Dear WAYU
กราบเท้าคุณแม่ที่เคารพ…
ตอนนี้ผมย้ายบ้านมาอยู่ที่ชายแดน เมืองที่มีภูเขาลูกเบ้อเริ่มเทิ่ม กับแม่น้ำไหลผ่านกลางเมือง…ดูเหมือนว่าบ้านที่ย้ายมาอยู่ จะมีผีอีกแล้วครับ…
นี่คือบันทึกของพริมา คนโรคจิต คลั่งรักต่างหาก…(หัวเราะ)
***คำเตือน***
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
***เตือนแล้วนะ!***
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
เนื่องจากสถานการณ์โรคระบาดที่ชื่อว่า COVID ระบาดระลอกแล้วระลอกเล่า และไม่มีท่าทีว่าจะควบคุมได้ ดิฉันคนนี้จึงโดนผู้ปกครอง (สามี) ห้ามเล่นเกม Ths Sims 4 ชั่วคราว…(นอนกอดหมอน ร้องไห้ สะอื้นแบบนางเอกละคร)
“เชื่อด้วยเหรอ?”
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
ถ้าเชื่อประโยคด้านบนก็โดนหลอกง่ายเกินไปแล้ว ระวังโดนหลอกไปลงทุนแชร์ลูกโซ่หล่ะ ฮ่าๆ
ดิฉันโดน(ผู้ปกครอง AKA สามี) บังคับให้รับบท interior design ในโลกแห่งความจริงอันแสนบัดซบ
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
…แค่แต่งบ้านให้ชาวซิมส์ดิฉันยังไม่สามารถ แล้วยังกล้ามามอบหมายภาระหนักอึ้งให้ สามีของดิฉันต้องเกลียดดิฉันแน่ๆ
ชาวซิมส์ของดิฉัน (ที่ไม่ใช่น้อง Wayu) ทุกซิมส์นอนกลางแจ้ง ไม่มีบ้านให้อยู่ด้วยซ้ำเพราะดิฉันสร้างไม่เป็น แต่งบ้านไม่เป็น อยู่กันแบบคนเถื่อน น้ำไม่มี ไฟไม่มี (ที่เห็นอยู่บ้านสวยๆคือดิฉันโหลดจากแกลลอรี่มาให้อยู่ชั่วคราว)
สารภาพบาปว่าหนึ่งเดือนผ่านไปได้แค่เลือกเฟอร์นิเจอร์แต่งบ้านได้เพียงห้องรับแขกหนึ่งห้อง และห้องรับประทานอาหาร (เหลือห้องรับแขกอีกหนึ่ง ห้องนอนอีกห้า…ที่ไม่ผ่านมาตรฐานคนเรื่องมากแบบสามีของดิฉัน)
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
จะซื้อบ้านใหญ่ ห้องเยอะขนาดนี้ไปทำไมคะ? อยู่กันสองคนสามีภรรยา ไม่มีลูกแม้แต่ครึ่งคน…ตอนที่นั่งเลือกเฟอร์นิเจอร์ใน Internet ดิฉันคิดแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมานับร้อยรอบ
แล้วก็เผลอพูดกับ “เขาคนนั้น” ไปตามที่คิด
“จู้จี้จุกจิกมากค่ะ ดิฉันจะขอเลิกกับคุณพี่ไปแต่งงานกับน้อง Wayu ผัวทิพย์ในเกมส์ The Sims”
“อ๋อเหรอ? “
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
“Wayu ซิมส์ชื่อเหมือนแมว หูกาง ท่าทางออกสาวอ่ะนะ ได้!”
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
นั่นทำให้ดิฉันคนนี้ได้เลิกเล่น The Sims 4 เป็นเวลายาวนานถึง 7 วัน …
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
เขาลงโทษดิฉันได้โหดเหี้ยมมาก! จิตใจโหดเหี้ยม ทำร้ายหัวใจคนอื่นแบบตาไม่กระพริบ
ภาพจำของน้อง Wayu ที่รัก…เริ่มเลือนราง
…Wayu ของฉัน ป่านนี้จะเป็นเช่นไร กินข้าวครบทุกมื้อรึเปล่า? แม่บ้าน Bonehilda จะดูแลเขาดีเหมือนฉันไหม?
Wayu ยังอยู่ในเกม The Sims ใช่ไหม?… ไม่ใช่ลาออกจากการเป็นซิมส์หนีออกไปจากประเทศเฮงซวยนี่แล้วนะ!?
เอาฉันไปด้วย! (หัวเราะ)
จะลืมความรัก (อันเป็นทิพย์) ของเรารึยัง? ฯลฯ
Wayu: “เฮือก…สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างในบ้าน”
Wayu ที่อยู่ในเมืองซิมส์ รู้สึกขนลุก…จู่ๆก็หนาวแบบไม่มีสาเหตุ
ระ…หรือว่าบ้านของเขามีผีอีกแล้ว ซื้อบ้านหลังไหน หลังนั้นต้องมีผี ดวงสมพงษ์กับบ้านผีสิง สุดเฮี้ยน!?
ว่าไปนั่น…ใครๆก็รู้ว่าผีไม่มีจริง (หัวเราะ)
❤️❤️❤️
Prima: “เรื่องก็เป็นแบบนี้แหล่ะค่ะ”
Wayu: “ยิ่งพูดยิ่งงง ไม่ต้องอธิบายต่อแล้ว”
Prima: “คุยกับคุณพี่ ต้องถอดสมองออกก่อน ถึงจะคุยรู้เรื่องนะคะ~❤️“
Wayu: “หน้าตาเธอเปลี่ยนไปรึเปล่า พริมา?”
แน่นอนว่าดิฉันไม่ตอบคำถามนั้น…
Prima: “ไม่ได้เห็นหน้าของ wayu ตั้ง 7 วัน สำหรับคุณพี่ช่างทุกข์ทรมาน เป็นเวลาที่ยาวนานเทียบเท่าอสงไขยเชียวค่ะ ตอนนอนไม่ได้กิน ตอนกินไม่ได้นอน ไม่เจริญอาหารเลยค่ะ”
Wayu: “ เธอหนักกี่กิโลแล้ว?”
Prima: “ใครเค้าถามผู้หญิงแบบนั้นคะ น่าตีจริงเชียว~(เสียงสูงขึ้น 8 octave) คุณพี่อยากทะลุจอไปอยู่ในเกม The Sims กับน้อง Wayu จังเลยค่ะ”
Wayu: “พูดจริงๆนะ แบบจริงจัง ผมแนะนำว่าเธอควรไปพบแพทย์เถอะ”
Prima: “ก็พบอยู่ทุกวันนี่ไงคะ สามีคุณพี่ไงคะ! เบื่อหน้าจะแย่อยู่แล้ว วันๆก็ให้ความรู้เรื่องโรคระบาดกับคุณพี่อย่างเข้มข้นจนแทบสำลักออกปาก”
Wayu: “ช่างเถอะ…สรุปว่าไปฉีดวัคซีนป้องกัน COVID รึยัง?”
Prima: “ยังค่ะ แต่ถ้าน้อง Wayu อยากใช้เข็มส่วนตัวฉีดให้คุณพี่ซักเข็มสองเข็มก็ไม่ว่านะคะ~”
Wayu หมดคำพูด…
ดิฉันเฝ้ารอวันที่จะได้กลับมาเล่น The Sims อีกครั้ง ทุกลมหายใจเข้าออก…
“รอก่อนเถอะ Wayu!”
…แน่นอนว่าโดนคนหูกางใส่แว่น ปรายตามองอย่างตำหนิ
**************
ด้วยความเร่าร้อน
พริมา
วันจันทร์ที่ 14 มิถุนายน 2564