Sims love story: Plearn x Wayu
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ “เพลิน”
เป็น sims ที่อยู่มานานที่สุดในครอบครัวนี้ ฉันถูกสร้างมาให้รักกับ wayu นานแค่ไหนน่ะรึ?? ดูหนังหน้าดั้งเดิมคำสะหลี กับน้อง 14 เพื่อนสนิทของฉันสิคะ เปลี่ยนไปมากจนเหมือนตัดหัวเลยใช่ไหมล่ะ!
ทำไมฉันแต่งตัวพิกลแบบนี้น่ะเหรอคะ?? เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังค่ะ นานมาแล้วฉันเคยเด่น เคยเป็นตัวละครที่คนเล่นรักมาก ต้องเล่นตัวฉันทุกวัน …แต่ตอนนี้น่ะเหรอ?ในทำเนียบซิมส์ที่ยัยคนเล่นมันอวดลูกๆก็ไม่มีฉัน!! ช่างแสนเจ็บปวด มีแต่ฉันที่ยังโหยหาอดีตที่หวานชื่น (แค่นหัวเราะ)
ตอนนั้นยัย prima คนเล่นซิมส์โรคจิตมันขายฝันกับฉันว่า …
“คนที่เหมาะกับน้อง wayu น่ะ มีแต่เธอนะจ๊ะเพลิน!”
“โกหก! ตอนแรกหล่อนให้ฉันเป็นแฟนน้องจี! ฉันน่ะเคยเป็นพี่สาวของ wayu มาก่อนนะ นางคนโรคจิต ผิดผีที่สุด!”
คือเรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ หลายปีก่อนตอนที่ยัยมาดามหิรัญรัศมีแม่ของวายุมาหลอกแดก…แค่กๆ มาแต่งงานกับพ่อฉัน นัง prima คนเล่นมันแก้ความสัมพันธ์ให้ฉันกับ wayu เป็นพี่น้องกันค่ะ! พี่น้องแท้ๆน่ะ จากคนรักกัน woohoo กันเช้าเย็น กลายเป็นว่าได้แต่มองตาปริบๆ อิเฬวววว โรคจิต นังขี้อิจฉา นึกเรื่องนี้ทีไร โมโหค่ะ!
พอเถียงไปแบบนั้น นัง…แค่กๆๆ ยัยคนเล่นมันก็อ้างว่า ฉันเหมาะกับน้อง wayu มากกว่าน้องจี…ก็นะ คนเล่นว่ายังไงฉันก็ต้องทำตามนั้นแหล่ะ ฉันเป็นตัวละครในเกมส์ที่เธอสร้างขึ้นนี่นา แล้วนอกจากนี้ wayu ก็หล่อตรงสเปคฉัน
หนังหน้าเดิมๆ ไม่เคยเปลี่ยนเลยค่ะ ยัย prima มันปั้นตัวละครไม่เก่ง ถ้าเป็นตัวละครหลักๆ นางเอก พระเอก แบบฉันกับวายุ ปั้นแล้วปั้นเลยค่ะ เปลี่ยนแค่ทรงผมกับชุด ยัยคนเล่นบอกฉันว่าถ้าหน้าเปลี่ยนจะไม่คุ้น ไม่อยากเล่น ตอแห…ค่ะ หน้าฉันเหมือนเดิมแท้ๆ มันเบื่อมันก็เลิกค่ะ (กำหมัดแน่น)
ฉันรักกับ wayu มานานหลายปี จู่ๆยัยคนเล่นก็นึกอะไรไม่รู้บ่นว่า เสื้อผ้าหน้าผมของฉันมันเปลืองเนื้อที่ mod ในร่างกายฉันใช้ทรัพยากรเยอะ แค่ตัวละครฉันเดี่ยวๆก็มีของเสริมหลายร้อย MB ฉันขาวเกินไป ฉันหน้าตาซื่อบื้อไม่คู่ควรกับน้อง wayu ยอดรักยอดดวงใจ บลาๆๆ
“แล้วอีกอย่างน่ะนะ ฉันอยากลองเล่นแบบ maxis match ดูบ้างอ่ะ” ยัยนั่นพึมพำคนเดียวแบบนี้หน้าคอมพิวเตอร์ หาเหตุผลเข้าข้างตัวเองหล่ะสิไม่ว่า!แล้วก็ลบฉันออกจากเกมส์ sims4 โดยไม่ถงไม่ถามเรื่องสุขภาพสักคำ
ใช่ค่ะ! ยัย prima คนเล่นตัวแสบ ลบ•ฉัน! ซิมส์สาวน้อยช่างฝัน ซิมส์ผู้มาก่อนกาล คนรักคนแรก ภรรยาเพียงหนึ่งเดียวของ wayu ฉันโดนเก็บลงกรุ ย้ายที่อยู่ไปสิงสถิตย์ใน gallery ไม่เห็นแสงตะวัน ไม่เห็น wayu ที่รักนานนับปี แสนรวดร้าว เจ็บปวดแทบขาดใจ
แต่แล้ว เมื่อฟ้าสีทองผ่องอำไพ ยัย prima เกิดเหงาหรือยังไงไม่ทราบ ไปตามฉันกลับมาเฉิดฉายในเมืองซิมส์ใหม่อีกครั้ง …คนโรคจิตแบบนั้น แน่นอนว่าต้องไม่ให้ความรักของพวกเราสมหวังง่ายๆ
ยัยคนเล่นมันจับฉันเป็น npc butler จับฉันใส่ชุดเมดดิบดี นางคนโรคจิต! ฉันลอบมองยัย prima ด้วยสายตาเคียดแค้น
“ถ้าฉันออกไปได้…”
เป็นเพราะว่าฉันไม่ได้อยู่ในเมืองซิมส์มานาน บ้านเมืองไม่เหมือนกับตอนที่ฉันรู้จัก และเคยอาศัย มีเมืองใหม่ๆเพิ่มขึ้นตั้งเยอะ ทั้งเมืองที่มีมลพิษ pm 2.5 เมืองที่มีเมฆแปลกๆมีสปอร์ล่องลอยเต็มหมด นางเงือกก็มี!! ตอนเด็กๆฉันเคยฝันอยากเป็นเจ้าหญิงแอเรียลด้วยแหล่ะ นอกจากนี้เมืองที่เพิ่มมาใหม่ก็มีมหาวิทยาลัยด้วย แบบนี้ฉันก็ไปเรียนมหาวิทยาลัยได้แล้วสิ! ฉันได้แต่ฝันหวาน
แต่ว่าชีวิตต้องสู้ของ npc มันแสนขรุขระ ฉันไม่มีเงินสักซิมส์โมเลี่ยน ฉันจำเป็นต้องทำงาน! ฉันครุ่นคิดว่าระหว่างหาเงินใส่ปากท้องกับไปตามหา wayu จะทำแบบไหนก่อนดี ตอนที่ฉันเดินใจลอยในย่านมหาวิทยาลัยชื่อจำยาก อันที่มันมีรูปหนังสือกางอยู่น่ะ!
ฉันก็เจอ wayu กับ wayu แล้วก็น้องชายของเขา ที่ชื่อ seven แน่นอนว่าเซฟใหม่ wayu ไม่รู้จักฉัน เราไม่เคยรักกัน ไม่เคย!! มันเจ็บนะคะ มีแค่ฉันคนเดียวที่จำความรักของเราได้! …ฉันไม่รอช้า แอบตามสตอล์คเกอร์พวกเขาสามพี่น้อง (ฉันจงใจเลือกตีสนิทน้อง seven เพื่อดูโง่หลอกง่าย…แค่กๆ ดูใสซื่อ)
จนได้รู้ว่า butler พี่สุดสงวน ลาไปงานบวชญาติห่างๆเป็นเดือน พวกเขากำลังกลุ้มใจ ฉันเลยใช้เส้นสายสมัครงานบัตเลอร์ที่สถาบันวินเดินเบิร์กอะไรนั่น พร้อมกับเสนอตัว สมัครงานทันที
…และแล้วฉันก็ได้มาเป็น butler สาวสวยประจำบ้านอภิมหารวย เศรษฐีใหม่ประจำเมือง del sol valley
“ฉันมาแล้วววว รอก่อนนะจ๊ะ wayu”… พร้อมกับธีมเพลง “บ้านทรายทอง” ดังขึ้น ฉันนั่งรถประจำทางไปลงที่หน้าหมู่บ้านคนรวย มัดผมเปียสองข้าง ใส่ชุดเมด ถือชะลอมไปด้วยเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ
เคาะประตู knock knock knock
“สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ เพลิน หรือจะเรียก “พจมาน” ก็ได้ค่ะ ดิฉันคือแม่บ้านที่มาแทนคุณพี่สุดสงวนนะคะ เป็นญาติห่างๆทางคุณน้าสะใภ้ของอากงของพี่เขยของคุณลุงข้างบ้านพี่สุดสงวนค่ะ”
“เป็นญาติน่ะเอง! มิน่าหล่ะ หน้าตาคล้ายๆพี่หงวน” คุณพ่อสามี oops…คุณผู้ชายพยักหน้าหงึกหงักเออออไปกับฉัน คล้ายตรงไหนคะ!! สายตาคุณผู้ชายมีปัญหาแล้ว!! ฉันตอบโต้ดุเดือดในใจ
บ้านของ wayu ที่รักจ๋า เปลี่ยนไปมาก เมื่อก่อนมีแค่ พี่น้องสองคน วายุ กับวาโย แล้วทำไมตอนนี้มันงอกขึ้นมาขนาดนี้หล่ะ!
นี่คือเป้าหมายของฉัน คุณชายใหญ่ wayu ฉันรักเขามากค่ะ หูกางเหลือเกินนนนน น่ารักที่สุด! เวลาเขาเผลอๆก็แอบถ่ายรูปเขา อัพลง sns รัวๆ (ฉันก็รักเขาค่ะ //เสียง prima คนเล่นตะโกนแข่ง)
“สวัสดีค่ะ ดิฉันคือเนื้อคู่ของคุณ” ว่าไปนั่น พูดแบบนี้ เขาได้เรียกโปลิสมารวบฉันน่ะสิ ฉันต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป ครอบครองทั้งตัวทั้งใจคุณวายุ คิกคิก
“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณชายใหญ่ wayu”
“……” ฉันได้รับสายตาหมางเมินตอบกลับมา อีกเดี๋ยวเถอะ! นายจะต้องมากอดเอวร่ำไห้ อยากได้ความรักจากฉัน!
ถึงจะคิดแบบนั้น แต่ในใจก็เจ็บปวด เหมือนมีอะไรมาบีบ…
เพื่อให้ไม่งง ฉันแนะนำตัวพวกเขาอีกรอบ จากบนลงล่าง คุณชายใหญ่ wayu คุณชายกลาง wayu (ตอนนี้ได้ข่าวว่าไปเป็นทหารเกณฑ์ที่เมือง stranger ville อดเจอเลยค่ะ เสียดาย!) คุณชายน้อย seven
แล้วก็นังตัวแสบ…แค่กๆๆ พี่น้องผู้หญิงของ wayu พี่หญิงใหญ่ lockdown หญิงน้อย สโรชินี หญิงเล็ก ประไพ
พวกมันสามคนชอบรวมหัวกับนังหม่อมแม่กลั่นแกล้งฉัน นังปิศาจ นังตัวแสบ!
ฉันโดนพวกมันข่มเหงสารพัด สาวน้อยตัวเล็กแบบฉันสู้ไม่ไหวหรอกค่ะ…ฉันจะทำอาหารแล้วใส่ potassium cyanide ให้พวกแก! อุ๊ย!ล้อเล่นค่าาาาา ฉันน่ะนางเอกนะคะ เป็นคนจิตใจดี แสนซื่อค่ะ (หัวเราะ)
ฉันลองอ่อยคุณชายใหญ่…เขาทำท่ารังเกียจฉัน เสียใจจังค่ะ!
Butler สาวตัวเล็กๆบอบบางคนนี้ ต้องทำงานบ้านสารพัด คฤหาสถ์ตั้งใหญ่ ขนาด 64x64 แต่จ้างฉันทำงานคนเดียว ไอ้เศรษฐีขี้ตืด!
ทิปก็ไม่มี แต่ว่าฉันไม่ซีเรียสหรอกนะเรื่องรายได้ เงินเดือนอะไรพวกนี้ ขอของตอบแทนเป็นลูกชายคนโตก็พอค่ะ มักน้อยจริงๆฉันคนนี้
ต้องซ่อมแซมของเสียหายด้วย รวยขนาดนี้ซื้อใหม่สิยะ!
ทำอาหาร แสนอร่อย…? เหยาะความรักลงไปด้วย คุณชายใหญ่ต้องหลงเสน่ห์ปลายจวัก ไปไหนไม่รอด หุหุหุ ฉันแอบใส่รากราคะลงไปในกาแฟที่คุณ Wayu ดื่มทุกเช้าด้วยค่ะ
“แกล้งดีนัก ฉันจะชงชาดอกยี่โถ บำรุงหัวใจให้มาดาม”
งานชงเหล้า ฉันก็ถนัด เล่นดนตรีได้ สารพัดประโยชน์เลยนะคะ เห็นความดีฉันรึยัง??
นัง lockdown พี่สาว (แก่ เทื้อ ) เห็นเข้าก็มาดุด่าว่าชักนำน้องชายให้เสียคน
พุธโธ่เอ๊ย!! คุณชายน้อยของคุณน่ะ เสียคนมานานแล้วค่าาาา ฉันสาบานเลยว่าเห็นสองพี่น้องนี่แอบสูบบุหรี่ในห้องน้ำอ่ะ
แต่เรื่องนี้ฉันได้ค่าปิดปากจาก wayu มาแล้ว ฉันไม่บอกใครหรอกน่า!
“ คุณ wayu วางใจได้เลยค่ะ อิฉันไม่บอกใครแน่นอน~”
“คืนนี้ไปนอนดูซีรีส์อวดผีที่ห้องดิฉันไหมคะ ดิฉันกลัวผีค่ะ”
คุณชายใหญ่ กำลังจะตกปากรับคำแล้วเชียว ก็มีเสียงกระดิ่งเรียกฉัน จังหวะนรกชะมัด! ฉันเดินกระแทกเท้าเข้าบ้านทรายทอง บ้านก็ใหญ่จริงเชียว เดินจากหน้าบ้านกว่าจะถึงในบ้านก็แทบข้ามวัน (เวอร์ไปนะยะ) ฉันแกล้งทำตัวยุ่งๆจะได้ไม่โดนว่า
มาดาม หิรัญรัศมี สั่นกระดิ่ง กริ๊งๆ เรียกฉันไปใช้อีกแล้ว ใช้เก่ง!
ฉัน: มาแล้วค่าาาาา คุณนาย
มาดาม หิรัญรัศมี: ช้าจริง ยัยเปีย ฉันรอจนรากงอก มัวไปอู้หล่ะสิ!
ดูสิคะ! รวยขนาดนี้ ให้ฉันซักผ้าในกาละมัง! พอใส่ผงซักฟอกมากก็มาดุด่าฉัน! ฉันน่ะทั้งร้อนทั้งปวดแขน
เหมือนว่าพี่หญิงใหญ่จะเห็นฉันลำบากไม่พอ มัน…เธอมาแกล้งถีบกาละมังซักผ้า (แน่นอนว่าซักเสร็จเรียบร้อยแล้ว รอตากกับราว) จนผ้าเปียกเลอะเละเทะ
ฉันจะไม่ทน! ตบกันเล๊ยยย!
แน่นอนว่าจังหวะซิตคอม คุณ wayu มาเจอตอนฉันกำลังตบกับพี่หญิงใหญ่ เขาเลยเกลียดฉันเข้าไปใหญ่!
โลกไม่มีความยุติธรรม ทำไมๆๆๆ ฉันใช้สกิลนางเอก งัดมารยาหญิงที่อ่านมาจากนิยายตาหวาน บีบน้ำตาอ้อนวอน ให้เห็นแก่ความรักในอดีตของเรา แต่คุณ wayu ก็ไม่สนใจ เสียใจจังค่ะ…
คุณชายน้อย seven สงสารฉัน เสนอตัวไปนวดให้ก่อนนอน แต่ฉันปฏิเสธไป ใครจะกล้าไปใช้เจ้านายหล่ะคะ ฉันน่ะมีธรรมาภิบาลในอาชีพนะ!
พอไม่มีเจ้านายเห็น ฉันก็แอบไปนอนเตียงคุณ wayu สูดดมกลิ่นเขา ตามผ้าปูที่นอน ฉกชุดของคุณ wayuที่ยังไม่ได้ซักไปดมเล่น เวลาเขาเผลอๆ ฉันก็แอบถ่ายรูปเขาไปติ้ว…หมายความเก็บไปนอนฝันตอนกลางคืนน่ะค่ะ อย่าคิดลึก!
“ใกล้กันขนาดนี้…แต่เหมือนไกลสุดขอบฟ้า ฮือออออ”
ว่างๆหลังเลิกงาน ฉันก็นั่งอัพ sns อัพบล็อค ตอบกระทู้ในเวบบอร์ดอะไรไปเรื่อย รู้แล้วอย่าเอ็ดไปนะคะ…ฉันนี่แหล่ะ ที่เป็นคนไปปล่อยข่าวโพสต์นินทานังคุณแม่สามี ยัยมาดามหิรัญรัศมีว่ามีหลายผัว เป็นนักขุดทอง ในเวบโลกสวย วะฮ่าๆๆๆๆ
“สมน้ำหน้ายัยแก่หนังเหนียว!” ฉันแสยะยิ้ม อย่างนางร้ายในละครหลังข่าว
“ฉันจะต้องเป็นสะใภ้ใหญ่บ้านนี้ให้ได้!!”
ฉันหัวเราะ ก่อนพิมพ์รีวิวรถหรู porsche 911 กับคฤหาสถ์แสนงามวิวสวยนี่ลงกระทู้ในเวบโลกสวย ประหนึ่งตัวเองเป็นคุณนายน้อยบ้านนี้ แล้วก็โม้ มโนถึงความรักหวานแหววกับคุณชายใหญ่ wayu…
@@@@@@จบ@@@@@@
Seven PART
ผมว่างมาก ไม่มีอะไรทำเลยนั่งเล่น อินเตอร์เนตไปเรื่อย คลิกไปคลิกมาก็เจอกับกระทู้แนะนำ รีวิวบ้าน?? น่าสนใจดีนี่…ผมกดเข้าไปดู
คุณพระ!! นี่มันบ้านของพวกเรา!?
พี่สุดสงวน: อะไรค้าาา คุณ seven มาดู pornhu** กลางวันแสกๆแบบนี้ ไม่งามเลยนะคะ!! หื่นตั้งแต่บ่ายสาม หมกมุ่นจังค่ะ!
Seven: ใช่ที่ไหนหล่ะครับ ใครไม่รู้มารีวิวบ้านพวกเราเหมือนเป็นเจ้าของบ้านเลยน่ากลัวมากครับ!!
Seven: พี่ชายมาอ่านด้วยกันสิ เขาว่าเป็นเมียพี่อะครับ!
Wayu: เรากับเขาอยู่ในมิติคู่ขนานรึเปล่า พี่ไม่รู้จักสักนิด
พี่สุดสงวน: คนที่มาขายประกันรึเปล่าคะ พี่ว่าเขาสายตาเคลิ้มๆแปลกๆค่ะ
ประไพ: หนูว่าคนที่มาเผยแพร่ลัทธิเมื่อวานก็น่าสงสัยนะคะ!
สโรชินี: ไม่ใช่อาศัยอยู่บนฝ้าเพดานแบบในการ์ตูนญี่ปุ่นนะ ฮะๆๆ
Lockdown: อะไร บ้านเรามีคนบนฝ้าไม่ได้หรอก บ้านชาวซิมส์มีฝ้าที่ไหน เงยหน้าไปพี่เห็นแต่ท้องฟ้า คิดมากน่า!
Seven คร่ำครวญในใจลำพัง…
คนอื่นๆพากันเลิกสนใจ แต่ผมก็ได้แต่หวาดผวา…ยัยเพลินนมโตนี่ใคร? เธอมาอยู่บ้านเดียวกับพวกเราจริงๆเหรอ? พี่ชายจะปลอดภัยไหม? ผมกลัว!!
สุดท้าย…ถ้าผมรู้ว่ายัยเพี๊ยนนั่นเป็นใครผมจะฟ้อง! ผมโกรธมากนะ บังอาจมาเรียกผมว่าชายน้อย แถมว่าผมผู้มองโลกในแง่ดีคนนี้ ดูซื่อบื๊อหลอกง่ายด้วย
ปวดหัว!
@@@@@@FIN@@@@@@