Sims love story?? Pitha X Athitaya
โดนผู้หญิงแปลกหน้าตกใส่หัว ไม่รู้ควรเรียกว่าพรหมลิขิต หรือ ดวงซวย โชคร้าย??
ณ เมือง strangerville
2 สิงหาคม 2020 เวลา 02:28 (เสียงพิมพ์ดีด แต๊กๆ)
ในขณะที่ผมกำลังไหว้เจ้า ในเทศกาลไหว้พระจันทร์ ที่เมืองStrangerVille ผู้หญิงคนนึง ตกลงมาจากฟากฟ้า ลงมาในอ้อมแขนผม
หมายความว่า ตก-ลง-มา ตามคำนั้นเลย
“กรี๊ด”
Note: โปรดอย่าสงสัย ว่าตีสองแล้ว แต่ทำไมท้องฟ้าเดี๋ยวมืด เดี๋ยวสว่าง ก็บอกแล้วว่าเมืองนี้มันแปลกๆสมชื่อ ตั้งแต่มีเมฆรูปเห็ดโผล่ขึ้นมากลางเมืองนั่นแหล่ะ (แถค่ะ จริงๆคนละวัน น้องพิธาเนี่ยน่าตีจริงๆ)
ไปรับไว้คงจะดี…ด้วยความที่ตรงนี้เป็นที่รกร้างกลางทุ่ง ที่มีผมยืนโง่ๆอยู่คนเดียว ถึงไม่อยากยุ่งก็จำเป็นต้องไปช่วยเหลือ ไม่งั้นเกิดตกมาเละคาที่ ลำบากต้องไปให้ปากคำที่โรงพักอีก
“………”
วันนี้พระจันทร์เต็มดวงสวยมาก เธอที่ผมเจอก็สวยมากเช่นกัน…ถึงเธอจะเป็นพวก spy หรือ stalker ก็ช่างมันเถอะ ผมไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว
“ขอบคุณค่ะ พอดีว่าฉันชะโงกมองเมฆประหลาดจนเผลอตกจากยานอวกาศน่ะค่ะ”
“เพ้อเจ้อ เป็นมนุษย์ต่างดาวรึไง มียานอวกาศด้วย”
คนงามแบบนี้บอกว่าเป็นนางฟ้าตกสวรรค์ยังจะน่าเชื่อถือกว่า แต่แน่นอนว่าที่เมืองซิมส์ของเราไม่มีของประหลาดอะไรแบบนี้หรอก มีแต่พวก spy จากรัฐบาล บางครั้งผมได้ยินเสียงซุบซิบ ไม่ก็แสงประหลาดมาจากทางที่ชาวบ้านลือกันว่า เป็น secret lab
“ก็ใช่น่ะสิคะ ฉันมาจากดาว sixam” เธอชี้ไปทางท้องฟ้าไกลโพ้น
ผู้หญิงคนนั้นทำท่าจริงจังจนผมเกือบเชื่อ ว่าแต่ที่นี่มันโล่งๆไม่มีอาคาร แล้วเธอตกมาจากอะไรกันนะ? คอปเตอร์ไม้ไผ่ของโดราเอมอน? บ้าไปใหญ่แล้ว ในเมืองซิมส์มีโดราเอมอนที่ไหน ฮ่าๆ
“ตัวเธอหนักกว่าที่คิดนะ” ผมพูดแก้เก้อ เพราะไม่รู้จะพูดอะไรกับผู้หญิงแปลกหน้าคนนี้ ก่อนที่จะนึกได้ว่าผมเป็นคนกอดเธอไว้แน่นเอง ผมหัวเราะกลบเกลื่อนก่อนปล่อยเธอลงพื้น
(โปรดอย่าใส่ใจในเรื่อง เดี๋ยวมืด เดี๋ยวสว่างของท้องฟ้า เกมส์ก็แบบนี้ ไบโพลาร์เหมือนคนเล่น)
“ขอโทษค่ะ แต่ว่าฉันกลับบ้านไม่ได้ ขอค้างด้วยจนกว่าจะติดต่อยานแม่ได้ไหมคะ?”
“ไม่ดีมั้ง ชายหญิงแปลกหน้ามาค้างอ้างแรมสองต่อสอง ไม่งาม” แล้วก็ถึงผมจะชอบเรื่องลึกลับ แต่ก็ไม่ได้โง่นะ มนุษย์ต่างดาวจะไปมีจริงได้ยังไง
เห็นแบบนี้ผมก็รักนวลสงวนตัวนะ แถมตอนนี้รับบทแกล้งจนตามหารักแท้…โอเค ผมขอโทษ ผมยากจนจริงๆ ติดหนี้ค่าหอพัก ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเล่าเรียน จนต้องมากางเต๊นท์นอนกลางทุ่งขนาดนี้ ไม่ว่างพอจะรับใครมาดูแลหรอก
“อย่าพูดตัดรอนแบบนั้นสิคะ” เธอทำหน้าตาน่าสงสาร ผมชักใจอ่อน
“ฉันไม่ใช่คนน่าสงสัยนะคะ รับรองไม่ทำอะไรคุณหรอกค่ะ เชื่อใจได้เลย” เธอชูสามนิ้วแบบลูกเสือสามัญ
“นะคะ บ้านฉันอยู่ไกล จะเรียก grab ไปส่งคงไม่ถึงน่ะค่ะดาวดวงโน้นอ่ะค่ะ นะนะนะคะ คุณลี” ผู้หญิงพิลึกมองผมด้วยสายตาออดอ้อน หนึ่งในวิธีพูดคุยของพวกสายลับ เธอต้องเป็น spy มาล้วงความลับสวรรค์แน่ๆ
“ผมกำลังลำบาก กางเต๊นท์นอนกลางทุ่งร้าง แถมฝุ่น pm 2.5 โคตรเยอะ สวยๆแบบเธอจะทนไหวเหรอ?” ไม่หล่อแถมจน พร้อมพาทุกคนไปลำบากโดยแท้
“ไหวค่ะ แค่ได้อยู่ใกล้ๆคุณลี…แค่กๆๆ เกสรดอกไม้เข้าปากน่ะค่ะ”
“…………” ผมเงียบแทนคำปฏิเสธ
“งั้นฉันไปอาศัยนอนวัดก่อนที่จะติดต่อยานแม่ได้ก็แล้วกันค่ะ ขอโทษที่รบกวน” มืดขนาดนี้จะปล่อยคนไปนอนวัดคงใจร้ายเกินไป…
“เฮ้! โอเค แต่แค่คืนเดียวนะ”
“ ขอบคุณค่ะ ฉันจะช่วยทำทุกอย่างเลยค่ะ ทำอาหาร ซักผ้า ทำความะอาดบ้าน ช่วยอุ่นเตียง…หะหะหะ ขออยู่ด้วยนานๆได้ไหมคะ นะคะคุณพิธา~”
“รู้ชื่อผมได้ยังไง? ผมว่าผมยังไม่ได้บอก”
“ก็บอกแล้วว่าฉันเป็นมนุษย์ต่างดาว อ่านใจคนได้” ยัยนี่เป็น stalker แหงๆ ผมดูออก สงสัยอย่างเดียวว่าเธอร่วงลงมาจากฟ้าได้ยังไง?
“…ว่าแต่เธอชื่ออะไร?”
“อาทิตยา เรียกชื่อเล่นว่าตะวันฉายก็ได้ค่ะ” ยาวทั้งชื่อจริงชื่อเล่น แบบนี้ไม่ต้องตั้งก็ได้ จะว่าไปชื่อก็เหมาะสมกับหน้าตาของเธอ…ไม่ๆๆ ผมส่ายหัว
“ที่เราพบกัน ต้องเป็นบุพเพสันนิวาสแน่เลยค่ะ คิคิ”
“เพ้อ ผมไม่มีเวลามานั่งฝันหวานแบบนั้นหรอก ดูดิมีแค่เต๊นท์หลังเดียว แล้วก็เชิญอยู่ตามสบาย ผมจะออกไปทำงานพิเศษ”
“ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันดวงดีแถมเป็นมนุษย์ต่างดาว จะลองซื้อลอตเตอรี่ดูค่ะ ไม่แน่ว่าอาจจะถูกรางวัลที่หนึ่งก็ได้ เผื่อพวกเราจะย้ายที่อยู่ไปในเมืองหลวงได้นะคะ”
“คิดจะอยู่กับผมนานแค่ไหนกัน?”
“นั่นสินะ” เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ และนั่นคือการเริ่มต้นอยู่ด้วยกันของเรา
ด้วยความดวงดีแบบที่ตะวันฉายคุยอวดไว้ ไม่นานพวกเราก็สามารถย้ายเข้าเมืองใหญ่ ไปเช่า penthouses หรูหราได้จริงด้วย
“Kiss kiss ค่ะ ทักทายแบบชาวต่างดาว”
ระหว่างเราคืออะไรน่ะเหรอ?? ผมไม่แน่ใจ…
พออยู่ด้วยกันนานเข้า ผมพบว่าตะวันฉายทำอะไรไม่เป็นเลย แถมเป็นอันตรายกับอุปกรณ์ electronics ซักผ้าก็ทำไฟไหม้เครื่อง ทำอาหารถ้ารสชาติไม่อร่อย ก็ทำไฟไหม้ห้องครัว นักดับเพลิงมาที่ห้องของเราบ่อย จนแลกไลน์ไอดีไว้ชวนเที่ยวได้เชียวแหล่ะ (หัวเราะ)
ต่อมา…ตะวันฉายก็หายตัวไปไม่บอกลาสักคำ ทิ้งข้อความไว้ว่า “จะกลับบ้าน” เธอใจร้ายจริงๆ ตั้งแต่นั้นมาผมก็ต้องอยู่ห้องเหงาๆคนเดียว เธอหายไปจากชีวิตผม เหมือนไม่เคยมีตัวตน
ไม่นานหลังจากนั้นมหาวิทยลัยก็เปิดเพราะนายกเทศมนตรีอ้างว่า covid เป็นทฤษฏีสมคบคิด covid ไม่มีจริงในเมืองซิมส์ ผมจะเชื่อท่านก็ได้ครับ! (หัวเราะ)
@มหาวิทยาลัยชื่อดังของเมืองซิมส์ (ก็มีอยู่แค่สองที่ล่ะนะ) ตอนที่ผมกำลังไปเรียน ก็เจอเธอโดยบังเอิญ
“ลี…” ตะวันฉายยืนตะลึง มองซ้ายมองขวาหาทางหนี ผมรีบคว้าข้อมือเธอไว้ แล้วจับตัวมานั่งคุยดีๆ
“ขอโทษที่หลอกคุณค่ะ! คือว่าฉันชอบคุณมาก อยากรู้จักมานานแล้ว แต่ว่าฉันไม่กล้าเข้ามาทำความรู้จักค่ะ”
“ก็เลยแกล้งเป็นมนุษย์ต่างดาว?” เธอพยักหน้า
“ดูในละครหลังข่าวน่าสนใจดีนี่คะ…โกรธฉันรึเปล่าคะ? “ ผมแกล้งเงียบ ก่อนจะทำท่าโมโห เอาหน้าเข้าไปใกล้ๆเธอ
“อื้อ อย่าใกล้ขนาดนี้สิคะ ใจฉันมันสั่น หัวใจเต้นแรง เหมือนจะป่วยเลยค่ะ”
“หลอกฟันผม แล้วจะมาทิ้งกันง่ายๆแบบนี้ไม่ดีมั้ง? ผมเสียหาย!”
“ฉันขอโทษค่ะ ที่หลอกเจาะไข่แดงคุณ ฮือออออ ฉันละอายใจมากค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นครั้งแรกของคุณ” ตะวันฉายโวยวายเสียงดัง จนชาวซิมส์แถวนั้นหันมามุง
“เฮ่ย! เงียบเลย ยัยบ้า! เข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว แถมเราสองคนก็ยังไม่เคยทำเรื่องลามกกันด้วย เข้าใจ๋!”
“ก็เพื่อนฉันบอกว่า ชายหญิงหนุ่มสาวนอนด้วยกันบนเตียงเดียวกัน เท่ากับเป็นสามี-ภรรยา?” เธอเงยหน้ามองผมด้วยสีหน้าเลิ่กลั่ก
“แค่ นอน•ข้างๆ ไม่ได้หมายความว่าเป็นสามีภรรยาครับ ทางพฤตินัยแล้วพวกเรา ไม่•เคย ครับ” คบเพื่อนแบบไหนกันล่ะเนี่ย?
“ก็ในละครหลังข่าว…”
“เลิกพูดเถอะ! เอาเป็นว่าผมไม่โกรธที่ตะวันมาหลอกผม แต่ผมเสียใจที่แอบหนีมาไม่บอกลาสักคำ”
“ขอโทษค่ะ ทำยังไงคุณพิธาจะหายโกรธละคะ? ฉันยินดีชดใช้ค่าเสียหายค่ะ เงินก็ได้ เป็นช้างม้าวัวควายใช้แรงงานก็ได้”
“ของที่เสียไป คิดเป็นมูลค่าเงินไม่ได้หรอก” เพราะมันเป็นหัวใจของผม ที่ให้เธอไป ไม่มีเธอ ผมก็เหงาและเดียวดาย (แต่ผมไม่พูดคำหวานเลี่ยน เหมือนพระเอกแบบนั้นออกไปหรอก)
“ฉันขอโทษค่ะ แต่ฉันไม่ได้มีเจตนาร้ายจริงๆนะคะ ฉันก็แค่รักคุณ” เธอก้มหน้า ทำท่าจะร้องไห้
“กลับไปบ้านเรา…กลับไปอยู่กับผม” ผมหันหน้ามองทางอื่น เอื้อมมือไปกุมมือของเธอไว้ ไม่กล้าสบตาเธอ
“เอ๋???”
*****FIN*****
จบค่ะ…อะไรนะไม่ฟินเหรอ? เชิญจินตนาการต่อกันเองสิคะ โฮะๆๆๆ (หัวเราะแบบชั่วร้าย)
###นี่คือ เพื่อนๆในกลุ่มของน้องอาทิตยา###
Ta~Daaaa
@san myshuno ร้านคาราโอเกะ honey pop (ชื่อนี้รึเปล่า??)
Prima: ฉันมีเรื่องจะนินทาให้ฟังค่ะพวกแก
แสนเสน่ห์: อะไร ถ้าอวดผัวไม่ฟังนะคะ
Prima: ใช่ค่ะ คือแบบนี้ค่ะ ตะวันเพื่อนของเรา แอบหนีตามพี่พิธา หนุ่มหล่อคณะสถาปัตย์ค่ะ…
คำสะหลี: แล้วไงคะ ตื่นเต้นตรงไหน แกยังหน้าหนาย้ายไปอยู่กับน้อง wayu ได้ แสนเสน่ห์ก็เลี้ยงผู้ชายไว้ที่บ้านตั้งหลายคน
Prima: คือพวกเขาสองคน อยู่ด้วยกันมาหลายเดือน แต่ทำแค่นอนจับมือกันเองค่ะ ฮ่าๆๆๆ
เพื่อนๆที่เหลือ: ว้ายยยย แบบนั้นต้องกระจายให้รู้ทั่วมหาวิทยาลัยแล้ว เสียชื่อพวกเรามาก โฮะๆๆๆ //กดโพสต์ลง ig
#####จบจริงๆค่ะ#####
Prima
09/09/2020
