วันจันทร์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2565

Elegant

Elegant

BiBi ซิมส์แม่มดสาว (สวย?)  X หนี้มหาศาล

ตอนที่ 2


ความเดิมตอนที่แล้ว…

คุณป้า BiBi ถูกการไฟฟ้าเมืองซิมส์รีดไถค่าไฟกว่า 7,000,000 Simoleons ชีวิตของเธอจะเป็นอย่างไรต่อไป เชิญติดตาม


วันต่อมา…

BiBi: อรุณสวัสดิ์คนงาม

BiBi: วันนี้เธอก็ดูดี เอเลแกนท์อีกแล้วนะจ๊ะ BiBi~

// หมุนแบบ Full turn

ระหว่างที่ชื่นชมตัวเองอย่างเมามัน บิลค่าไฟฟ้าก็ส่งมาอีกครั้ง

เดี๋ยวนะ!!! คะ…ค่าไฟฟ้า (ขยี้ตา)

ทำไมแพงกว่าเดิมอีก?

เพิ่มค่าทวงหนี้กับดอกเบี้ยความสวยเหรอคะ!? เมื่อวันก่อนค่าไฟฟ้า 7 M วันนี้บิลค่าไฟฟ้า 9,999,999 Simoleons

กรี๊ดดดดดดค่ะ รีดไถ ไม่ๆๆ ปล้นกันชัดๆ! โจร! 

เสียงกรีดร้องของฉันดังจนนกแถวๆนั้นตกลงมาตายเป็นแถว…

บัดซบ! ไม่จ่ายแน่นอนค่ะ ฮ่าๆๆๆ

ขูดรีดชาวซิมส์เกินไป! เสื้อที่ใส่เนี่ยไปขโมยของเด็กอนุบาลมาใส่ กางเกงก็คับจนรูดซิปไม่ได้แล้ว(หัวเราะ)
ไม่มีเงินนี่ลำบากจริง! ต้องอดมื้อ กินสองมื้อ…บอดี้สุดเอเลแกนท์ของฉัน ขาดสารอาหาร ผอมจนซี่โครงโผล่
โครก…เสียงท้องร้อง

หิวอ่ะ
BiBi: หิวจนรู้สึกว่าจระเข้จรจัดริมชายหาดก็น่ากิน…

เคยได้ยินว่าจระเข้ทอดกระเทียมอร่อย อืม…
BiBi: จับมาย่างกินสักสองสามตัวคงไม่มีใครว่าอะไรหรอกเนอะ

แม่มดเฒ่าใช้เวลา 2/3 ต่อวันในการเสาะหา วัตถุดิบฟรี อาหารฟรี ตามบ้านผู้อื่น ตามงานเทศกาล
คอกสัตว์บ้าน NPC คนไหนก็ไม่รู้…

วัว Lola ตะโกนเรียกตำรวจ : moooooooooooo

BiBi: ไก่ทองคำของใครกันนะ?…ขอชิมได้รึเปล่าเอ่ย~

วัว Lola : ตะกละ!

งับเข้าให้!!

วัว Lola มองเหยียด นึกภาวนาในใจให้แม่มด BiBi ติดเชื้อ Salmonella จากไก่ดิบ
BiBi: แค่ไก่ทองคำตัวเดียวจะไปอิ่มอะไร นะ…นั่น!! เทมปุระสีทอง เอ๊ย!…ลามะอ้วนๆขนทองคำโคตรน่าอร่อย ส่วนสันคอกับเนื้อหน้าท้องเนี่ยท่าจะนุ่ม
Momo: เอามือโสโครกออกไปไกลๆมารดา!

ถุย! 

พริมา: ฉันนั่งหัวเราะเสียง “ถุย” ของลามะในเกมจนหน้าสั่น 

Momo ถุยน้ำลายแบบจริงจัง ถุยดังสนั่น

สภาพ…

จินตนาการกลิ่นไม่ออกเลยค่ะ ลามะMomo ไม่แปรงฟันมากี่วันแล้วก็ไม่รู้
BiBi: ไม่กินแล้ว! เห็นว่าสีเหลืองทองเหมือนเทมปุระดูน่าอร่อยหรอกนะ!

สัตว์ป่าในฟาร์มดุร้ายมาก ฉันเข้าไปในเมือง หานกพิราบจรจัดอ้วนๆกิน ประทังชีวิตไปก่อนก็แล้วกัน
“คาถาลูกบอลเพลิง Uchiha!”

//เสกคาถาไฟเพื่อย่างนกพิราบในเมือง

ฉันขออโหสิกรรมนะเจ้านก
ประหยัดด้วยการไปกินฟรีตามงานเทศกาล 
NPC มองฉันอย่างเร่าร้อน

บอกแล้วว่าเป็นคนสวยเนี่ยลำบาก!
นางสาว S สาวงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองซิมส์ของพริมา : ฉันเข้าใจเธอนะ เจ้าพวก NPC ชอบทำสายตาแบบนี้ใส่ฉัน
นางสาว S สาวงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองซิมส์ของพริมา : คิคิคิ นังแม่มดเฒ่าเอ๊ย ทำเชิดไปเถอะ! เดี๋ยวแกก็ตกกระป๋อง… นางเอก บทนำฝ่ายหญิงของชาวซิมส์ของพริมาคือฉัน เสนอหน้ามาแถวทะเล Sulani เมื่อไหร่ แกเสร็จฉันแน่!!!

BiBi: ผู้หญิงผมสีม่วงคนนั้นริษยาความงามฉันอีกแล้ว…คนสวยแบบฉันลำบากจริงๆค่ะ! 
BiBi: สงสัยปีชง …ไปทำบุญล้างซวยดีกว่า
ฉันขายทรัพย์สินทุกอย่างแล้วเอาเงินไปแจกหนุ่มหล่อๆจนหมด ถือว่าเป็นการทำบุญ ช่วยหนุ่มๆที่ลำบาก

วู้ๆๆ น้องๆจ๊ะ ถอด…แค่กๆๆ สวมชุดนักศึกษามารับทุนค่าเล่าเรียนจากพี่ได้เลยจ้า~ 


อะหือ~ เด็กๆนี่สดใส ฉูดฉาดจังเลยนะ…ฉัน (ในที่นี้หมายความว่า Prima ผู้เล่นและแม่มด BiBi) รู้สึกคอแห้งจนต้องเลียปาก
แวมไพร์ประสิทธิโชคมีสีหน้าตกใจกับความงามของฉัน 

BiBi: น้องๆทั้งสี่คนจ๊ะ คืนนี้ว่างรึเปล่าเอ่ย~สนใจไปทำงานพิเศษเล็กๆน้อยๆกับพี่สาวไหมคะ?

ได้ทำบุญกับเด็กๆ รู้สึกมีอารมณ์อิ่มบุญจังค่ะ 
อะไรนะ ทำไมทุกเมืองถึงมีแต่หนุ่มๆ 4 คนนี้หล่ะ?
พริมา: ชาวซิมส์ของฉันก็มีไม่กี่คนหรอกค่ะ ฉันไม่ชอบซิมส์แปลกหน้า อารมณ์ประมาณว่ามีคนไม่รู้จักอยู่ในบ้านตัวเอง ฉันไม่คุ้นเคย

เด็กๆจ๊ะไม่ต้องต่อคิว รุมเข้ามาพร้อมกันทั้งสี่คนได้เลย~

//โปรยเงินเพิ่ม

+10000000000000 เครดิตแต้มบุญ
แทนที่จะจ่ายหนี้ ไม่สู้เอาไปแจกผู้ชาย โรยในน้ำให้อาหารปลา

ปลาจ๋าปลา มากินอาหารมา โม่ๆๆๆ

ด้วยสาเหตุข้างต้น…สรุปว่าในวันครบกำหนดจ่ายบิลค่าไฟฟ้า ยอดเงินในบัญชีฉันก็ยังเป็น 0 Simoleons

******จบตอนที่ 2******
พริมา
24/01/2565

บุคคลปริศนา S: ทำไมไม่มีบทสาวสวยแบบฉันเลยหล่ะ พริมา?

พริมา: เหมือนมีอะไรบางอย่างด้านหลัง แต่ไม่กล้าหันไปมอง รู้สึกขนลุกแบบไม่ทราบสาเหตุ ระ…หรือว่าฉันจะติดไวรัสโรคระบาดนั่นเข้าให้แล้ว!!!!