Destiny
พรหมลิขิต กรรมลิขิต ???
ตอนที่ 2
เรื่องราวระหว่างพ่อค้าหาบเร่แผงลอยและสุดยอดอาชา
ความรักเร่าร้อนข้ามเผ่าพันธ์ุระหว่างม้า (หนุ่ม) และชายหนุ่มวัยกลัดมัน?
ไม่ใช่!! {เสียงทุบโต๊ะ}
ถึงข้าพเจ้าจะชอบเรื่องประเภทชายรักชาย แต่ไม่ใช่คนวิปริตเช่นนั้น!
กุ๊งกิ๊ง [ม้า]
ข้า…สุดยอดอาชา ม้าที่งามที่สุดในเมืองซิมส์ ดูบอดี้สมบูรณ์แบบ องอาจ กำยำ ขนพริ้วสลวย เขาเงางามเปล่งประกายปิ๊งแว๊บของข้าสิ
{เชิดหน้า 120 องศา}
แต่ฟ้าริษยาคนงาม …
ข้าตกไปอยู่ในอุ้งมือขององค์กรที่…อะ แฮ่ม…ขอใช้คำว่างี่เง่า รังของอันธพาลพวกนี้อยู่ใน Magic Realm
เท็นเท็น:
“กุ๊งกิ๊ง ไปซื้อน้ำปลาหน้าปากซอยกันเถอะ”
ข้า:
“เฮ่ย! ม้างามๆ เยี่ยงข้าควรมีชื่อที่ฟังดูองอาจกล้าหาญกว่านี้ป่ะวะ เช่น ชาแนล หลุยส์ อสุนีกัมปนาท อะไรประมาณนี้“
เท็นเท็น:
“หวยงวดนี้ยังไม่มีเลขเลย สาธุ…ขอสามตัวตรงๆครับ“
{โรยแป้งบนขนม้า แล้วถู}
ข้า:
“เอ๊ะ! เจ้าซิมส์คนนี้!!! บิดาไม่ใช่ต้นตะเคียน!”
เท็นเท็น:
“ก็เมื่อเช้าอ่านคำทำนายดวงในเนตบอกว่าสัตว์เลี้ยงจะให้โชคนี่นา! รู้อะไรดีๆ ก็บอกกันมั่งดิ“
{โรยแป้งบนตัวม้าเพิ่ม }
“กุ๊งกิ๊ง! เดินกระแทกกระทั้นจนไส้ฉันขึ้นไปกองรวมกับสมองแล้ว…“
“เจ็บริดสีดวง…อ้ากกกก”
ยอดอาชา กุ๊งกิ๊ง:
ข้าละรำคาญเจ้าซิมส์พวกนี้จริงๆ!!…บ่นไม่หยุเ!
[แกล้งพยศ]
[อ้ากกกกกก]
ตุบ
เท็นเท็น:
“ฮือ…ตูดของฉัน”
ยอดอาชากุ๊งกิ๊ง:
“ข้าไม่ตดรดหัวเอ็ง ก็นับว่ามีไมตรีแล้วเจ้าเซ่อ!”
เท็นเท็น:
“กุ๊งกิ๊งเป็นอะไร หิวรึเปล่า มามะ โม่ๆๆๆ”
ข้า:
“ไม่กินโว๊ย!…ข้าเบื่อรสชาติน้ำบาดาลบ้านเอ็งแล้ว หญ้าแปลกหน้านี่ก็สากลิ้น อยากกินน้ำแร่อุณหภูมิห้อง แบบที่อัดโซดาด้วย”
Emily (วัว):
“มออออออ”
”มองอะไร ยัยวัวนม!“
…เชอะ
{เหม่อมองท้องฟ้าสีช้ำเลือดช้ำหนอง}
จีราวัช:
“กุ๊งกิ๊ง อาจารย์ป้าใช้ให้ไปซื้อหวยใต้ดิน แล้วก็ให้แวะซื้อไก่ทอดหน้าตลาด”
“ฝากซื้อไก่ย่างด้วย แล้วก็ xxx {censor} แล้วก็ yyy {censor} ร้านของชำหน้าปากซอย ลงเป็นชื่ออาจารย์นะ หุหุ“
ข้าพยายามสะบัดเจ้าเซ่อจีราวัชหลงจากหลัง…
ข้า:
”ชะชะ!…บังอาจพาข้าไปทำเรื่องผิดกฏหมายบ้านเมืองรึ! สักวันข้าจะแจ้งเจ้าหน้าที่บ้านเหมือนให้รวบพวกไม่มีขื่อไม่มีแปแบบพวกเอ็งเข้าซังเตทั้งสำนัก“
แต่เจ้านั่นเกาะตัวข้าแน่นเหมือนตุ๊กแก
…ใครจะไปชอบให้ชายฉกรรจ์ตัวแข็งๆ มากอดรัดฮึ! กลับถึงคอกเมื่อไหร่ข้าจะรีบไปอาบน้ำเกลือล้างกลิ่นตัวผู้!
[ภาพเจ้าหนุ่มไทเกอร์ถูกปีศาจสาวจัดการ]
“กล้าดียังไงถึงพาบิดาไปซื้อกะปิ น้ำปลาหน้าปากซอย ข้าจะขบหัวเอ็ง จีราวัช!”
จีราวัช:
“วันนี้กุ๊งกิ๊งของเรา อารมณ์ดีเป็นพิเศษ มา!…ขอกอดหน่อย”
ข้า:
“อี๋ๆๆๆ ไสหัวไปไกลๆ บิดาเหม็นสาบพวกตัวผู้!“
เจ้าเด็ก Tiger:
“กุ๊งกิ๊ง ไปปราบปีศาจกัน!”
***ภาพตัวอย่าง ปีศาจสาว***
ข้า:
“ไม่เลว! งานนี้ค่อยดูองอาจ เกรียงไกรเหมาะกับข้าหน่อย ขึ้นมาเลยไอ้หนุ่ม!”
[ภาพเจ้าหนุ่มไทเกอร์ถูกปีศาจสาวจัดการ]
[ภาพเจ้าหนุ่มไทเกอร์ถูกปีศาจสาวจัดการ]
[ภาพเจ้าหนุ่มไทเกอร์ถูกปีศาจสาวจัดการ]
[ภาพเจ้าหนุ่มไทเกอร์ถูกปีศาจสาวจัดการ]
[ภาพเจ้าหนุ่มไทเกอร์ถูกปีศาจสาวจัดการ]
ข้า:
“จุ๊ๆๆๆ สมฉายา กระสอบทรายแห่ง Magic Realm”
“อยู่กับใครก็เป็นตัวภาระ หึ!”
Tiger:
“อย่าให้ฉันหลุดออกไปจากเกมเดอะซิมส์ได้นะ!…พริมา”
ข้า:
“ไทเกอร์! นอกจากแย่งลูกอมเด็ก 6 ขวบสำเร็จ เอ็งเคยชนะใครบ้างไหม!?”
“ปีศาจเก่ง หรือเอ็งมันกากฮึ?”
ข้าตัดสินใจว่าจะหนีออกจากองค์กรงี่เง่านี่ ไม่เอาแล้วการถูกใช้ไปซื้อกะปิ น้ำปลาหน้าปากซอย พอกันที ข้าจะไม่ทน!
คิดได้แบบนั้นข้าจึงเอาเจ้าหนุ่มไทเกอร์ไปปล่อยไว้ต่างโลก
แน่นอนว่าไม่มีสัญญาณมือถือ เซ่อซ่าแบบนี้กว่าจะกลับมาเมืองซิมส์ได้คงใช้เวลาหลายปี หุหุหุ
…ตอนที่ข้าหิวจนตาลาย โชคชะตาก็นำพาให้ข้าได้มาพบผู้ชายคนหนึ่ง
{หอม}
{กลิ่นอะไร?}
{เสียงตะโกนโหวกเหวก}
“เร่เข้ามาครับ 2 ไม้ 100 5 ไม้ 300”
{เสียงเพลงเพราะๆ?}
ข้าหัวใจเต้นระรัว
ข้าลอบติดตามเจ้าหนุ่มขายอาหารรถเข็นนี่พักใหญ่
นางเงือก S:
“คนนี้ฉันเห็นก่อน แกไปต่อคิว”
นางเงือก H:
“ เห็นกล้ามแน่นๆ แล้วทนไม่ไหว เข้าไปพร้อมกันแบบ 3P ดีกว่า…”
ข้ามองซ้าย มองขวา
โอ…คุณพระคุณเจ้า นี่มันสรวงสวรรค์
อันบักใหญ่! มีแต่คัพ G ละลานตา
G H I J…กลิ่นหอมมาจากสาวๆ พวกนี้นี่เอง
ยอดเยี่ยม!
เบิ้มๆ คือลือ ใหญ่เท่าแตงโม…
สาวงามคัพ G ท่านหนึ่ง:
“พ่อค้า~ หมดนี่แลกกับเสื้อชั้นในตัวที่ที่เค้าใส่อยู่นี่ได้ป่ะ? ถอดให้ตรงนี้เลย อุ่นๆ อิอิ“
เมืองซิมส์เป็นสถานที่ที่ดี!
ดีย์!
เบิ้มๆ ดีแท้
คนงามในชุดขาเว้าสูง
[หายใจแรง]
แม่เจ้าประคุณเอ๋ย…
แต่ละอย่าง อันเท่าชามข้าว…
มีการค้าที่ยอดเยี่ยมดีเลิศแบบนี้ด้วยรึ!…ข้าเผลอขยับเข้าไปใกล้คนงาม เหมือนโดนมนต์สะกด
[น้ำลายหก]
เหมาะจะเป็นเจ้านายคนต่อไปของข้า!
ข้าใช้กีบเท้าสะกิดกลางหลังพ่อค้าหาบเร่แผงลอยที่ชื่อ Zero
ข้า:
“เฮ้! อยากมีม้าเป็นของตัวเองมั๊ย ไอ้หนุ่ม”
*********จบตอน********
พริมา
01•01•2024
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
