล้วยอมกลับบ้านกับฉันซะดีๆ “
ต่อยท้องจบสลบ
[ จินตนาการ ]
แบกขึ้นบ่ากลับบ้าน
อาชญากรรมชัดๆ
ฉันสะบัดหัว ละทิ้งความคิดวิปริตเดินเข้าไปในงานวัด
แต่ทว่า…
npc พวกนี้มาจีบกันให้ฉันเห็นอีกแล้ว
ฉันริษยามาก!
ฉันทนเห็นคนมีความรักไม่ได้
ฉัน…
[ เสียงแปลงร่าง ]
[ เสียงแปลงร่าง]
[ เสียงคำรามของโฮก-ปี๊ป ร่างสาม ]
[ กรี๊ดดดดดด ]
ปีศาจ!
โฮก-ปี๊ปร่างสามไล่กัดคนทั่วงานเทศกาล
“ช่วยด้วย”
“กรี๊ดดดดด “
[ เสียงฝีเท้าวิ่งอลหม่าน ]
ฉันคนนี้งดงาม จนเกมหาหัวสวยๆมาใส่ให้ไม่ได้?
คำสาป?
คาถา?
มนต์ดำ คุณไสย?
อารมณ์เสีย!
โฮก-ปี๊ป ร่างสาม :
โอ๊ะ! ตรงนั้นมีผู้ชายที่ดูเข้าที…
“ ไอ้หนุ่มหูกางตรงนั้นอ่ะ ชอบปลารึเปล่า? “
Wayu:
“ ชอบครับ “
“ใช้ได้นี่…”
Wayu :
“ ผมชอบกินปลาทะเล…แบบที่มีคนแกะก้างให้ครับคุณปีศาจหมา “
“ กินปลาด้วย!?…โหดเหี้ยมที่สุด!”
โฮก-ปี๊ปกระทืบเท้าจากไป
ยมทูต พัฒนเดช เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง เขาได้แต่ลอบมองด้วยใจระทึก…
“พนันได้เลย ว่านางเงือกโฮก-ปี๊ปหาแฟนไม่ทันวันที่ 14 กุมภาหรอก…”
***** จบตอน *****
Prima
13/02/2566
