Sims Story: SIRI
ลูกสะใภ้ที่แสนดี กตัญญู อ่อนโยน ขยัน น่ารัก บอบบาง ไม่สู้คน VS แม่สามีใจร้าย
ใครจะอยู่ ใครจะไป…
สุรเดช ลูกชายหน้าโง่จะเลือกใคร ระหว่างมาดามเฉิดโฉม แม่ผู้เกรี้ยวกราด
กับ SIRI ภรรยา สุดที่รัก แสนดี ที่อยู่กันมาหลายปี
ตอนก่อนหน้า ที่แทบไม่เกี่ยวข้องกัน (หัวเราะ)
I Had Enough ความเป็นมาของสาวน้อยที่ชื่อ SIRI
Karma ชัยชนะเหนือแม่สามีของ SIRI ที่จบลงด้วยการหัวเราะจนตาย
หายไปนานเพราะดิฉันยุ่งมากค่ะ กักตัวเนื่องจากCOVID? ไปทำงานสุจริต? …แน่นอนว่าไม่ใช่ ดิฉันขี้เกียจค่ะ ทั้งแต่ปีใหม่ก็แทบไม่ได้เล่นthe sims แต่เพื่อนของดิฉันอยากอ่านตอนของสิริ เลยบังคับ ขืนใจ ข่มขู่ดิฉัน (หัวเราะ) จริงๆแล้วดิฉันไม่ใช่คนแบบสิรินะคะ ตัวจริงของดิฉัน พริมาคนนี้ เรียบร้อย อ่อนหวาน มีสัมมาคารวะ
ผู้หญิงร้ายๆสองคนนี้อีกแล้วเรอะ!? คนอ่านอุทาน
SIRI: แน่นอน…จนกว่าความตายจะมาพราก ฉันไม่ยอมแพ้แน่นอนค่ะ!!
…
นายกเทศมนตรีของเมืองซิมส์ พี่สุรเดช AKA สามีของฉัน เป็นคนบ้างาน ทำงานตลอดเวลา สำหรับเขา งานสำคัญพอๆกับอาหาร และอากาศที่ใช้หายใจ
“โดดงานไปเที่ยวกันค่ะ”
“ไม่มีทาง”
นี่หรือคือคำพูดของคนรักกัน ไอ้หูกางเอ๊ย!
ยิ่ง COVID ระลอกใหม่ระบาด เขาก็สนใจแต่ COVID ไม่สนใจฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกเบื่อ เบื่อมากจริงๆค่ะ … วันๆฉันก็เล่นกับสุนัข (โบ้ อายุ ๒ ขวบ เพศเมีย)
ฉันเหงาจนจับน้องโบ้ มาแต่งหน้า ติดขนตาปลอม สอนสุนัขให้เต้นรำ บางครั้งก็นั่งนับเมล็ดข้าวสารเล่น แก้เซ็ง…
“น้องโบ้ วันนี้เราจะมาฝึกจู่โจมยัยแก่กัน สีชมพูคือยายเฒ่าที่ชอบมารังแกพวกเรา พอพี่สาวขว้าง ต้องกระโดดงับนะ เข้าใจไหม?"
โบ้: “โฮ่งๆ”
รับทราบค่ะ พี่สาว
“รับไป!”
โบ้ฉลาดสมเป็นยอดสุนัข ฝึกแค่ครั้งสองครั้งก็ทำงานที่ได้รับมอบหมายได้อย่างยอดเยี่ยม
ตั้งแต่ COVID รอบใหม่ระบาด ฉันแทบไม่ได้ออกนอกบ้านเลย เบื่อมากค่ะ ...ถ้าไม่นั่งนับเมล็ดข้าวสารเล่น ก็สั่งสินค้าออนไลน์มาเต็มบ้าน แต่ก็ยังไม่เติมเต็มหัวใจที่ว่างเปล่าของฉันได้
ฉันเล่นกับปลาฉลามที่เลี้ยงไว้ แก้เซ็ง
“กรี๊ด เสียหลักค่ะ!”
ดูเหมือนว่าจะมีใครบางคนเคียดแค้นฉัน…จู่ๆก็ลื่นตกบ่อปลาฉลาม น่ากลัวจังค่ะ
ยายแก่เฉิดโฉมแอบเทน้ำยาล้างจานไว้รอบๆบ่อปลาแน่เลยค่ะ
ตามหลักการแล้วฉันก็ไม่ควรบ่นอะไรมากหรอกนะคะ ฉันรู้ว่าสามีฉันเขาชอบทำงาน (เรียกว่าคลั่งการทำงาน ฉันคิดว่าเป็นโรคชนิดนึงนะคะ) แต่ว่าตั้งแต่รับตำแหน่งใหม่ เป็นนายกเทศมนตรีของเมืองซิมส์ พี่สุรเดชก็บ้างานหนักกว่าเดิม บางครั้งละเมอลุกมาสั่งงานฉันกลางดึกเลยนะคะ!
"เหงานะคะ พี่สุรเดช"
“Siri ไปล้างบ่อปลา! สกปรกจนหยากไย่ขึ้นแล้ว ขี้เกียจจังนะเธอน่ะ!”
(คิดในใจ) บ่อปลาที่ไหนมีหยากไย่ยะ! …
แต่ว่าลูกสะใภ้ที่ดีแบบฉันก็คว้าอุปกรณ์ทำความสะอาดไปล้างบ่อปลา ระหว่างที่ขัดบ่อปลา ก็จินตนาการว่าตะไคร่น้ำรอบๆบ่อคือแม่สามี…
“ยืนขัดรอบบ่อแบบนั้นจะไปสะอาดอะไร กระโดดลงไปขัดข้างในบ่อสิยะ!”
“ค่ะคุณแม่”
(คิดในใจ) ถ้าฉันจมน้ำตาย หรือโดนปลาฉลามกิน จะมาหลอกยายแก่ให้หัวใจวายตายตามไปอีกคนเลย! น้ำก็เย็น ลื่นก็ลื่น ดีที่ในบ่อเป็นแค่ปลาฉลาม ถ้าเป็นปลาปิรันย่า ฉันคงไม่ได้มาเล่าเรื่องให้พวกคุณฟังหรอกค่ะ
“เสร็จแล้วค่ะ”
โบ้: “โฮ่ง”
พี่สาวเก่งมากค่ะ
"ซื่อบื้อ บ่อปลายังเปียกอยู่เลย ไปเช็ดให้แห้ง"
พี่สุรเดชถึงกับน้ำตาไหลเพราะสงสารฉัน การต่อสู้ในวันนี้คนชนะยังคงเป็นฉัน ฮ่าๆๆๆๆ
เรื่องตอแหลฉันไม่เป็นสองรองใครหรอกค่ะ ผู้ชายชอบสาวงามผู้อ่อนหวานและอ่อนแอ จำไว้!
ดูเหมือนว่าความดีและความขยันของฉัน ไม่ซึมซาบเข้าหัวใจของนังแม่มดเฒ่า เธอถ่อสังขารมาจากบ้านตัวเอง เพื่อมาข่มเหงกลั่นแกล้งฉันทุกวัน เช่น
“ไปเช็ดฝุ่นที่หลังคาด้วย สกปรกมาก (ลากเสียงยาว) ฝุ่นหนาตั้งหลายนิ้ว เธอไม่รู้เหรอว่าสุรเดชลูกชายของฉัน เป็นภูมิแพ้ ร่างกายอ่อนแอ!”
(คิดในใจ) พี่สุรเดชอ่อนแอตรงไหน??? เมื่อคืนน่ะ พี่สุรเดช เขา…เขารบกวนฉัน ชวนทำเรื่องลามก ๑๘++ ฉันคนนี้แทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน หึ! ฉันขาสั่นแทบเดินไม่ไหวแล้วนะ! // หน้าแดง
"ไปเช็ดฝุ่นที่หลังคาบ้านให้สะอาด เร็วเข้า" แม่สามีสั่งงานไม่หยุด สั่งเก่งขนาดนี้น่าไปทำงานเป็นหัวหน้าคนงาน
"ใช้ Chlorhexidine ถูรอบแรกก่อนนะยะ แล้วค่อยถูด้วยน้ำเปล่าตามอีกสองรอบ"
นางแม่มดเฒ่าตะโกนสั่งงานมาจากข้างล่าง ตอนที่ฉันเช็ดหลังคาเกือบหมดทั้งบ้านแล้ว นังงูพิษแกล้งกันชัดๆ
"ค่ะ" ฉันตอบไปแค่นั้น
“เช็ดหลังคาเสร็จแล้วก็พาสุนัข ไปวิ่งเล่นรอบหมู่บ้าน สัก ๑๕ กิโล”
“สุนัขหน้าตาน่าเกลียดอะไรอย่างนี้ พวกเธอไม่ควรเลี้ยงสัตว์ ฉันไม่ชอบ มีเห็บ มีหมัดรึเปล่าไม่รู้ อยู่ใกล้ๆแล้วคันหัวไปหมด"
คันผมหงอกน่ะสิ ฉันนึกในใจ
“เอ๊ะ! ก็นี่บ้านฉัน ไม่ชอบก็อย่ามาสิวะ” (คิดในใจ)
(คิดในใจ) “โบ้ สุนัขของฉันน่ารักจะตาย แม่สามีฉันก็เว่อร์ตลอด แค่ฟ้าแลบ (แมวข้างๆบ้าน) เดินมา ก็กรีดร้องเหมือนแมวคือเสือดำ จะกระโจนมากัดคอ หึ!”
“ เธอน่ะหัดออกกำลังกายบ้างนะยะ เอาแต่กินกับนอน วันๆไม่ทำอะไรชักจะอ้วนแล้วนะไปทำอะไรมาถึงอ้วน? ท้องรึเปล่า? อย่าปล่อยให้ท้องเชียวนะยะ!”
(คิดในใจ) ยายแก่บูลลี่รูปร่างฉัน! ถามโง่ๆว่าทำไมอ้วน ก็กินสิยะ ไม่กินจะอ้วนเหรอ แล้วหุ่นแบบนี้ใครเรียกอ้วน! พี่สุรเดชออกจะชอบ เขาบอกว่านุ่มนิ่ม เต็มไม้เต็มมือดี แล้วฉันก็อยากท้องจะตาย แต่พี่สุรเดชไม่มีน้ำยา ขาดทั้งปริมาณ ขาดทั้งคุณภาพ หึ!
แต่สะใภ้ที่ดีก็ได้แต่ยิ้ม รับคำว่า “ค่ะ”
“เป็นลูกสะใภ้ที่ไม่ได้เรื่อง ช่วยงานอะไรไม่ได้สักอย่าง ปล่อยบ้านรกสกปรก เอาแต่แต่งตัวสวยงาม ผลาญเงินลูกชายของฉัน ลูกสุรเดชที่น่าสงสารของแม่…” ฯลฯ
จะดุด่าอะไรเกรงใจเครื่องดูดฝุ่นราคา ๒๕K ที่ฉันซื้อมาด้วยนะคะคุณนาย! ฉันเถียงในใจ
ยังไม่พอค่ะ!! ใช้ความรุนแรงในครอบครัวด้วย!
พี่ทัดเทพ พี่ชายของสามีฉันต้องมาระงับเหตุเสมอ
แม่สามีฉันชอบทำหน้าบูดบึ้ง เหมือนมีอะไรเหม็นๆอยู่ใต้จมูก ท่าทางน่าเบื่อแบบนี้แหล่ะ คุณพ่อสามีเลยหนีไปมีภรรยาคนที่สอง แทบไม่กลับคฤหาสถ์หลังใหญ่มานานแล้ว
ถ้าใครมีแม่สามีคงพอเข้าใจว่า บรรยากาศสุดแสนจะอึดอัด…ถ้ายายแก่นี่อยู่ที่บ้าน ฉันไม่มีสิทธิ์จะนั่งบนโซฟาด้วยซ้ำค่ะ
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นค่ะ!
ทุกวันนี้ฉันคุยกับพี่สุรเดชแค่เรื่องสัพเพเหระ ประมาณว่า อากาศหนาวมาก วันนี้กินอะไรดี? คนข้างๆบ้านท่าทางมีพิรุธ เขาแอบค้าแป้งมันรึเปล่า… ฯลฯ บทสนทนาน่าเบื่อเหมือนคู่สามีภรรยาแก่ๆ ที่แต่งงานกันมา ๓๐ ปีเลยค่ะ
“วันนี้ใส่สีขาว หมอดูบอกว่าเป็นสีเรียกทรัพย์ “
พี่สุรเดชเปิดกระเป๋าสตางค์แบรนด์เนม (ที่เรียงแบงค์อย่างเป็นระเบียบ ตามทฤษฏีอะไรสักอย่าง) ยื่นแบงค์พันหนึ่งปึกให้ฉัน ไว้เป็นค่าขนมก่อนออกไปทำงาน
ทิ้งให้ฉันยืนหลับตาเก้อ อุตส่าห์รอเขาจูบลาก่อนไปทำงาน ไอ้หูกาง! …ฉันเบ้ปาก พี่สุรเดชนอกจากจะเย็นชาแล้วยังเป็นพวกชอบโหราศาสตร์ มูเตลู
“อาทิตย์หน้ามีดวงดาวเรียงกัน ๕ ดวง …ฯลฯ”
ฉันกรอกตามองบน ตอบตามมารยาทว่าค่ะ
เรื่องบ้าอะไรเนี่ย!?? ไอ้เงินไหลเข้า ไหลออก BitCoin นี่คืออะไร!? ฉันโอดครวญในใจ
“พี่สุรเดชคะ Siri หนาว”
ฉันชม้อยชม้ายใส่ หวังว่าพี่สุรเดชจะเข้ามากอด
“ขึ้นจาก onsen เข้าบ้านเปิดฮีตเตอร์ แล้วก็ใส่เสื้อกันหนาวสิครับ ”
ไอ้หูกางหน้าโง่ ฉันอยากให้นายมากอด ไม่ได้หนาวจริงๆยะ! ฉันด่าในใจก่อนฝืนยิ้มเสแสร้ง (จนมุมปากกระตุก) ใส่พี่สุรเดช อุตส่าห์แต่งตัวยั่วยวนขนาดนี้! เขาไม่เห็นสนใจฉันเลย
เย็นชาระดับ -๔๐ องศาเซลเซียส…หึ!
…
แล้วตัวการสร้างความร้าวฉาน มือที่สามในครอบครัวก็โผล่มาอีกครั้ง…
“ฉันจะให้เงินเธอไปตั้งตัว เลิกกับลูกชายฉันซะ” แม่สามีฉัน โฮะ โฮะ โฮะ หัวเราะแบบนางแม่มดในการ์ตูนดิสนีย์
“คุณนายจะให้เท่าไหร่คะ? มูลค่าของลูกชายคุณเท่ากับกี่ Simoleons” ฉันจะไม่ทนอีกต่อไป
“นังเห็บหมา นังปลิงสูบเลือด คิดแต่เรื่องเงินๆทองๆจนวาระสุดท้าย”
“คุณนายเฉิดโฉมดูถูกฉันเกินไปแล้วนะคะ “
ยายเฒ่านี่ชอบหลอกด่าลูกชายว่าโง่เหมือนควายจนมีปลิงมาเกาะ ซื่อเหมือนสุนัขจนมีเห็บมาเกาะ ช่างเป็นแม่ที่…ไม่รักลูกเลย น่าสงสารพี่สุรเดชของฉันจังค่ะ
…คนแบบฉันไม่ใช่ปลิง ไม่ใช่เห็บหมา ของต่ำๆพรรค์นั้นมาเปรียบเปรยกับฉันถือเป็นการดูถูกค่ะ! ระดับฉันต้องเรียกว่า ปรสิต ฮ่าๆ ติดแน่นระดับใช้มือเปล่าแกะไม่ออกเลยหล่ะ
“คิดว่าจะรักลูกชายของฉันจริง ที่แท้ก็เห็นแก่เงิน”
“แน่นอนอยู่แล้ว ถ้าพี่สุรเดชไม่รวย ฉันก็ไม่มาอยู่กับเขาหรอกค่ะ เงินซื้อได้ทุกอย่างแม้แต่ความรักค่ะคุณนาย”
“ลองเรียกมาสิ”
“๑๐๐ M! ได้ทองเท่าหัว เอาผัวฉันไปเลยค่ะ”
ยายเฒ่า แม่สามีฉันงกจะตาย เค็มจนทะเลเรียกแม่ ให้เงินสัก ๕๐๐ Simoleons ก็โชคดีแล้ว!
“มากไปย่ะ ฉันให้เธอ ๑,๐๐๐,๐๐๐ Simoleons แล้วไสหัวออกไปจากครอบครัวของเรา ฉันจะหาผู้หญิงดีๆมาเป็นลูกสะใภ้ เธอคงเข้าใจนะ”
ยายเฒ่า!! กินข้าวอิ่มแล้วไม่มีอะไรทำรึไง มายุให้สามีภรรยาเลิกกันเนี่ย! จ่ายเศษเงินแล้วคาดหวังว่าฉันทำตัวน่าสงสารรับเงินมาแล้วยอมจากไปดีๆ
…ฉันจะไม่ทนโดนข่มเหงอีกแล้วค่ะ ฉันจะแก้แค้น ฉันจะทวงคืนความเป็นธรรม ตั้งแต่วันนั้นแม่สามีมากลั่นแกล้งอะไรฉันถ่ายรูป ถ่ายวีดีโอ อัดเสียงทุกอย่าง ฝากให้พี่สาว น้องสาวฉันไปแฉใน internet
"พี่สุรเดชคะ …” ฉันทำเสียงสั่นเครือ ใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตา (แน่นอนว่าเป็นการแต่งหน้า)
"ไม่ต้องกลัวนะ พี่ไม่เลิกแน่นอน ไม่ต้องสนใจคุณแม่”
//ทิ้งตัวลงร้องไห้กับพื้นหินอ่อน ที่ลง WAX จนขึ้นเงา
“คุณแม่ผลัก SIRI เจ็บขาจังเลย สงสัยข้อเท้าจะหัก พี่สุรเดช ช่วย SIRI ด้วยค่ะ~”
“คุณแม่แกล้งอีกแล้วเหรอ? เดี๋ยวพี่จัดการให้”
"พี่สุรเดชแม่งโง่ โง่แบบที่ฉันคิดเลยค่ะ"
พี่สุรเดชหล่อขนาดนี้ หูกางขนาดนี้ โง่ขนาดนี้ รวย เปย์ไม่อั้น ฉันไม่ปล่อยพี่สุรเดชหรอกค่ะ ฉันเกาะติดเขาแน่นเหมือนปรสิตเลยค่ะ อยากได้ทั้งเงินทั้งสามี ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง เรื่องชั่วๆฉันไม่ค่อยถนัด คงต้องไปปรึกษาพี่ๆน้องๆและแม่บุญธรรม…
“คุณแม่คะ คุณนายเฉิดโฉมบอกว่าจะกำจัดพวกเราสองคนค่ะ” ฉันกระซิบที่ข้างหูมาดามรัศมีจันทร์ แม่บุญธรรมของฉัน AKA ภรรยาคนที่สองของพ่อสามี
“คุณนายเฉิดโฉมโกรธคุณพ่อสามีมากค่ะ ที่เอาเครื่องเพชรมรดกคุณย่า Nancy มาให้คุณแม่ ยายแก่นั่นริษยาที่คุณแม่สาวกว่า สวยกว่า สามีรักมากกว่าค่ะ”
“หนอย! นังคุณหนู! SIRI ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนังแก่สารพัดพิษ ต้องคุณแม่ที่ต่อสู้กับมันมายี่สิบปี…รอดูฝีมือคุณแม่ได้เลยค่ะ”
“ฮือ คุณแม่ หนูอยากเป็นลูกสะใภ้คุณแม่จังเลยค่ะ~” ฉันกระโดดกอดแม่บุญธรรม
เรื่องนี้ฉันต้องไม่ใช่คนแพ้ คนแบบฉัน ตอแหลเก่งไม่แพ้ใครในเมืองซิมส์ ถ้าบอกว่า SIRI ตอแหล เสแสร้งเก่งเป็นอันดับสอง คนที่ครองแชมป์ก็ต้องเป็นภรรยาคนที่ ๒ ของคุณพ่อสามีแน่ๆ…ฉันมั่นใจในตัวท่าน
“พี่ SIRI วางใจได้ อุบลจะช่วยพี่จัดการยายเฒ่า”
“พี่ไม่ปล่อยให้ SIRI ต้องทุกข์ใจ พวกเราสามพี่น้องไม่ใช่คนที่จะโดนรังแก ข่มเหงง่ายๆ มาดามเฉิดโฉม SIRI น้องสาวฉัน ไม่ใช่เหยื่อของแกอีกต่อไป!”
########จบ########
จบง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ? ใช่ค่ะ จบ (หัวเราะ)
พริมา
วันอาทิตย์ที่ ๑๗ มกราคม ๒๕๖๔
