วันพุธที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2564

Peace of Mind

Sims Story: Arthit


ละทิ้งความสะดวกสบาย แสวงหาทางสงบ (ว่าไปนั่น)


พระ


บทสรุปของชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ผู้มีภรรยาสองคน


ขึ้นรูปแรกมาก็สีแครอทเลย (หัวเราะ)


********


“พริมา! แกจะต้องตกนรก เอาผ้าเหลืองมาเล่นแบบนี้”


“คิดมากน่า นรกก็แค่ชื่อน้ำพริก ตาบอดสีเหรอยะ! ดูยังไงสีเหลือง ฉันมองเห็นเป็นสีแครอท”


“เหาจะขึ้นหัว นังคนบาป แกต้องหยุด!”


“ฮ่าๆ คนหัวเหม่งคอสเพลย์เป็น Kuririn ต่างหาก โกรธด้วยเรื่องไร้สาระ ความดันขึ้นเป็น Stoke ตาย ฉันไม่รับผิดชอบนะคะ”


“ฉันจะแจ้งผู้ปกครองของแก ว่าแกเอาพระมาเล่นอีกแล้ว ฉันจะบอกให้เขาลงโทษแก”


“แล้วเธอจะได้รู้ว่าความลำเอียงมีจริง ระหว่างคนนอกแบบเธอ กับคนที่เขารักแบบฉัน ถ้ากล้าก็เชิญไปบอกเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ไม่กลัวโว้ย!”

เพื่อยืนยันความเชื่อ ดิฉันฮัมเพลง “อายุ ๑๕ ต้องมาเป็นพระธุดงค์ มาใส่สบง…” 

เพื่อดูท่าทีผู้ปกครอง แน่นอนว่าเป็นผู้ปกครองที่หมายความว่า สามี (สามีดิฉันเป็นชาวพุทธแบบเข้มข้น เขาเข้าวัด ทำบุญทุกวันพระ เขาบวชเรียนวัดปฏิบัติ เขาถือศีล ๕ อย่างเคร่งครัด เขาไปทอดกฐินทุกปีไม่เคยขาด) 

เขา(ผู้ปกครอง AKA สามี)ปรายตามองดิฉัน ถอนหายใจแล้วพูดว่า “อายุ ๑๕ เป็นเณรครับ ไม่ใช่พระ” แล้วเขาก็ออกไปทำงาน …ในที่สุด ในที่สุด ฉันก็ได้รับใบอนุญาต(แบบไม่เป็นทางการ)ให้เอาแครอทมาเล่นแล้ว (หัวเราะ)



ตอนแรก Charming Life


คุณอาทิตย์เบื่อเรื่องที่ภรรยาทั้งสองคนไม่รักใคร่กลมเกลียวกัน

เขากลุ้มใจและปวดหัวกับเรื่องนี้

“หรือเราจะหาภรรยาคนที่ ๓ มาช่วยแบ่งเบาภาระพวกเธอ?” เขารำพึงในใจ
“ผู้หญิงนี่น่ารำคาญจริงๆ…หรือเราควรหาหนุ่มๆอีกคนมาปรนนิบัติดีนะ?”
“ป้าสมัครเป็นภรรยาที่ ๓ นะ Malcolm อ่อนหวาน ทำงานบ้านเก่ง เชี่ยวชาญเรื่องบนเตียง สนไหมจ๊ะ? “ ป้าผมสีเขียวมองหน้าคุณอาทิตย์ด้วยหัวใจระส่ำ…

Malcolm:”Oh My God!” (อ่านด้วยเสียง Joseph Joestar)
“ไม่ดีกว่า เข็ดแล้ว…”

“แล้วถ้ามาตบตีกันแบบนี้อีก คงปวดหัวหนักกว่าเดิม…”

 อาทิตย์ตัดสินใจไม่หาภรรยามาเพิ่ม เขาหยิบ Tylenol 500 mg หนึ่งเม็ด มากินแบบไม่ดื่มน้ำตาม เพื่อบรรเทาอาการปวดหัว


วันหนึ่งความอดทนได้มาถึงขีดจำกัด…ภรรยาหมายเลข ๑ และ ๒ ตบตีกัน ในที่สาธารณะ เขาเลยเข้าไปห้าม

อยู่ด้วยกันมาตั้งนาน ยังจะมาหึงหวง ไร้สาระ”

“อย่าทะเลาะกันได้ไหม ผมอายชาวซิมส์ จะตีกันไปตีที่บ้าน!!”

“ทำไมเค้าต้องอาย มันสิต้องอาย! มาแย่งสามีคนอื่น” //ภรรยาทั้งสองคน พูดประโยคเดียวกัน พร้อมกัน ใช้นิ้วชี้ไปที่อีกฝ่าย


“คุณพี่เข้าข้างมัน!! ดิฉันเกลียดคุณพี่” //ภรรยาทั้งสองคน พูดประโยคเดียวกัน พร้อมกัน


“เกลียดก็ดี พวกคุณไม่ไปผมไปเอง”


“เพราะคุณพี่มักมากในกาม มีภรรยาสองคนนั่นแหล่ะ คุณพี่เป็นคนผิด”


“ผมผิดตรงไหนครับ? ตอนผมแต่งงานกับคุณ ก็บอกว่าผมมีผู้หญิงอีกคนอยู่แล้ว คุณก็ยอมรับ ส่วนคุณ รู้ว่าผมแต่งงาน มีภรรยาก็ไม่ยอมเลิก บอกเองว่าจะอยู่เงียบๆ” 


คุณอาทิตย์จ้องหน้าภรรยาคนที่ ๑ และคนที่ ๒ ทีละคน ก่อนพูดต่อ ไม่เปิดโอกาสให้แก้ตัว


“ผมหลอกลวงพวกคุณ หรือเอามีดจี้คอ บังคับขืนใจคุณสองคนมาเป็นภรรยาหรือก็เปล่า พวกคุณสองคนเต็มใจอยู่ด้วยกันแบบสามคนผัวเมีย ทีแบบนี้มาว่าผมได้ยังไง!?”


“กรี๊ด ไอ้ Malcolm ไอ้คนเลว!!” //ภรรยาทั้งสองคน พูดประโยคเดียวกัน พร้อมกันแล้วเข้ามาตบตีคุณอาทิตย์


“อ๋อ! ผมพึ่งรู้ว่าตัวเองเลว พวกคุณชอบคนดีๆใช่ไหม? ได้!! งั้นผมไปบวช จะได้เป็น คนดีๆ ทรัพย์สินทุกอย่าง ที่ดิน เงินในบัญชี เงินในตู้เซฟก็ยกให้คุณสองคนเอาไปแบ่งกัน ฝากดูแลลูกๆด้วย ลาก่อน!”


Malcolm สะบัดบ๊อบ เดินจากมา ไม่สนใจเสียงร้องไห้ โอดครวญของเหล่าภรรยา



ณ วัดลึกลับ กลางป่า


พระ

คุณอาทิตย์ตัดสินใจออกบวช เขาตั้งใจจะบวช 1 พรรษา เขารู้สึกสงบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน


“สงสัยเราจะเหมาะกับทางสายนี้” 


พระ

พระ Malcolm รำพึงในใจ ขณะกวาดลานวัด…
พระ

ทำไมพระต้องกวาดลานวัด ดิฉันคนเล่นได้แต่สงสัยในใจ

พระ


แต่ภรรยาทั้งสองของเขามักมาก่อกวนที่วัดเสมอ

พระ

พระ: จู่ๆก็รู้สึกหางตาด้านขวากระตุก…ลางร้าย (คิดในใจ)


“สวัสดีค่ะพระ ดิฉันมาใส่บาตรค่ะ”

พระ


“เจริญพรเจ้าค่ะ ดิฉันก็มาด้วยเจ้าค่ะ หลวงพี่ นิมนต์เจ้าค่ะ”


พระหยุดกวาดลานวัด หันไปมองสีกาทั้งคู่ด้วยสายตาสำรวม 

พระ


“มื้อเย็นพระอยากรับประทานอะไรบอกได้นะคะ ดิฉันจะทำมาให้ตอนเย็นค่ะ”


“นังโง่ พระไม่กินอาหารเย็นย่ะ!”



“หล่อนจะพูดกับพระต้องเรียกพระว่า หลวงพี่ แทนตัวเองว่า โยม ใช่ไหมคะ คุณอาตมา~?” //มาดามเฉิดโฉม ยิ้มให้พระ

“หล่อนเข้าใกล้พระมากเกินไปแล้ว นังเฉิดโฉม ขาดความละอายใจ!”

พระ:”………………”

พระ


วันต่อมา


“ดิฉันเอามื้อกับมื้อเที่ยงมาส่งค่ะ คุณพี่”


“เอาไปให้เด็กวัดเลยคุณโยม”

พระ

“แกมาอีกแล้วนะ นังเฉิดโฉม อีมารศาสนา!!” //กระซิบ


“แกนั่นแหล่ะ นังรัศมีจันทร์ เสียงแหลมๆของแกทำพระตกใจหมดแล้ว เดี๋ยวชาวบ้านแถวนี้คิดว่าในวัดมีเปรตนะยะ!”


พระ:”…………”



“หลวงพี่เห็นหนังหน้าเหี่ยวๆของแก รับประทานอาหารไม่ลงพอดี! ออกไปจากเขตวัดเลย!”

“แกนั่นแหล่ะต้องไป”
“แกต่างหากที่ต้องไป”
“ใส่ชุดขาวแต่จิตใจสกปรกดำมืด!”

 //ผลักอีกฝ่าย เริ่มต้นทะเลาะกัน


พระ:”Oh My God!” (อ่านด้วยเสียง Joseph Joestar)

พระ

พระรู้สึกปวดหัว คล้ายๆจะเป็นไมเกรน ถ้าไม่ได้เป็นพระ ถ้าไม่ใช่คนอ่อนโยน ครอบครัวอบรมมาดี เขาอยากจะเอาน้ำมาสาดไล่ผู้หญิงสองคนตรงหน้ามากๆ

พระ


วันต่อมา ภรรยาสองคนเดินมาเจอกันโดยไม่ได้นัดหมาย


“เดี๋ยวนะ นี่ชุดอะไรของแก นังรัศมีจันทร์?!”


“สีสันแบบนี้…”


“นังโง่ ชุดคู่ไงยะ ชุดคู่ “


“ฉันมองเผินๆคิดว่าพระ เกือบยกมือไหว้แล้วนะ!”


“สวยหล่ะสิ อิจฉาใช่ไหม?”

“สั่งตัดเป็นพิเศษ ด้วยผ้าพับเดียวกับชุดคุณพี่”

“อี…”

ก่อนที่ทั้งคู่จะตบตีกัน ก็มีพลเมืองดีโทรแจ้งเจ้าหน้าที่ ทั้งคู่จึงโดนโปลิศลากออกไปจากวัดก่อนจะได้เจอพระ


หลายวันต่อมา


“สวัสดีค่ะพระ วันนี้พวกเรามาชวนสึกค่ะ”


“สึกเถอะค่ะ พวกเราผิดไปแล้ว”
พระ
พระ:”………………………”

“พวกเราจะเป็นคนดี ไม่ทะเลาะกันแล้ว สัญญาค่ะ”
พระยังคงเงียบ
ผู้หญิงสองคนเห็นแบบนั้นก็โทษอีกฝ่ายว่าเป็นคนผิด สุดท้ายก็ลากลับบ้านด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่าน
พระ

วันต่อมา…

“สวัสดีค่ะ หลวงพี่”สองสาวคลานเข่ามากราบหลวงพี่
พระ

พระ:”…………” //รู้สึกปวดหัว


“โยมซิสมาง้อพระค่ะ โยมซิสผิดไปแล้วค่ะ โยสซิสกับนังเฉิดโฉม จะไม่ทะเลาะกันให้หลวงพี่ปวดหัวแล้วค่ะ สึกเถอะค่ะ”


รัศมีจันทร์ ภรรยาคนที่๒ คลานเข่าเข้ามา ตั้งใจจะมากอดขาพระ

“ใส่ชุดคู่อีกแล้วนะ นังตัวร้าย ฉันเกือบหันไปไหว้ผิดคนอีกแล้ว! สอนไม่จำ!”

“นอกจากพระ คนอื่นห้ามใส่สีส้มรึไง? มีกฏหมายข้อไหนห้าม?” มาดามเฉิดโฉมตบปากมาดามรัศมีจันทร์

“อีมารศาสนา!! นังรัศมีจันทร์ หล่อนยุยงให้หลวงพี่อาบัติ ปาราชิก!! เลวมาก!!” 


มาดามเฉิดโฉมจิกหัวหญิงสาวที่เคยใช้สามีร่วมกัน ลากออกมาจากพระ

“คนบาปแบบแก ตายไปต้องไปอยู่ในกระทะทองแดง”

“ปีนต้นงิ้วต่างหาก อวดฉลาด”


“เจ็บนะยะ หัวล้านขึ้นมาทำยังไง! ถ้าฉันเลว แกก็เลว นังงูพิษ”


“อาตมาคะ นังรัศมีจันทร์หลอกด่าว่าอาตมาหัวล้านค่ะ”


พระ:”Oh My God!” (อ่านด้วยเสียง Joseph Joestar)

พระ
พระ: “ใครก็ได้ช่วยหยุดสีกาสองคนนี้ที”
พระ


“ใส่ร้ายฉันเหรอ นังแก่!”


“กรี๊ด นังเมียน้อย!” 


วันนี้จบลงด้วยการตบตีกันต่อหน้าพระสงฆ์ 1 แมตช์


พระ Malcolm รู้สึกร้อนผ้าเหลือง อยู่วัดต่อคงไม่ดี ผู้หญิงสองคนคงตามมากวนใจไม่หยุด…


เห็นแก่แครอท…แค่กๆ เห็นแก่ผ้าเหลือง เขาลาออกจากการเป็นพระ หลบหนีผู้คนไปที่น้ำตก ใกล้ๆเกาะร้างแห่งหนึ่ง ในเขตทะเล Sulani


…ลือกันว่าน้ำตกแห่งนี้เป็นจุดรวมของพลังวิเศษ ถ้ามาฝึกที่นี่ Level จะขึ้นไว เขาตั้งใจจะเป็นเซียน อยากเหาะได้ว่างั้น (หัวเราะ)


ยืนทำสมาธิใต้น้ำตก  //จินตนาการเสียงน้ำตกดัง ซ่าๆ

หนาวแต่ก็ทนได้


แปลกเหรอ? ก็ละครจีนประเภทกำลังภายในชอบทำแบบนี้นี่นา (หัวเราะ)


เขาตัดสินใจแล้วว่าจะไปบำเพ็ญเพียร เพื่อเป็นเซียน แสวงหาชีวิตอมตะ ไม่สนแล้วผู้หญิง ทุกคนล้วนน่ารำคาญ

รู้สึกได้เลยว่ามีคลื่นพลังแผ่เข้าสู่ร่างกาย อีกไม่นาน อีกไม่นาน…


ถ้าไม่ค้นพบสุดยอดวิชาเซียน เหาะเหินเดินอากาศ ยาลูกกลอนอายุวัฒนะ เขาจะไม่กลับบ้าน สาบานเลย!!



********จบ********


ทะเล Sulani 


ฝูงปลาโลมาจำนวนมากว่ายน้ำตรงไปที่นางเงือกผมสีม่วง

เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น? มีเหตุอาเพศ? ภัยธรรมชาติ?


ปลาโลมา: แคว่กๆ

***แปล*** พี่สาวครับ พี่สาว! ข่าวใหญ่ครับ


นางเงือก: สวัสดีจ้ะ Dolphin เสกสุธา …อะไรนะ มีคนหัวล้าน ท่าทางแปลกๆ มายืนใต้น้ำตกแถวๆนี้!!


ปลาโลมา: แคว่กๆๆ

***แปล*** ใช่ครับพี่สาว บ่นพึมพำคนเดียวใต้น้ำตกด้วย



นางเงือก: น่ากลัวจังเลย ผู้หญิงตัวเล็กๆกับปลาน้อยๆอย่างพวกเราจะปลอดภัยไหม? คุณพี่รูปร่างบอบบาง อ่อนแอ ซะด้วย…


ปลาโลมา: แคว่กๆ

***แปล***เขาไม่สวมหน้ากากอนามัยครับพี่สาว!



ปลาโลมา: แคว่กๆ

***แปล*** COVID กำลังระบาด เราไม่ควรไว้ใจคนแปลกหน้านะครับพี่สาว บุกไปถล่มคืนนี้เลยดีไหม? พวกเราเก่งกับเด็ก คนอ่อนแอ และคนชราครับ


นางเงือก: นั่นสิ…อาจจะเป็นพวกต่างด้าวหลบหนีเข้าเมือง? ช่วงนี้ COVID ระลอกใหม่ กำลังระบาดด้วยสิ! คุณพี่คงต้องไปจัดการ ขอบใจ Dolphin เสกสุธา กับ Dolphin อติรุจ มากนะจ๊ะที่มาส่งข่าว



ปลาโลมา: แคว่กๆ

***แปล*** มาเหยียบถิ่นเราไม่จ่ายค่าคุ้มครอง ต้องไปจัดการครับพี่สาว จะได้ไม่เป็นเยี่ยงอย่างที่ไม่ดี


ปลาโลมา: แคว่กๆ

***แปล***รีดไถคนต่างถิ่น เอาเงินมาซื้อปลาทูแบ่งกัน แค่กๆ …สำลักน้ำทะเล เอาเงินมาพัฒนาชุมชน



นางเงือก: ขอบใจ Dolphin สุรศักดิ์มากที่เตือน สาวงามบอบบาง อ่อนแอแบบพี่สาวจะคุ้มครองพวกเธอเอง ความสงบสุขของทะเลแห่งนี้ คืนนี้จองร้านอาหารที่แพงที่สุดของเมืองซิมส์รอไว้เลย พวกเราจะไปฉลอง ฮ่าๆ (หัวเราะแบบคนชั่ว)


ปลาโลมา: แคว่กๆ

***แปล*** เรื่องเล็กน้อยครับพี่สาว


เมื่อไหร่เมืองซิมส์ของพวกเราจะสงบสุขเสียที…ชาวบ้าน Sulani รำพึงในใจ




********

พริมา

วันพุธที่ ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๔