Sims Story: WAYU
Wayu กับบ้านผีสิง ?!
ตอนที่ ๒ Be with U
ตอนที่ ๓ Oh My Darling
ตอนที่ ๔ Fate to Love U
ตอนที่ ๕ Lose It!
The old Mill, Port Promise
Evergreen Harbor
วันอาทิตย์ที่ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๓
กราบเท้า คุณแม่ที่เคารพ
สวัสดีครับคุณแม่ ผมมาถึงบ้านใหม่ ที่เมือง Evergreen Harbor แล้ว พอจัดของเสร็จผมก็รีบเขียนจดหมายถึงคุณแม่ทันทีเลยครับ ขออวดภาพบ้านและละแวกบ้านก่อนครับ
บ้านที่ผมซื้อ เป็นบ้านหลังมุม ไม่สิต้องเรียกว่ามีหลังเดียว ไม่มีเพื่อนบ้านรอบๆเลยครับ น่าเสียดายที่บ้านไม่ได้หันหน้าทิศใต้ (พี่ชายบ่นไม่หยุดเรื่องนี้)
หลังใหญ่มาก เหลือพื้นที่ไว้วิ่งเล่นกับแมวและปลูกผักสวนครัว …แต่ว่าราคาถูกจนน่าตกใจ หวังว่าจะไม่มีคดีฆาตกรรม หรืออะไรแปลกๆก่อนผมมาอยู่นะ (หัวเราะ)
พื้นที่ด้านหลังผมทำแปลงผัก กับเลี้ยงด้วงกว่างไว้ขายชาวเมืองครับ (หัวเราะ) ไม่ต้องห่วงว่าผมจะเหงา ผมยุ่งมากๆเลยครับ
บรรยากาศเงียบสงบ เหมาะกับนักศึกษาแบบผมมากครับ เวลาว่างก่อนไปเรียนหนังสือ ผมชอบยืนมองเขื่อนหลังบ้าน แล้วจินตนาการว่ามีไททัน ๖๐ เมตร บุกมาถล่มเมืองด้วยครับ (หัวเราะ)
ผมต้องเปิดเครื่องฟอกอากาศทุกห้อง เวลาออกนอกบ้านก็ต้องใส่ mask ด้วย แต่วันนี้ลมแรง ไม่มีฝุ่นพิษผมเลยไม่ใส่ mask (หัวเราะ)
แต่คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ อยู่ไปนานๆ ร่างกายก็คงชินไปเอง
สุดท้ายนี้ผมคิดถึงคุณแม่และทุกคนที่บ้านมากครับ ไว้ว่างๆผมจะเขียนจดหมายมาอีก
ด้วยรักและเคารพ
WAYU
Wayu:
ผมเขียนจดหมายหาคุณแม่แบบสั้นๆ เลือกที่จะไม่เล่าเรื่องประหลาด พิสดารในบ้านของผม…
เรื่องที่ว่า…ในบ้านหลังนี้ (อาจจะ) ไม่ได้มีผมอยู่คนเดียว
บางครั้งนั่งดูอ่านหนังสือที่ชั้นล่าง แต่ได้ยินเสียงคนเดินที่ชั้นสอง…ผมคิดว่าเป็นเสียงไม้ขยายตัว ไม่ก็เสียงเหล็กที่ทำโครงหลังคาหดตัวจากสภาพอากาศ
ทำไมผมคิดแบบนี้น่ะเหรอ…เรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ
ตอนอายุ ๑๘ ปี ผมจำเป็นต้องย้ายออกมาหาบ้านใหม่ใกล้ๆมหาวิทยาลัย เพื่อเรียนหนังสือ พี่ชายทั้งสองคน และฟ้าแลบ แมวของผมก็มาช่วยย้ายบ้านด้วย
มันเป็นบ้านที่สวยงาม น่าอยู่อาศัย ในเมือง Evergreen Harbor ทั้งๆที่สวยและใหม่มาก แต่ผมได้มาในราคาถูกเหมือนซื้อช่วงโปร 11.11
ตอนแรกพวกพี่ชายบอกว่าจะมานอนเป็นเพื่อนผม แต่อยู่ได้สองสามวันก็ไม่ยอมมาที่บ้านอีกเลย ทำไมก็ไม่รู้
ผู้ประสบภัยรายแรก: Wayu (พี่ชาย)
Wayu: รู้สึกหนาวแปลกๆ ก็ไม่ได้เปิดแอร์นี่นา ทำไมผมหนาวมากเลย!? ขนหัวลุก…
Wayu: ผ…ผี!!! //แกล้งทำเป็นไม่เห็น
“แฮ่!”
“กรี๊ด!!”
“ดิฉันเป็นผี ขออนุญาตหลอกคนหล่อหน่อยค่ะ~”
นอกจากนี้…ตอนที่ช่วยน้องชายทำความสะอาดบ้านใหม่ wayu รู้สึกเห็นผู้ชายผมยาว ใบหน้าขาวซีด ยืนข้างหลัง
ปัญหาคือ ในบ้านมีคนแค่สามคน คือเขา น้องชาย wayu และพี่ชายคนโต lockdown (ที่หัวเหม่ง) แน่นอนว่าไม่มีใครผมยาว…ไม่มี!!
“ฉะ…ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น!!ๆๆๆๆ” เขาท่องคำนี้ในใจไม่หยุด
Wayu: “กรี๊ด!!”
Wayu: “เฮ้! Wayu บ้านใหม่ของนายมันต้องมีสิ่งลี้ลับ พี่เห็นของลอยได้!”
Wayu: “เมารึเปล่า? ดื่มตั้งแต่เช้าเลยเหรอ? อยากมาอยู่กับผมแล้วหาข้ออ้างหล่ะสิ เหงาก็บอกมา”
ไอ้น้องบ้า ดันไม่เชื่อ!!…Wayu หนีกลับบ้านในเช้าวันนั้นพร้อมแมว และพี่ชายคนโต ทิ้งน้องชายให้สู้กับผีคนเดียว
ผี: “ว่างๆแวะมาให้หลอกใหม่นะคะ บาย~”
ผู้ประสบภัยรายที่สอง: Lockdown (พี่ชาย) ชายหนุ่มหัวโล้น ในชุดคอสเพลย์สีแครอท (หัวเราะ)
พี่ Lockdown ก็เจอเหตุการณ์แปลกประหลาดไม่เว้นแต่ละวัน เจ้าผีร้าย!!
“คุณพระ!!”
“จะกดสั่งของช่วงโปร 11.11 ซะหน่อย ตกใจหมด!!”
“ของในบ้านลอยได้เองอีกแล้ว แล้วนั่น! ผี! ผีตัวเป็นๆ!”
ผี: “ค่ะ หลวงพี่”
“ปกติผีกลัวแครอทไม่ใช่เหรอ? หล่อนไม่กลัวรึไง จะมาหลอกใครหัดเกรงใจสีชุดฉันด้วย!!”
วันรุ่งขึ้น…
ผี: “จ๊ะเอ๋~ ผีมาแล้วค่ะ”
“กรี๊ด! ………ซะเมื่อไหร่ ฉันไม่กลัวเธอแล้วยัยผี มาเลยแน่จริงก็เข้ามา! ช่วงโควิดเขาให้ social distancing หล่อนออกไปไกลๆฉันอย่างน้อย 10 เมตร”
ผี: “คนหัวล้านขี้โมโหจังค่ะ ใจเย็นๆสิคะ”
“พี่ว่าบ้านหลังนี้มันแปลกๆ สร้างผิดฮวงจุ้ยรึเปล่า? แจกันบนชั้นวางของ ลอยได้เองด้วยนะ น้องเห็นไหม!”
“เหลวไหลอ่ะครับ ผมไม่เชื่อ”
“ที่นี่เคยเป็นป่าช้าเก่าแน่ๆ!! พี่ดูฮวงจุ้ยแล้ว บ้านหลังนี้หน้าบ้านหันไปทางทิศประตูผีด้วย…ทำบุญขึ้นบ้านใหม่เถอะ”
แน่นอนว่าโดน wayu ปฏิเสธ
ผู้ประสบภัยรายที่สาม: ฟ้าแลบ (แมวพันธุ์อ้วน)
ผี: “ว่ายังไงน้องอ้วน~”
“Meow”
*แปล* “ผมไม่อ้วน นี่คือมวลกล้ามเนื้อ!”
ผี: “น้องเหมียว เคยเห็นผีรึเปล่า~แมวอ้วนนี่ดีจริงๆ ตัวนุ่มนิ่มมากค่ะ”
“MEOW!!”
*แปล* “ฮือ พี่ชายครับ บ้านพี่มีผีครับ!!”
“เหมียวๆๆๆๆๆ”
*แปล* พี่ชายครับ ผี ผีลอยอยุ่บนหัวพี่อ่ะครับ
*แปล* ผีครับ ผี!! ในบ้านของเรามีผี!!!
“ฮ่าๆๆ ฟ้าแลบของเรา ขี้อ้อน น่ารักจริงๆ~”
เพราะว่าฟ้าแลบน่ารัก ผีก็รักและเอ็นดูฟ้าแลบ เขาเลยเจอผีบ่อยเป็นพิเศษ
ผี: “ไม่มีใครช่วยหรอก น้องวายุเขาไม่เห็นผี ฮิๆ”
ไม่มีที่ไหนปลอดภัย ทั้งในบ้าน นอกบ้าน กลางวัน กลางคืน…ฟ้าแลบระแวงไปหมดแล้ว
“ผีหลอก!!”
สุดท้ายฟ้าแลบก็หนีออกจากบ้านอีกตัว ทิ้งให้ wayu อยู่กับผีสองต่อสอง…แน่นอนว่า wayu เป็นคนเดียวที่ไม่เห็นผี (หัวเราะ)
ผู้ประสบภัยรายที่สี่: Wayo (น้องชาย)
วาโยได้ยินข่าวลือว่าบ้านพี่ชายผีดุมาก แต่เขาไม่เชื่อ จึงมาพิสูจน์
ผี: “ท้าทายเหรอ ได้!!”
หลังจากคืนนั้น Wayo ก็ไม่ยอมมาเที่ยวบ้านพี่ชายอีกเลย…
Wayu:
พี่ชายผม Lockdown เป็นพวกคลั่งศาสตร์ลี้ลับ ฮวงจุ้ย พลังดวงดาวอะไรประมาณนั้น ส่วนพี่ชายอีกคน Wayu เป็นพวกขี้ระแวง น้องชายคนเล็ก Wayo ก็ขี้กลัว เห็นใบไม้ร่วงก็จินตนาการไปไกล ใช้การไม่ได้สักคน!
ไม่ว่าจะชวนมาเที่ยวบ้านกี่รอบ พี่ชาย น้องชายและแมวของผม ก็ไม่เคยมาที่บ้านหลังนี้อีกเลย …ผมน้อยใจพวกเขามาก ถ้ามีธุระด่วนจำเป็นต้องเจอกัน พวกเขาจะนัดผมไปคุยที่คาเฟ่ใกล้ๆบ้านแทน
“พี่จะไม่มีวันไปเหยียบบ้านน้องอีกแน่นอน!!”
นี่หรือคือคำพูดจากพี่ชาย ไร้เยื่อใยจริงๆ! คนแบบผมเชื่อในสิ่งที่พิสูจน์ได้ เชื่อในวิทยาศาสตร์ ผีอะไรนั่นไม่มีหรอก!!
อะไรๆก็เหมือนจะดีครับ แต่ว่า…อยู่ไปสักพัก ผมก็เริ่มรู้สึกว่าผมไม่ได้อยู่คนเดียวในบ้านหลังนี้ ไม่สิ ไม่เฉพาะแค่บ้านหลังนี้ ในทุกๆที่เลยครับ
มองไม่เห็นแต่สัมผัสได้
อะไรบางอย่างที่อยู่คนละมิติ…
อย่างตอนที่ผมอ่านหนังสือ ผมรู้สึกว่ามีคนอยู่ข้างๆ รู้สึกถึงพลังงานบางอย่าง…
รู้สึกว่าโดนใครบางคนจ้องมอง…
บางครั้งเวลานั่งดูทีวี นั่งเล่น internet ผมก็ได้ยินเสียงผู้หญิงหัวเราะคิกคัก ผมมองซ้าย มองขวา คงหูแว่ว บ้านผมอยู่ใกล้ๆบาร์ บางครั้งเสียงคงลอยมา
น้ำในห้องน้ำเปิด-ปิดเองได้ แล้วก็เสียบ่อยๆ ตื่นมาน้ำนองพื้นเลยครับ หรือห้องน้ำเป็นแบบอัตโนมัติ แต่มันเสียก็ไม่รู้ครับ
แผ่นดินไหวบ่อยด้วยครับ แผ่นดินไหวจนของในบ้านลอยได้เองเลยครับ แต่ก็แปลกที่ผมไม่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือน คงเป็นเพราะบ้านตอกเสาเข็ม (หัวเราะ)
เล่าให้คนอื่นฟัง พวกเขาคงคิดว่าอาจจะเป็นเรื่องลี้ลับ ผี …แต่ผมว่าผีไม่มีจริง เป็นแต่พลังงานบางอย่างเท่านั้นแหล่ะ!
ในทางวิทยาศาสตร์…ผมคงคิดถึงบ้านมากจนเห็นภาพหลอน สร้างเพื่อนในจินตนาการขึ้น
“ใช่ๆ ผมคงเหงาเกินไป! ต้องหาอะไรทำแก้เบื่อ”
บ้านเดิมของผม มีคนอยู่เยอะมากทั้งคุณแม่ ป๊ะป๋า พี่ชาย น้องสาว น้องชาย แมว สุนัข เมด บัตเลอร์ คนสวน พอมาอยู่คนเดียวก็เงียบเกินไปจนผมไม่ชิน ผมคงหลอนไปเอง…
########จบ#######
Wayu: “แล้วพวกคุณเชื่อเรื่องลี้ลับ เชื่อว่าผีมีจริงรึเปล่า?” //จ้อง
Prima: “ใช่ค่ะ บ้านของน้อง wayu ไม่มีผีสักหน่อย คุณพี่รักน้อง Wayu นะคะ~”
พริมา
วันอาทิตย์ที่ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๓
