Sims love story: Siri
ฉันชื่อ “siri” เป็นซิมส์สาวน้อย ลูกคนกลางในบรรดาลูกๆ 7 คนของพ่อแม่ ทิ้งบ้านเกิดที่ชายทะเล เดินทางเข้ามาหาแสงสี เอ๊ย! มาเรียนหนังสือที่ มหาวิทยาลัย ubrite ในเมืองหลวง
บ้านฉันไม่ยากจนแต่ก็ไม่ได้ร่ำรวย ฉันอาศัยอยู่ที่หอพักซอมซ่อ ทรุดโทรม พัดลมเพดาน เพื่อนร่วมห้องซกมกในมหาวิทยาลัย ด้วยความขยันขันแข็ง ฉันทำงานพิเศษเป็นเด็กเสิร์ฟร้านอาหาร ส่งเสียตัวเองเพื่อเป็นค่าเทอม (จริงๆขอสารภาพว่าจะเก็บเงินไปอัพไซส์หน้าอก กับเพิ่มดั้งจมูก ฮิฮิ) เพราะเหตุนี้ทำให้ฉันได้พบเขา คนสำคัญของชีวิต พี่ “สุรเดช”
พี่สุรเดช เป็นซิมส์คนดังที่ใครๆในเมืองซิมส์ทาวน์รู้จัก คุณพ่อกับพี่ชายของเขาเป็น superstar ส่วนคุณแม่เป็นไฮโซตระกูลเก่าแก่ของเมืองซิมส์นับย้อนไปได้ถึงคุณป้าลูซี่ …ล้อเล่นค่ะ ย้อนไปถึงซิมส์1 เชียวค่ะ (จริงหรือเท็จ ไปสอบถามกับว่าที่คุณแม่สามีดิฉันเองนะคะ)
นอกจากนี้พี่สุรเดชยัง หูกาง หน้าตาดี และนิสัยร่ำรวย…รวยขนาดไหนน่ะเหรอ ก็ขนาดที่เป็นเจ้าของ retail store ทุกร้าน (ขีดเส้นใต้คำว่า “ทุกร้าน”) ในเมืองซิมส์ทาวน์ พร้อมกับร้านอาหาร ร้านสปา ตึกแถว ให้ชาวซิมส์มาเช่าทำกิจการ สเปคฉันเลย
พี่สุรเดชเป็นลูกค้าประจำของร้าน ตั้งแต่ฉันมาทำงานที่นี่เขาก็แวะเวียนมาที่ร้าน เช้า กลางวัน เย็น ทิปหนักมาก ทานอาหาร 500 ทิป 10,000 ก็เคยมาแล้ว…จนฉันอดรนทนไม่ไหวต้องเข้าไปสี เอ๊ย!เข้าไปทักทายทุกครั้งที่พี่สุรเดชมาที่ร้าน
“สวัสดีค่ะ วันนี้รับอาหารหรือรับดิฉันดีคะ?” ฉันทำตัวหน้าหนาทักพี่สุรเดชออกไปแบบนั้น บ้าจัง เขาจะคิดว่าฉันกร้านโลกรึเปล่า?
“รับน้องsiriก็ได้เหรอ?”
“พูดเล่นค่ะ คุณสุรเดช” ฉันช้อนตามองพี่สุรเดช เอาหน้าอกขนาด 75D ถูแขนพี่สุรเดช จะว่าอ่อยก็อ่อย เพราะฉันอ่อยจริงๆนั่นแหล่ะ
“คิดว่าเรื่องจริง เสียดายจังครับ” รอยยิ้มนั่น หูกางๆแบบนั้น โจมตีเข้าที่หัวใจดวงน้อยของฉันติดคริติคอล HP แทบหมดต้องกดเพิ่มเลือดเลยทีเดียว
“แล้วตกลงคุณสุรเดชจะทานหนูที่นี่หรือกลับบ้านล่ะคะ”
“ที่นี่เลยครับ” พี่สุรเดชจับมือฉันไว้แล้วบีบเบาๆ
“ยินดีค่ะ” ฉันโผเข้าซบอกพี่สุรเดช แล้วเราสองคนก็ไปเล่นจ้ำจี้กันในห้องน้ำของร้านอาหารที่ฉันทำงานอยู่ ฟินจนแทบเดินกลับหอพักไม่ไหว (ขาสั่นเลยค่ะ)
ความรู้สึกของฉันเหมือนซื้อลอตเตอรี่แล้วโดนแจ๊กพอต เพราะว่าวันนั้นเอง พี่สุรเดชก็ขอฉันเป็นแฟน ส่งเสียค่าเทอม ค่าขนม แล้วพาฉันย้ายไปอยู่ที่บ้านเขาในย่านซิมส์รวยๆ ที่เมือง del sol valley
“เหมือนฝันเลยค่ะ เคยเห็นแต่ในละคร ไม่คิดว่าจะได้มาอยู่” ฉันยืนเคลิ้มฝันใส่คฤหาสถ์เพดานสูง 8เมตร ห้องโถงกว้างมากจนปลูกข้าวได้ หลังคฤหาสถ์ยังมีสระว่ายน้ำที่มองเห็นวิวเมือง del sol valley ด้วย (ฉันแอบจินตนาการว่าถ้าชะโงกหน้ามากเกินไปแล้วตกเหวหลังบ้านตายคงน่าอนาถน่าดู)
“ยินดีค่ะ คุณสิริ” บัตเลอร์ประจำบ้านโค้งให้ฉัน รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าหญิงในเทพนิยาย
“ตามสบายนะครับ ที่บ้านพี่ไม่มีใคร มีแค่พี่ชายที่ชื่อ ทัดเทพ เขาเป็นดารา ตอนนี้พี่ทัดเทพย้ายไปอยู่กับแฟนที่คอนโดในเมือง san myshuno นานๆจะมาเยี่ยม ส่วนคุณพ่อคุณแม่ท่านอยู่หมู่บ้านข้างๆกัน พวกท่านใจดี ไม่ต้องห่วง” พี่สุรเดชบอกกับฉัน แล้วกอดฉันพลางชี้ชวนให้ชมวิวแสนสวยของเมืองด้านล่าง
พวกเราสองคนอยู่กันอย่างมีความสุขได้ไม่กี่อาทิตย์ หางคิ้วด้านขวาฉันกระติกยิกๆๆๆ สังหรณ์ถึงลางร้ายแปลกๆ เมื่อคุณแม่สามีปรากฏกาย
“สวัสดีค่ะคุณแม่ หนูชื่อ siri ค่ะ” ฉันไหว้ย่อเข่าใส่คุณแม่สามี จะว่าไปตอนฉันเรียนอนุบาลเคยได้รางวัลหนูน้อยมารยาทดีด้วยนะคะ
“ไหว้พระเถอะย่ะ ไม่ต้องเรียกชั้นว่าแม่ ชั้นไม่เคยคลอดหล่อนออกมา” แล้วก็เชิดใส่ฉันอย่างเย่อหยิ่ง เป็นการพบกันครั้งแรกที่แสนประทับใจ พี่สุรเดชโกหก คุณแม่ของเขาร้ายกาจมาก
“น้องสุรเดช! มีแฟนไม่บอกคุณแม่คะ? พอย้ายออกมาอยู่คนเดียวชักดื้อใหญ่แล้วนะ เดี๋ยวคุณแม่จะให้พี่ชาย กับ แม่นมมาอยู่เป็นเพื่อน!” คุณแม่สามีตัดพ้อลูกชายลั่นบ้าน
“ผมโตแล้วนะครับ คุณแม่ใจเย็นๆเดี๋ยวความดันขึ้น” ไม่รู้ว่าจงใจยั่วโมโหหรือคิดแบบนั้นจริงๆ เหมือนเติมน้ำมันในกองไฟ คุณแม่สามีโกรธยิ่งกว่าเดิม
“หนอยๆๆๆ ไอ้เจ้าลูกดื้อ เถียงแม่” แล้วก็ดึงหูพี่สุรเดชด้วยความขัดใจ
“นั่นไง ตีนกาโผล่ คุณแม่รีบไปจิ้ม botox เถอะครับ” พี่สุรเดชโดนคุณแม่ฟาดด้วยก้านมะยมแทนคำตอบ
“คุณแม่ขา อย่าว่าพี่สุรเดชเลยค่ะ” ฉันสงสารพี่สุรเดชที่โดนลงโทษเรื่องที่ตัวเองไม่ผิด เลยนั่งคุกเข่าสำนึกผิด หวังว่าคุณแม่จะหายโกรธพี่สุรเดช
“เรียกชั้นว่า มาดาม “เฉิดโฉม” อย่ามาตีสนิทนะยะ!” นังแก่สะบัดมือฉัน
“ค่ะ” ฉันถอยออกมา ปล่อยให้แม่ลูกทะเลาะกันต่อข้ามวัน บทสรุปก็คือ คุณแม่สามีกับพี่ชายสามีจะย้ายเข้ามาอยู่กับพวกเรา เพื่อ…?! เพื่อเป็นก้างขวางคอพวกเราล่ะมั้ง?
“เตรียมตัวไว้เถอะ นังปลิงสูบเลือด จะมาหลอกลูกชายตัวน้อยโลกสวยของฉัน เร็วไปหนึ่งล้านปีนะยะ” นังคุณแม่สามีมองเหยียดฉันลงมาจากดาวอังคาร
“Eแก่” ฉันคิดในใจ…แต่ปั้นสีหน้ายิ้มแย้ม ฉันนี่ก็ตอแหลเก่งไม่แพ้คุณแม่สามีเลย~
พอพวกเขาย้ายเข้ามา นังคุณแม่สามีก็กีดกันฉัน เหมือนเป็นคนนอก ใช่ซี้ (ลากเสียงยาว) เวลาคุยกันก็ทำเป็นไม่มีฉัน
ตั้งแต่นั้นมา ชีวิตต้องสู้ของฉันก็เริ่มขึ้น ฉันต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่ เพื่อทำงานบ้าน ล้างรถ ให้อาหารหมา ทำอาหารเลี้ยงคนสามคนที่ตื่น 10 โมงเช้า สายโด่ง ใครกันแน่ที่สันหลังยาว แบบที่คุณแม่สามีดุด่า???
ไม่ว่าฉันจะทำอะไรคุณแม่สามีก็หาเรื่องมาติได้ตลอด เค็มไปบ้าง หวานไปบ้าง อันนี้รสชาติไม่ได้เรื่องสุนัขไม่รับประทาน สีสันไม่น่ากิน ข้าวไม่ขึ้นหม้อ ทัพพีที่ใช้ตักข้าวดูแปลกหน้า ไม่เคยสักครั้งที่จะชมว่าอร่อย ไม่เคย!!
“นี่เธอ! ผักน่ะล้างดีรึเปล่า ? รู้ไหมว่าต้องแช่ sodium bicarb อย่างน้อยครึ่งชั่วโมงน่ะ!”
“ค่ะ” ฉันน่ะแช่ผักใน formalin ให้แกกินคนเดียวโดยเฉพาะเลย ยัยแก่! (คนเรียบร้อย แสนดี แบบฉันได้แค่คิดในใจ)
“มาอยู่บ้านเขาอย่านิ่งดูดายหัดทำงานบ้างนะยะ ไม่ใช่มานั่งทำสวยรอสามีกลับบ้านเป็นคุณนาย” นังมาดามจิกหัวใช้ให้ฉันซักผ้า ส่วนตัวเองให้พี่สุรเดช สามีฉันนวดมือนวดเท้าสบายใจเฉิบ พี่สุรเดชก็เกรงใจคุณแม่ ไม่กล้าออกโรงปกป้องฉัน
ฉันได้แต่รับคำว่า ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ!อิแก่ ในใจนะคะ โฮะๆๆๆ (กำหมัดแน่น) ภายนอกฉันก็เสแสร้งยิ้มหวานประจบประแจง
ฉันขยี้ผ้าอย่างแรง คิดในใจว่ามันเป็นหน้านังมาดาม เฉิดโฉม นังแม่สามี from hell ไม่พอฉันบิดจนแทบขาดใส่ความรู้สึกคับแค้นใจลงไปด้วย
นี่แน่ะ ทุบๆๆ ฟาดๆๆๆ
พี่สุรเดชสงสารที่ฉันทำงานหนัก เขาเลยมาช่วยถูพื้น นังคุณแม่มาเห็นเข้าก็ต่อว่าลูกชายคนเล็กว่า
“น้องสุรเดช เอาใจแต่เมีย หลงเมีย ไม่สนใจคุณแม่” แล้วก็บีบน้ำตาจรเข้ ทำท่าอ่อนแอเหมือนนางละคร ฉันกัดฟัน กำหมัดแน่น
เพื่อให้ไม่เครียด ฉันก็เอาเวลาว่างไปตั้งใจเรียน ทำสวน ปลูกดอกไม้สวยๆแก้เซ็ง ฉันปลูก ต้นลั่นทม ต้นชวนชม ต้นยี่โถ สาวน้อยประแป้ง เป็นต้น…เพราะเขาว่า (ในอินเตอร์เนต) ยางของมันมีพิษ…แค่กๆๆ หมายถึง ดอกสวย มีกลิ่นหอมต่างหากละคะ
พอรากไม้ ใบไม้พวกนั้นโตได้ที่ ฉันก็เอาพวกมันไปทำอาหารให้นังแม่สามี from hell
ว่างๆก็แกล้งเอาไลปอนเอฟราดพื้นห้องน้ำ…ล้อเล่นค่ะ ฉันทำความสะอาด ขัดถูพื้นต่างหาก เห็นแบบนี้ก็ขยันขันแข็ง รักสะอาด ชอบทำงานบ้านนะคะ (ฉันยิ้มแบบเสแสร้งแกล้งทำ เด็กทารกก็มองออกว่าแสดง)
เนื่องจากโดนคุณแม่สามีบ่นเรื่องรสชาติอาหารบ่อยๆ ฉันเลยค้นคว้าเรื่องอาหารจนแทบจะทำวิจัยได้ ดูอาหารที่ฉันทำให้นังมาดามโดยเฉพาะสิคะ น่ากินไหม?
พวกคุณๆ เดารสชาติแฝงออกไหมคะ??
ทาด๊าาาา~ เคล็ดลับความอร่อย
นังแม่สามี from hell ต่อหน้าพี่สุรเดช ก็แค่ทำหมางเมิน เย็นชากับฉัน แต่พอพี่สุรเดชออกไปทำงานก็มาดุด่าฉันสารพัด เช่น
“หล่อนเลิกกับลูกชายชั้นได้แล้ว มาเกาะเขากินไม่ละอายใจบ้างเหรอ?”
“ลูกสุรเดชตัวน้อยๆของแม่ ต้องมาลำบากลำบนอาบเหงื่อต่างน้ำทำงานเลี้ยงนางตัวดี วันๆไม่ทำอะไร คอยสูบเลือดสูบเนื้อลูกชายฉัน”
“ลูกน้อยของแม่ ต้องทำงานอยู่คนเดียว ลำบากขนาดไหนก็ไม่บ่น เพราะต้องเลี้ยงดูนังปลิง นังปรสิต!” เป็นต้น
พอสวีทกับพี่สุรเดช ยัยแม่สามีก็มาทำท่าสะดีดสะดิ้งใส่ หาว่าฉันไม่สำรวมกิริยา ทำประเจิดประเจ้อ
“ต้ายยยยย น่าบัดสี บัดเถลิง!”
ฉันพยายามไม่ตอบโต้ ไม่สนใจ ทำแบบนี้มาหลายปีคิดว่านังแม่มดจะใจอ่อน เปล่าเลย!? พอรู้ว่าฉันหน้าหนาหน้าทนไม่ยอมเลิกกับลูกชายง่ายๆ นังคุณแม่สามีก็จัดแจงให้สามีฉันไปดูตัวกับลูกสาวเพื่อนสนิท! ร้ายไหมคะ?
“วันนี้ฉันจะมาขอลูกสาวเธอไปเป็นสะใภ้จ้า เรือล่มในหนองทองจะไปไหน รวยกับรวย ก็ยิ่งรวย โฮะๆๆ”
“มีสามคนแน่ะ เลือกๆไปเลย” มาดามหิรัญรัศมี ตะไบเล็บไปพลาง ส่องเพชรไปพลางคุยกับเพื่อนสนิทด้วยเสียงทื่อๆเนือยๆตามปกติ
// (ป้องปากกระซิบ)อย่าว่าฉันนินทาเลยนะคะ! บ้านนี้น่ะรวยซะยิ่งกว่ารวย รวยจนเงินเยอะมากไม่มีที่เก็บ ต้องเอาเงินไปเผาไฟเล่นเลยแหล่ะ แต่ว่าลูกชายแต่ละคนแปลกๆพิสดาร แถมชอบมองเหยียดชาวบ้านอย่างฉัน ฉันไม่ชอบเลยไม่อยากไปยุ่งค่ะ
ตอนแรกได้ข่าวว่ายัยแก่ถูกใจ พี่ lockdown สาวเทื้อขายไม่ออกของบ้านนั้น แต่พี่สาวคนนั้นชิงหนีออกจากบ้านไปก่อน มงเลยลงที่น้องสาวคนกลาง น้องสโรชินี ได้พี่สุรเดชไปครอบครอง
“เสียดายบ้านเธอไม่มีลูกสาว…ไม่งั้นชั้นจะยกลูกวายุให้เป็นลูกเขย” พอเพื่อนพูดแบบนั้น นังมาดามเฉิดโฉมเลยมองน้องวายุด้วยความเสียดายสุดหัวใจ
ทำไมฉันรู้เรื่องน่ะเหรอคะ?…ก็ฉันแอบติดเครื่องดักฟังที่นังแม่สามีไงคะ วะฮ่าๆๆๆ
เรื่องแต่งงาน …พี่สุรเดชบอกว่าขัดคุณแม่ไม่ได้ เขาต้องตามใจคุณแม่ แต่งงานกับผู้หญิงดีๆ (ที่แปลว่า บ้านรวย) เพราะคุณแม่ผิดหวังที่พี่ชาย พี่ทัดเทพไปคว้าผู้หญิงไม่ถูกใจคุณแม่มาเป็นลูกสะใภ้ ทำคุณแม่ปวดหัวไมเกรนทุกครั้งที่เจอหน้า
แต่พี่สุรเดช นั่งยัน ยืนยันว่ารักฉันคนเดียว เขากอดฉันแน่นมาก จนแทบหายใจไม่ออกตอแหลลลล ฉันดูออก พี่สุรเดชไม่รักฉันแล้ว แต่ไม่ยอมปล่อยฉันไป เพราะเขาสั่งของออนไลน์ไม่เป็น ต้องให้ฉันช่วยสั่ง ไอ้คนเลว!
“พี่สุรเดช ยังรักเค้าอยู่ไหม รักสิริรึเปล่า?”
“รักสิครับ พี่รักสิริคนเดียว แต่จำเป็นต้องแต่งงานกับน้องสโรชินีตามคำสั่งของคุณแม่ ขอโทษด้วยนะ เดี๋ยวพี่จะชดเชยให้หลายๆดอก” พี่สุรเดชขอโทษ ขอโพยฉัน ในคืนก่อนแต่งงานของเขากับสาวไฮโซ พื้นเพเลิศเลอไม่ต่างกัน
“เชอะ!” ฉันพูดแบบนี้ ก่อนอ่อนระทวยภายใต้ไอน้ำร้อนของห้องอบซาวน่า พี่สุรเดชไอ้คนหูกางใจดำ!! สุดท้ายก็ใจอ่อนกับพี่สุรเดชทุกที
ในวันแต่งงานของพี่สุรเดชกับน้องสโรชินี ว่าที่เมียหลวง ฉันแสนขมขื่นใจ วันงานยังใจดำไม่มีแม้แต่บัตรเชิญให้ฉันสักใบ จัดที่โรงแรมหกดาวใจกลางเมืองหลวงเชียวนะ!!…กล้าทิ้งให้ฉันเฝ้าบ้านลำพัง! ได้!
ฉันนั่งดื่มเหล้าย้อมใจคนเดียว ในคฤหาสถ์อันใหญ่โต มองไปทางไหนก็ขัดใจ ต่อไปต้องอยู่กันแบบสามคนผัวเมียด้วยเหรอ? หรือฉันจะต้องระเห็จออกจากที่นี่ จะว่าไปก็น่าเสียดาย มันทั้งสวย ทั้งโอ่โถง…
“เฮงซวย เฮงซวยทั้งบ้าน! ถ้าฉันไม่ได้อยู่ที่นี่ คนอื่นก็อย่าหวัง!”
ฉันจะไม่ทน ฉันจะไม่ทน ฉันจะไม่ทน!! ฉันบอกกับตัวเองซ้ำกันสามรอบ ระหว่างที่ดื่มได้ที่ ฉันก็แกล้งเมาจุดไฟเผาบ้านพี่สุรเดช ตอนที่ทุกคนกำลังรื่นเริงกับงานแต่งงานเฮงซวยนั่น
“วะฮ่าๆๆๆ”
ฉันยืนสะใจ ดูจนเห็นว่าไหม้หมดจดไม่เหลือซาก ก็จากไปพร้อมกับเครื่องเพชรนังแม่สามี from hellและเงินหมดตู้เซฟของพี่สุรเดช
บ้านหลังโต เหลือแค่นี้เอง…
“จะช่วยใช้ให้แทนแล้วกันนะคะพี่ ดีกว่าปล่อยให้ไฟไหม้…” ฉันเป็นคนดีจริงๆ แต่ปิศาจในใจกลับพูดว่า…“คิดว่าเป็นค่าเสียเวลาแล้วกันนะยะ!”
7 ปีที่อยู่กินกับพี่สุรเดช ยาวนานเหลือเกิน นานจนวัยสาวฉันแทบไม่เหลือ แต่ฉันไม่แคร์หรอก ในเกมส์ซิมส์มีน้ำยาลดอายุ ฉันจะชุบตัวกลับไปเป็นสาวน้อยอีกครั้ง
“Farewell ค่ะพี่สุรเดช รักพี่นะคะ สิริขอเป็นฝ่ายเสียสละจากไปเองค่ะ” ฉันนี่นางเอกจริงๆ คิดคำพูดน้ำเน่าชวนอาเจียนแบบนั้นได้ด้วย ฮ่าๆๆ
“ฉลองความรวยด้วยการไปงัดดั้งใหม่ ทำนมใหม่กับหาผัวใหม่ดีกว่าโว๊ยยยย วะฮ่าฮ่าๆๆๆ” //เงยหน้าหัวเราะแบบที่คนชั่วชอบทำ
##จบ##
Prima: ในเกมส์นี้มีแต่ซิมส์ร้ายๆนะคะ เต็มไปด้วยความรุนแรง ความหยาบคาย โหดร้าย ป่าเถื่อนเหลือเกิน! ดิฉันล่ะกลั๊วกลัวค่ะ(ยิ้มมุมปาก) //โผเข้าซบ เอาหน้าถูไถน้องวายุ
Prima
17/08/2020
ตอนที่ 2 Karma
