Sims Love Story: Arthit X Rassamichan X Chedchom
นางเอกสาวรัศมีจันทร์ จะช่วงชิงความรักจากพี่อาทิตย์ สามีสุดที่รักกลับมาได้หรือไม่??
ฉันชื่อ รัศมีจันทร์ คนงามเจิดจรัสอันดับหนึ่งในเมืองซิมส์ ฉันเคยเป็นดารามาก่อนจะมาเป็นคุณนายที่สอง (หมายความว่า เป็นภรรยาอีกคน ตำแหน่งอันดับที่สอง ไม่ใช่เมียน้อยนะคะ) ว่ากันตามความจริง ฉันกับพี่อาทิตย์ รักกันมาก่อนที่นังคุณหนูจะมาแย่งตำแหน่งภรรยาไปด้วยซ้ำค่ะ
อะไรนะคะ?…ไม่รู้จักฉัน อะไรคะ ที่บ้านไม่มีโทรทัศน์เหรอ ฉันน่ะเคยแสดงเป็นนางเอกละครหลังข่าวตั้งสองเรื่องเมื่อยี่สิบปีก่อน
…หือ? เกิดไม่ทัน …ปากร้ายจริง! เจ้าพวกเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!
เอาล่ะมาฟังเรื่องของฉันกันต่อ ฉันพบกับพี่อาทิตย์ในกองถ่าย (เขาเป็นดาราดังระดับ superstar ขนาดป้าจู judith ward ยังเป็นแฟนคลับเลยค่ะ) พี่อาทิตย์ สามีของฉันมาจากครอบครัวที่ไฮโซ มั่งคั่ง เก่าแก่ พวกคุณๆอาจจะเคยได้ยินชื่อ ลูกชายคนเดียวของคุณ geoffrey กับคุณนาย nancy landgraab ซิมส์ผู้โด่งดังครอบครัวนั้นไงคะ
เห็นหน้าครั้งแรกฉันก็รักเขา เลยพยายามอ่อยจนสามารถย้ายเข้าบ้านเขาได้สำเร็จภายในเวลาสามวัน พวกเรารักกันมากค่ะ แทบไม่เคยห่างกัน แต่เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้ง ฟ้าริษยาคนงาม ส่งมือที่สามมาในรูปแบบของคู่หมั้น
ซิมส์ธรรมดาแบบฉันจะไปสู้อะไรซิมส์ใหญ่ๆโตๆ ตระกูลเก่าแก่ย้อนไปได้ถึงซิมส์1 ได้คะ ฉันจำยอมต้องให้พี่อาทิตย์แต่งงานกับนังคุณหนูบ้านรวยท่าทางอ่อนแอนั่น มันชื่อนังเฉิดโฉมค่ะ หน้าตาก็งั้นๆ หน้าจืดชืด หน้าอกแบนแต๊ดแต๋ ไม่sexy สู้คนงามอวบอึ๋มแบบฉันก็ไม่ได้
“ผู้ดีแค่ไหนเวลาอยากขึ้นมาก็เหมือนซิมส์ธรรมดาแหล่ะวะ” ฉันอาละวาดใส่พี่อาทิตย์
“อย่าโมโหเลย ผมสัญญาว่าจะรักน้องหมีเหมือนเดิม”
“ รักบ้าอะไรมีคนที่สามแทรกเข้ามาเป็นส่วนเกิน ต่อไปลืมเค้า”
“จะกลับมานอนด้วยทุกวัน…เดี๋ยวซื้อแหวนเพชรสิบกะรัตที่น้องหมีอยากได้ให้สองวง ตกลงไหม?”
“……น้อยใจอ่ะ เค้ามาก่อนแท้ๆทำไมต้องทนกินน้ำใต้ศอกนังคุณหนูนั่น” ฉันปาหนังสือรวมแคตตาล็อคเครื่องเพชรคอลเลคชั่นใหม่ใส่หน้าพี่อาทิตย์
“โอเค ผมซื้อให้หมดทั้งร้านนี้เลย อย่าน้อยใจเลยนะ”
“ชิ!” ฉันจิ๊ปาก ไม่มองหน้าเขา แต่ในใจดีใจมาก
“ผมซื้อแมนชั่นใหม่ให้ทั้งฟลอร์เลยดีไหม? เราสองคนอยู่เองห้องนึง ส่วนห้องที่เหลือเอาไว้เก็บเครื่องประดับ กับชุดของน้องหมี”
“ก็ได้” คุ้มจะตาย แค่แบ่งผัวให้คนอื่นร่วมใช้
“ครับ มากอดหน่อย” ฉันอิดออดเล็กน้อยก่อนยอมให้พี่อาทิตย์กอดแต่โดยดี
“ห้ามรักมันด้วย พี่นอนกับนังคุณหนูได้ แต่ต้องรักเค้าคนเดียว!”
พี่อาทิตย์ได้แต่ยิ้ม แค่นั้นฉันก็รู้แล้วว่าชีวิตที่เหลือต่อไปคงไม่ง่ายแล้ว ฉันอยากล่มงานแต่งแทบตาย แต่เกรงใจพี่อาทิตย์ ฉันว่าทำตัวออดอ้อนเอาใจเขาจนไม่ยอมไปหานังคุณหนูจะง่ายกว่า ระหว่างนี้ฉันก็คอยแกล้งมันไปพลางๆแก้เซ็ง
“เอาผลไม้มาฝากคุณนายค่ะ แสดงความยินดีที่แต่งงาน”
“ขอบใจนะจ๊ะ”
ถึงจะแต่งงานไปแล้ว แต่พี่อาทิตย์ก็มาค้างกับฉันทุกวัน ยกเว้นช่วงที่เขาไปทำงานที่อื่น…วันนี้ก็เช่นกัน ฉันนอนหาวเอกเขนกบนโซฟาดูรายการอะไรเรื่อยเปื่อย สลับกับอ่านนิตยาสารประเภทซุบซิบดารา พอไม่ต้องทำงานแล้วฉันก็ว่างยิ่งกว่าแมว…เบื่อชะมัด
“กรี้ดๆๆ ฉันไม่ยอม ฉันเกลียดแก นังคุณหนู!!” ฉันกระทืบเท้าแบบนางอิจฉา พร้อมกับปานิตยสารที่ลงบทสัมภาษณ์คู่แต่งงานใหม่คนดังของเมืองซิมส์ใส่หน้าจอโทรทัศน์ที่กำลังออกข่าวลุงพล…ไม่ใช่!ลงข่าวพี่อาทิตย์กับเมียแบบ official ของเขาต่างหาก
“รู้จักฉันน้อยไป” ฉันจ้องหน้านังคุณหนูผ่านจอโทรทัศน์ด้วยความเคียดแค้น ก่อนออกไปร้านเสริมสวย ขัดตัว นวดหน้า แล้วปั่นจักรยานไปราวีเมียหลวงที่หมู่บ้านคนรวย ย่าน del sol valley
“สวัสดีค่ะคุณพี่ หนูเป็นเมียอีกคนของพี่อาทิตย์ค่ะ” ฉันพนมมือไหว้ย่อเข่า แบบที่สวยที่สุดใส่นังคุณหนู
“………” หล่อนไม่พูดอะไร หรือกำลังตกใจก็ไม่รู้ที่จู่ๆมีคนงามมาทักทาย
“หนูมาทักทายคุณพี่แบบเป็นทางการน่ะค่ะ อยากฝากคิดถึงถึงพี่อาทิตย์ด้วย ไม่ได้เจอตั้งหลายชั่วโมงแล้ว เมื่อคืนพี่อาทิตย์ร้อนแรงมากค่ะ ร้องขอจนหนูไม่ได้นอนเลย~” ฉันตอแหลออกไป จริงๆพี่อาทิตย์ไปทำงานที่ต่างเมืองสองสามวันแล้ว
“กรี๊ดดด” ได้ผล! นังคุณหนูเอามือปิดหน้าวิ่งร้องไห้เข้าบ้าน ฉันยืนหัวเราะอย่างสาแก่ใจหน้าคฤหาสถ์
“สม!”
ตั้งแต่นั้น งานอดิเรกของฉัน นอกเหนือไปจากอ่านนิยายชายรักชาย ก็คือโทรไปแกล้งนังคุณหนูนี่แหล่ะค่ะ เวลาพี่อาทิตย์ไม่อยู่กับฉันๆจะโทรไปก่อกวนเมียจดทะเบียนของสามีฉัน เช้า สาย บ่าย เย็น ถ้าเบื่อมากก็เพิ่มก่อนนอนเข้าไปด้วย ฮ่าๆๆๆ
ฉันกับนังคุณหนูตบตีกันบ้างตามประสาผู้หญิงที่รักผู้ชายคนเดียวกัน แต่พี่อาทิตย์ห้ามเด็ดขาด เขาขู่พวกฉันว่าถ้ารู้ว่าตบตีกันอีก เขาจะหนีไปบวช บวชไม่สึกด้วย!
อาห์~คนหล่อๆแบบพี่อาทิตย์ หัวเหม่ง สวมเดรสส้ม คงงามไม่เบา~ ฉันเผลอจินตนาการตาม แต่ไม่ได้หรอก ไม่มีพี่อาทิตย์ฉันก็คงเหงาและเดียวดายน่าดู เพราะงั้นฉันจะแอบทะเลาะกับนังคุณหนูไม่ให้พี่อาทิตย์รู้ก็แล้วกัน
แต่นังคุณหนูก็ทนทายาด ไม่ยอมหย่ากับพี่อาทิตย์ของฉันซะที ดื้อด้านจริง! จะนอนกอดทะเบียนสมรสไว้จนแห้งตายรึไง รู้ๆอยู่ว่าพี่อาทิตย์เขามาค้างกับฉันทุกคืน ฉันลำพองใจจนกระทั่งได้ยินข่าวใหญ่จากปากพี่อาทิตย์
“ช่วงนี้พี่คงไม่ว่างมาหาน้องหมีสักพัก”
“ทำไมคะ ต้องไปถ่ายหนังเหรอ?” พี่อาทิตย์ยิ้มให้ฉัน รอยยิ้มของเขายังคงอบอุ่นเหมือนเคย แต่ว่าทำไมฉันสังหรณ์แปลกๆ
“เฉิดโฉมเขากำลังท้อง ช่วงนี้ยังไม่แข็งแรง พี่คงต้องไปอยู่ดูแลเขา” สามีฉัน (แต่ผัวจดทะเบียนของคนอื่น) กอดฉันแน่นแทนคำขอโทษ ฉันช็อคจนพูดอะไรไม่ออก ทีกับฉันป้องกันตลอด ทีกับมัน…
“พี่ต้องไปก่อนแล้ว แต่พี่จะโทรหาน้องหมีทุกคืนนะครับ บัตรเครดิตพี่รูดใช้ได้ตามสบาย” เขากอดฉันอีกครั้ง ก่อนเดินจากไป ฉันรู้สึกว่าพื้นที่ยืนอยู่ในโคลงเคลง จนต้องทรุดตัวลงร้องไห้บนพื้น
“โฮ คนโกหก ไหนว่าจะรักแค่เค้า พี่อาทิตย์ ไอ้หูกาง ไอ้คนหลอกลวง” ฉันปาหมอนใส่รูปพี่อาทิตย์จนร่วงลงมาแตก ฉันร้องไห้จนไม่เหลือน้ำตา ก่อนสั่งซื้อตุ๊กตาวูดูจากหมอผีชื่อดังมาจัดการขั้นเด็ดขาดกับนังคุณหนู
“นี่เธอ!ซื้อตุ๊กตาวูดูตัวนึง” ฉันเบ้ปาก มองร้านเก่าๆโทรมๆ อย่างขยะแขยง
“ไม่ขาย! ฉันไม่ชอบหน้าหล่อน ไสหัวออกไป!!”
“ฉันเกลียดแกที่สุด ฉันกับพี่อาทิตย์รักกันมาตั้งนาน ถ้าไม่มีแกมาเป็นมือที่สาม…” ฉันบรรจงจิ้มเข็มลงไปบนตัวตุ๊กตาวูดูทีละเข็ม ทีละเข็ม ใส่ความแค้นลงไปทุกฝีเข็ม
“นังคุณหนูเฉิดโฉม มีแกต้องไม่มีฉัน!”
แต่ก็ไม่เห็นอีตุ๊กตาผีนี่จะมีผลอะไร ฉันลองมาเป็นสิบๆครั้ง นังคุณหนูก็อยู่ดีมีสุข ท้องโตจนคลอดลูกชายคนแรกออกมาได้สบายใจเฉิบ ลูกชายคนแรกของสามีฉันชื่อว่า “ทัดเทพ”
“น่ารักไหมครับน้องหมี?” พี่อาทิตย์อุ้มลูกชายมาอวดฉัน
“น่ารักค่ะ เหมือนพี่อาทิตย์เลย” อาศัยความเป็นอดีตนางเอก ฉันเลยเสแสร้งแสดงละครเก่ง แม้ในใจจะคิดว่าไอ้เด็กนี่น่าเกลียด เหมือนแม่มันไม่มีผิด
“น่าเอ็นดูมากนะคะ ฮิฮิ” ฉันฉีกยิ้มใส่อีพ่อแม่ผัวตัวแสบ กีดกันฉันเพราะเกลียดคนเต้นกินรำกิน พวกแกสองคนต้องโดนตุ๊กตาวูดูด้วย! (สองตัวที่เหลือจากโปรลดราคา 2แถม1)
ดูนังแม่ผัวเบะปากใส่ฉันสิคะ ร้ายนักนะ นังป้า nancy!อีพ่อผัว นาย geoffrey ด้วยอีกคน โดนตุ๊กตาวูดูซะที เป็นไง!?
ตั้งแต่นั้นมาพี่อาทิตย์ก็เห่อลูกชายคนแรกมากจนลดวันมาค้างคืนกับฉัน เหลือแค่ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ใจร้ายที่สุด! ไม่นานนังคุณหนูก็ท้องอีกรอบ ได้ข่าวว่าเป็นลูกชาย นังนี่เป็นโรงงานผลิตลูกรึไง ท้องเก่งจริง! ฉันทนไม่ไหวแล้ว
“ฮือออ พี่อาทิตย์คะ หนูก็อยากมีลูกบ้างอ่ะค่ะ” ฉันออดอ้อน ฉอเลาะ
“………” พี่อาทิตย์ฝืนยิ้มใส่ฉัน เป็นดาราประสาอะไรเล่นละครไม่เก่ง แข็งจนดูออก
“นะคะ หนูอยากได้เด็กตัวเล็กๆน่ารักแบบน้องทัดเทพ กับน้องสุรเดชไว้เล่นเวลาเหงา หมู่นี้พี่อาทิตย์ก็ไม่ค่อยมาค้างกับหนูด้วย” ฉันแกล้งร้องไห้ บีบน้ำตาให้พอสวยๆ ดูน่าสงสาร น่าทะนุถนอม
“เฉิดโฉมบังคับให้พี่สาบานกับศาลพระภูมิที่บ้านว่าจะไม่มีลูกกับคนอื่น” อีคุณหนู อีงูพิษ! ร้ายกาจ ฉันจะสั่งซื้อ potassium cyanide มาให้แกกินให้ได้ คอยดู๊!
ฉันส่งจดหมายลูกโซ่ไปหามัน เรียกมันมาที่คอนโด พอมาถึงก็หาเรื่องทะเลาะตามประสาคนเกลียดกัน
“พี่อาทิตย์เขารักหน้าอกใหญ่ๆของชั้นมากนะคะคุณพี่~”
“ของจริงอ่ะ ยัดไปกี่ซีซี” มันดูถูกฉันฉันยั่วโมโหนังคุณหนู จนมันโมโหอาละวาดใส่ฉันมันไม่รู้หรอกว่าฉันกดโทรศัพท์หาพี่อาทิตย์ เขาได้ยินเรื่องทั้งหมด เขาเข้าข้างฉัน
“จะมาสู้กับคนตอแหลเก่งแบบฉัน เร็วไปร้อยปีย่ะ! นอกจากนี้พี่อาทิตย์เขาก็รักฉันมากกว่า” ฉันกอดพี่อาทิตย์ ลับหลังก็แลบลิ้นใส่ แถมยิ้มเยาะเย้ยนังคุณหนู
“หนูเป็นเมียอีกคนของพี่อาทิตย์ ไม่ใช่คนอื่นนะคะ” ฉันแกล้งเสียใจจนเป็นลม ทำตัวอ่อนแอ เรียกร้องความสนใจอยู่นาน จนพี่อาทิตย์ใจอ่อนยอมมีลูกกับฉัน ไม่นานฉันก็ท้องสมใจ เป็นลูกแฝดชายหญิงซะด้วย
“โฮะๆๆๆ สาแก่ใจกูนัก” ฉันแสดงละครแกล้งแพ้ท้อง เวียนหัว คลื่นไส้ เป็นลม เหมือนในละครน้ำเน่า (จริงๆฉันไม่เคยแพ้ท้องสักนิด)
พี่อาทิตย์สงสารฉันมาก เขาคอยอยู่กับฉันตลอดเวลา (แน่นอนว่าฉันส่งรูปไปเยาะเย้ยนังคุณหนูในไลน์กรุ๊ปครอบครัวเราด้วยค่ะ)
“ต่อไปไม่ให้ท้องแล้วนะ ผมสงสารน้องหมี”
“พี่อาทิตย์~” ฉันกอดเขาแน่น ลอบซ่อนรอยยิ้มสะใจ ฮ่าๆๆๆ
นี่คือลูกๆของฉัน(ตอนโต)ค่ะ น้องอาทิตยากับน้องตะวัน
พอมีลูกมาผูกมัดพี่อาทิตย์ เขาก็ไปไหนไม่ได้ มาอยู่กับฉันแทบตลอดเวลา ไปทำงานก็พาฉันไปด้วย ทุกคนรู้จักฉันในฐานะคุณนายที่สอง นิตยสารที่มาสัมภาษณ์ยังชื่นชมกับครอบครัวอบอุ่นของเราเลยค่ะ พี่อาทิตย์แวะไปบ้านนังคุณหนูบ้างเวลาจำเป็น หรือคิดถึงลูก สะใจจริงๆ!
แล้วก็มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดค่ะ นังเมียหลวงไปกินอะไรมาไม่รู้บุกมาถล่มฉันถึงแมนชั่น มาถึงไม่พูดพร่ำทำเพลง จิกหัวลากฉันกับพื้นแล้วตบไม่ยั้ง
“กรี้ดดด พี่อาทิตย์ช่วยหนูด้วย”
“ออดอ้อนสามีฉันนักนะ นังเมียน้อย!”“ใครจะมาช่วยแก นังเมียน้อย ชั้นอดทนมาหลายปี จนไม่ทนแล้ว นี่แหน่ะ!” เห็นตัวเล็กแบบนั้นก็มือหนักมาก ฉันเจ็บจนหูอื้อ นังคุณหนูตีฉันจนสาแก่ใจก็เดินกลับคฤหาสถ์แบบสวยๆ แต่มันไม่รู้หรอกว่าฉันตั้งกล้องแอบถ่ายไว้
พอเห็นว่าฉันเป็นนางเอกสาวผู้อ่อนแอ ก็กลับมาดุด่าฉัน ตบตีอีกหลายครั้ง ฉันรวบรวมหลักฐานทั้งคลิป ทั้งภาพนิ่งไปฟ้องคุณพี่
เพี๊ยะๆๆๆ เสียงตบรัวๆ มือหนักกว่าที่คิด!“พี่อาทิตย์ต้องช่วยน้องนะคะ เมียของพี่ คุณเฉิดโฉมทำร้ายน้อง ดุด่าสารพัด คำก็ เมียน้อย สองคำก็ เมียน้อย ฮือออ ดูสิคะ รอยข่วนเต็มตัวน้องเลย ดีนะคะที่ลูกตะวันกับลูกอาทิตยาไปเรียนหนังสือ ไม่งั้นละก็…โถลูกแม่”
ถ้าเป็นละครฉันคงตีบทแตกกระจุย จนได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำแน่นอนค่ะ พี่อาทิตย์โกรธนังคุณหนูมากไม่ยอมคุยกับมันเป็นปีๆเลยค่ะ พึ่งกลับมาดีกับมันช่วงที่ลูกๆเริ่มโตจนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย
“คุณแม่คะ คุณแม่ใหญ่จะมีน้องค่ะ” ลูกสาวฉัน น้องอาทิตยาวิ่งบอกข่าวใหญ่ในเช้าวันนึง ฉันตกใจจนมือสั่น
“แก่ขนาดนี้ยังท้องได้อีก ฉันคิดว่ามดลูกแกหมดอายุไปแล้ว!” ฉันพึมพำ กำหมัดแน่น
“คุณแม่ไม่ดีใจเหรอครับ? ผมดีใจมากเลย ผมอยากมีน้อง ผมรักเด็ก” น้องตะวัน เอียงคอมองสงสัย โลกสวยจริงๆลูกฉัน
คราวนี้ฉันโกรธทั้งพี่อาทิตย์ ทั้งนังคุณหนู ทั้งคู่รวมหัวกันปิดบังฉัน ลอบไปทำเรื่องลามกกันลับหลังฉัน พี่อาทิตย์มีคนอื่นได้ ฉันก็มีได้ ฉันทั้งสาว ทั้งสวย หุ่นดี หน้าอกก็โต เงินทองก็มี ฉันจะหาชายบำเรอ ไม่ยอมแพ้หรอก คอยดู!
ส่วนเกินแบบนังคุณหนูต้องโดนจัดการขั้นเด็ดขาด ตุ๊กตาวูดูนี่ไม่ได้เรื่องเลย! แต่จะว่าไป…ฉันเคยได้ยินเพื่อนดาราเล่าเรื่องตำนานเมืองว่า ในเกาะ sulani มีนางเงือกตนนึง ที่สามารถช่วยกำจัดปัญหาให้ฉันได้…
*****************
@หมู่เกาะ sulani
“รู้สึกเหมือนมีใครกำลังคิดถึงเลย…ชั้นบอกแล้วใช่ไหม ว่าสุดท้ายหล่อนก็ต้องมาใช้บริการชั้น”
“เฮ้! พวกหล่อนที่อ่านอยู่ ถ้าอยากตายแบบผิดธรรมชาติแวะมาหาชั้นได้นะ~”
วะฮ่าๆๆๆๆๆๆ
(แสยะยิ้ม หัวเราะแบบชั่วสุดๆ ดังกึกก้องไปทั่วท้องทะเล sulani)
@@@@@@@
14/09/2020
บันทึกโดย Prima (พลเมืองดี ผู้ผ่านมาเห็นเหตุการณ์โดยบังเอิญ