Sims Story: แวมไพร์ประสิทธิโชค และเพื่อนๆที่น่ารัก?
อยู่แบบจืดจาง ไร้ตัวตนมานาน ในที่สุดก็ได้มีบทกับเขา…ซึ้งมากครับ
// น้ำตาไหล ด้วยความตื้นตันใจ
พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่วัน Halloween ได้เวียนมาถึงอีกครั้ง…ในที่สุดเหล่า sims ผู้เป็นอมตะแบบพวกเราก็จะได้ออกมาเฉิดฉายแล้ว
ผม แวมไพร์ประสิทธิโชค และเพื่อนซี้ vladislaus straud แวมไพร์ผู้โด่งดัง กำลังจะออกไปทำความชั่วครับ
นี่คือผม …ประสิทธิโชค อาชีพแวมไพร์
“ไปดูดเลือดชาวซิมส์กัน!”
ผมฮึกเหิม ลุกขึ้นมาไดร์ผม แต่งหน้าตั้งแต่ตะวันยังไม่ตกดิน
“เราจะปลอดภัยเหรอ ฉันได้ข่าวว่าเมืองซิมส์ไม่ปลอดภัยอีกต่อไป…มีทั้งนักต่างดาว ทั้งมลภาวะ มีต้นไม้ประหลาดด้วยฯลฯ”
“คิดมากน่า ฉันจะปกป้องนายเอง เชื่อฉัน”
“หุ่นอ้อนแอ้น เอวบางแบบนายเนี่ยนะ?!” Vlad เหลือบมองชายฉกรรจ์หุ่นกำยำ สมชายชาตรี เอว 28 นิ้ว หนัก 58 กิโลกรัม ของผมด้วยสายตาดูถูก
“วางใจได้เลย” //เบ่งกล้ามอวด (ยกเว้นไททันบุกเมืองซิมส์นะ ถ้าเป็นแบบนั้นผมคงวาร์ปหายไปคนแรก ฮ่าๆ)
“ประสิทธิโชค นายแต่งตัวแบบนี้จัดจ้านไปไหม? ฉันไม่กล้าเดินข้างๆ”
Vlad ขมวดคิ้ว วิจารณ์เสื้อผ้าหน้าผมของผม เฮ้!ใครจะเชยแบบนาย ใส่ชุดเฉิ่มๆมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล ไอ้หมวกเฮงซวยที่หมอนั่นชอบใส่ เคยเอาไปซักบ้างรึเปล่าก็ไม่รู้ เหอะ!
“ไปสองคน รู้สึกไม่ปลอดภัยเลย ไปชวนพัฒนเดชด้วยดีไหม?”
Vlad พูดถึงเพื่อนผู้อมตะอีกคนของพวกเรา พัฒนเดชเป็นยมทูต หุ่นล่ำ ท่าทางพึ่งพาได้(หัวเราะ)
“เสียใจด้วย วันนี้ฉันต้องทำโอที เทศกาลแบบนี้รายได้ x3 เชียวนะ” เขาทำงานติดต่อกันมาเกือบหนึ่งเดือนแล้ว ได้นอนวันละไม่กี่นาที ดูรอยคล้ำใต้ดวงตาเขาสิครับ
ช่วงนี้ยมทูตของพวกเรา งานยุ่งมากจนแทบไม่ได้กลับบ้าน เป็นยมฑูตนี่รายได้ดี พัฒนเดชมีชุดแบรนด์เนมใส่ทั้งตัวเลย
“พัฒนเดช นายลางานสักวัน ไม่มีนาย พวกชาวซิมส์ก็ตายกันได้!” Vlad งอแงเหมือนเด็กๆ
“วันเทศกาลแบบนี้ยุ่งจะตาย ฉันไม่อยู่ใครจะเก็บวิญญาณชาวซิมส์” เป็นคนขยันทำงาน ไม่เหมือนพวกชาวซิมส์เมืองนี้เลย พัฒนเดชเป็นบุคคลตัวอย่างที่แท้จริง!
“อย่าเรื่องมาก วันนี้เป็นวันลอยกระทง แล้วก็ Halloween ด้วย น่าสนุกจะตาย พวกเราลากเหยื่อกลับบ้านสักสิบคนยี่สิบคนก็ไม่มีใครสงสัยหรอกน่า”
เมืองที่น่าจะคนเยอะที่สุด แน่นอนว่าต้องเป็น ย่านดาวน์ทาวน์ของ San Myshuno
……………พวกผมยืนรอเหยื่อเดินมาในตรอกแคบๆของย่านการค้า รอจนแทบกลายร่างเป็นฟอสซิล ไม่มีซิมส์หน้าโง่เดินมาให้ดูดเลือดสักคน!
“พวกเราไม่มีเสน่ห์เหรอ ชาวซิมส์ไม่แวะมาหาเลย เสียใจอ่ะ”
“ย้ายที่ทำการค้าดีกว่า ที่ตรงนี้ทำเลไม่ดี จำได้ว่าคืนนี้มีตลาดนัดแถวร้านคาราโอเกะ ไปที่นั่นดีกว่า” ผมตัดสินใจถูกต้อง ชาวซิมส์จำนวนมาก กำลังเพลิดเพลินกับอาหารข้างทาง ผมเห็นแล้วน้ำลายไหลเลยครับ
“สวัสดีครับ ผมขอเลือดคุณได้ไหม?” ผมสั่งเลือดจากคนขายน้ำ
“……” รสชาติไม่เลว
“เลือดสดๆจากคอคุณ ที่นึงครับ~”
ไม่นานชาวซิมส์ในละแวกรอบๆเทศกาลอาหารก็โดนพวกเราจัดการจนหมด เรื่องราวก็เหมือนจะดี ถ้า Vlad ไม่เซ่อซ่าไปขอดูดเลือดเมดสาวร่างยักษ์ (สูง2เมตร กล้ามใหญ่ มีรอยสัก) คนนึง…
“ไอ้วายร้าย พวกแกต้องโดนหมัด…”
ผมพุ่งไปคว้าตัว Vlad เพื่อหลบภัย พวกเราจำเป็นต้องไปพักร้อนที่ต่างเมืองชั่วคราว
เมืองที่พวกเรามาวันนี้คือ Batuu (มาตามที่หนังสือนำเที่ยวแนะนำครับ…หัวเราะ)
… ที่นี่เงียบกริบ ไม่มีทั้งงาน Halloween และงานลอยกระทง คนพวกนี้นี่! ไม่รู้จักความรื่นเริงกันซะเลย
“สวัสดีชาว Batuu “ แน่นอนว่าไม่มีใครสนใจผม มีแต่พวก Stromtrooper เดินเต็มเมือง ผมรู้สึกไม่ปลอดภัยเลย…
อากาศค่อนข้างร้อนไปหน่อย ฝุ่นก็เยอะมาก ผมไม่น่าแต่งตัวจัดเต็มมาเลย รู้แบบนี้ใส่เสื้อครอปทอปมาก็ดี …
ผมมองซ้ายมองขวา เห็นอาคารชั้นเดียว ที่หน้าอาคารมีผู้ชายยืนอยู่ตามลำพัง เหยื่อรายแรกของพวกเรา ผมเป่ายิงฉุบกับ Vlad สรุปว่าผมได้ดูดเลือดไอ้หมอนี่
ผมรีบไปเจรจาขอเขาเป็นอาหาร เหยื่อต่างดาวจะรสชาติเป็นยังไงนะ? ผมตื่นเต้นจังเลย//หน้าแดง
“สวัสดีครับ ผมขอซ๊วบคอคุณได้ไหม?” ไอ้หมอนั่นยืนนิ่ง อะไรของมัน ฟังภาษาซิมส์ไม่รู้เรื่องรึไง!?
“เฮ้! นายคนนั้นน่ะ ขอดูดเลือดหน่อยครับ” ผมตะโกน มันได้ผล! ไอ้หมอนั่นมีท่าทีเข้าใจ
“ดี ดีมาก ทำดีมาก เด็กดี”
เลือดมนุษย์ต่างดาวจะอร่อยไหม? ให้พลังงานเท่าไหร่ ค่า Glycemic index จะสูงรึเปล่า~ ผมอยากรู้จนแทบทนไม่ไหว ว่าแต่จะงับตรงไหนได้ ไอ้หมอนี่ใส่ชุดคลุมทั้งตัวเลย!?
แต่ทว่า…!?? ไอ้หนุ่มหน้ากากคว้าดาบ Lightsaber ฟันเข้าให้ ห่างจมูกผมไปไม่กี่เซนติเมตร รู้สึกได้ถึงความร้อนจากดาบเลย
“กรี๊ด!?”
อีผี ไอ้บ้าจู่ๆเอาดาบมาสอยพวกเราแบบนี้ไม่ได้นะ! ผมตกใจจนเผลอกรี๊ด“ใจเย็นๆครับพี่ ไม่ให้ดูดเลือดก็ไม่เป็นไร”
“¥%&฿€{{“ ไอ้หน้ากากถือดาบแดง พูดอะไรไม่รู้ฟังไม่รู้เรื่องเลยครับ
“ไปโกรธใครมาแล้วมาลงกับพวกผมรึเปล่า? ดุจังครับ”
หันไปดูเพื่อนข้างๆ Vlad เพื่อนรัก วาร์ปหายไปไหนแล้วไม่รู้ ไอ้เพื่อนเฮงซวย
ผมเผ่นหนีจากไอ้มนุษย์หน้ากากโรคจิตมาได้หวุดหวิด ว่าก็ว่าเถอะเมืองนี้ทำไมมีแต่งคนท่าทางพิลึกๆ ไม่น่าไว้ใจเลย
“นายน่ะ ไอ้หูกาง มีใบรึเปล่า?” stromtrooper คนนึงปรี่เข้ามาหาพวกเรา ใบอะไรไม่ทราบ พวกเราไม่ใช่พระนะ จะมาขอตรวจ ID Card ง่ายๆได้ยังไง
“ไม่ให้!” ผมต่อสู้กับไอ้ลูกกระจ๊อกได้ 1 EA อย่ามาดูถูกแวมไพร์ประสิทธิโชคเชียว!
“สมน้ำหน้า!” แล้วก็เจอเพื่อนรัก หลบอยู่หลังกำแพง…พึ่งพาไม่ได้เลย!
พวกเราย้ายสถานที่ทำความชั่วมาที่เขตใกล้ๆกัน ชื่ออะไรสักอย่างยาวๆที่ผมลืมไปแล้ว ที่มันมียานอวกาศจอดอยู่น่ะ
ไม่ว่าพื้นที่ไหนก็มี Strotrooper เต็มไปหมด มองซ้ายมองขวาเห็นคนเดินเข้าออกบาร์ไม่ขาดสาย เป็นที่เที่ยวชื่อดังสินะ ทำนองว่าบาร์ลับ (หัวเราะ)
“ที่บาร์คนเยอะดี เลือกที่นี่แหล่ะ”
“เฮ้!ป้า มาให้ดูดเลือดหน่อย!” หน้าตาน่ากลัวไปหน่อย แต่ผมหิวแล้ว…
“เชิญ!”
ผมจัดการมื้อแรกของวันด้วยความขมขื่น เฮงซวย! พลังวิเศษของแวมไพร์ใช้ที่นี่ไม่ได้ คลื่นส่งมาไม่ถึงรึไง!? แถมโดนป้าที่เป็นเหยื่อหัวเราะเยาะอีกต่างหาก
“ยังอ่อน ยังอ่อน ไอ้หนุ่ม ฮ่าๆ”
สุดท้ายต้องไปพึ่งพาร้านอาหารชื่อดังที่คนเมืองนี้แนะนำ (ดังจริงรึเปล่าไม่รู้ internet ใช้ไม่ได้ด้วยสิ) ผมพบว่าอาหารเปิบพิสดารคนเมือง Batuu ไม่อร่อยเลย (อยากคายทิ้งด้วยซ้ำ แต่เกรงใจ)
“พวกนายหน้าตาคุ้นๆนะ?” พลเมือง Batuu คนนึงทักพวกเรา ก็พวกเราเป็นคนดังของเมืองซิมส์ที่นา พวกเขาอาจจะเคยเห็นใน internet ต่างโลก
พวกเราจ่ายเงิน แล้วเดินกลับไปรอรถเมล์ …เอ่อ ยานอวกาศกลับเมืองซิมส์ ก่อนจะพูดอะไรออกไปก็สะดุ้งกับเสียงตวาดแสนคุ้นเคย
“เฮ้ย! พวกนายน่ะ!”
“เฮือก”
หัวใจเต้นระส่ำ เสียงนี้! แสนเสน่ห์!? แสนเสน่ห์มาสร้างความหายนะถึงดาว Batuu เลยหรือนี่!?
ผมกับ Vlad อยากวาร์ปกลับบ้านแทบขาดใจ แต่ทำไม่ได้ ได้แต่ค่อยๆหันไปทักทายคนตรงหน้า ด้วยสีหน้าเสแสร้ง
“เป็นลูกผู้ชายต้องเข้มแข็ง อย่าไปกลัวหล่อน จัดการเลย Vlad!”
ผมแอบกระซิบเพื่อน พวกเรายอมยัยนี่มานานแล้ว วันนี้พวกเราต้องลุกขึ้นสู้ ปลดแอกจากหล่อน!
“เฮ่ย! ซุบซิบอะไรกัน!?”
“สวัสดีครับ คุณแสนเสน่ห์” // Vladโค้งทักทายแสนเสน่ห์ อย่างสุภาพที่สุดในชีวิต โอ๊ย!ไอ้แวมไพร์งี่เง่า ใช้การไม่ได้เลย!
“เออ พวกนายสองคนท่าทางเลิ่กลั่กแบบนี้มาทำอะไรชั่วๆอีกหล่ะสิ กล้ามากนะ ทำเรื่องชั่วๆใต้จมูกโปลิศสาวงามแบบฉัน”
//สะดุ้ง
“ฉันขอจับพวกนายข้อหา…ทำตัวมีพิรุธ”
ผู้หญิงผมสีม่วงข้างหน้าพวกเรามาในชุดโปลิศ ด้านหลังมีลิ่วล้อมาด้วย 2 คน ในชุดเอิ่ม…ธีมอะไรกันเป็นตำรวจอวกาศ??
ยัยนี่ชอบคอสเพลย์จริงๆ หึ! แล้วดูหล่อนทำท่าเข้า คิดว่าตัวเองเป็นผู้พิทักษ์ความยุติธรรมรึไง?
“พวกเราแค่มาเที่ยวครับ จริงๆนะ” Vlad กลัวยัยนั่นจนตัวสั่น แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียว ถ้าชายฉกรรจ์อย่างเราสองคนลุกขึ้นสู้…
“คิดไม่ดีกับฉันในใจใช่ไหม ประสิทธิโชค? ต้องให้สั่งสอนอีก?” ให้ตาย!! ผมกลัวสายตาของเธอจริงๆ
“ปล่อยพวกเราเถอะครับ ผมต้องกลับไปให้อาหารแมว”//ยื่นเงินติดสินบน 1,000 Simoleons
“น้องWayu จับแวมไพร์ประสิทธิโชค ข้อหาติดสินบนเจ้าพนักงาน จับแวมไพร์ Vladilaus ข้อหา…อืม เอาข้อหา ขัดขืนการจับกุมก็แล้วกัน”
นังอสรพิษปรายตามองเงินจำนวน 1,000 Simoleons อย่างดูถูก
“ครับ พี่แสนเสน่ห์” ไอ้หนุ่มชุดคอสเพลย์มาจับตัวพวกเรา
“เงินแค่นี้คิดว่าจะซื้อความยุติธรรมได้หรือ? 1,000 Simoleons เอาไปเลี้ยงอาหารญี่ปุ่นผู้ชายยังไม่ได้เลยค่ะ!”
“ไม่พอเหรอ ผมเพิ่มให้! 100,000 simoleons พอไหม?” ผมยื่นข้อเสนอ ตอนนี้ Vlad กลัวจนหน้าซีดไปหมดแล้ว
“โฮ่…พอจะคุยกันได้ น้องWayuจ๋า ปล่อยเขาเถอะจ้ะ“
“ขอบคุณมาก!!”
สักวัน…สักวัน ผมต้องจัดการหล่อนให้ได้!! ผมสาบาน! ผมลอบมองหล่อนอย่างเคียดแค้น
“ฉันกำลังจะไปล้วงข้อมูลหัวหน้าของเจ้าพวกนี้น่ะ” หล่อนชี้ไปที่ Stromtrooper
“เพื่อการนี้ ฉันต้องการคนช่วย”
“ทำไมพวกเราต้องช่วยเธอ…”พอสบตาเรืองแสงสีเหลืองของเธอ ผมคิดว่าอย่าถามอะไรโง่ๆจะดีกว่า
“พูดว่าอะไรนะ ประสิทธิโชค???” แสนเสน่ห์คุกคามทางเพศผม เธอเห็นผมเป็นชายหนุ่มอ่อนแอ ตัวเล็กๆ นางตัวแสบ!
“โอเคครับ ตกลง” ผมตกกระไดพลอยโจร ต้องมาเป็นพวกเดียวกับนางอาชญากร
“พวกนายตามมา!”
“แล้วพวกผมล่ะครับ” ไอ้หนุ่ม Wayu ชุดคอสเพลย์ถามแสนเสน่ห์ ดี ดีมาก ถามได้ดี
“น้องวายุกลับบ้านไปพักผ่อนเถอะจ้ะ ปลอดภัยดี~” นางตัวดี ทีผู้ชายหล่อๆ หล่อนพูดด้วยเสียงหวานเชียว
แสนเสน่ห์พาพวกเรามาที่รังโจร (ตามคำบอกเล่า) ที่อยู่ใกล้ๆ
Vlad มีสีหน้า อยากหนีกลับบ้าน (หัวเราะ)
“ที่นี่คือรังโจร เป็นฐานบัญชาการของพวกมัน หัวหน้าแก๊งค์คือไอ้หมอนี่ นาย KyloRen”
“มาตกลงกัน…พวกนาย Vlad ประสิทธิโชค ไปสร้างความวุ่นวายตรงนั้น ล่อ Kylo Ren กับลุงทหารออกมา”
“นี่คือ หัวหน้าโจร KyloRen จำหน้าไว้ดีๆหล่ะ” (จากคำบอกเล่าของแสนเสน่ห์ฝ่ายเดียว)
ไอ้หมอนี่ก็โง่ ศัตรูมายืนจ้องด้านหลังขนาดนี้ยังไม่รู้ตัว…ถ้าฝ่ายพวกแกจะแพ้ก็ไม่แปลก
“นี่มันไอ้หน้ากากโรคจิตนี่!” คนอะไรใส่หน้ากากลายพิลึกๆ หน้าตาที่แท้จริงคงขี้เหร่จนตัวเองทนดูไม่ไหวแหงๆ
“เมื่อคืนพวกเราโดนไอ้บ้านั่นเอาอีดาบ Lightsaber ไล่เคาะหัว”
“อ้าวรู้จักกันมาก่อนเรอะ ดี ดี ดีมาก” แสนเสน่ห์ทำหน้าตาชั่วร้าย ผมไม่ไว้ใจหล่อนเลย
“ไปแก้แค้นสิ อีกฝ่ายมีแค่ดาบ Lightsaber โง่ๆ พวกนายเป็นถึงแวมไพร์ผู้ยิ่งใหญ่ กลัวอะไร! ก่อกวนให้พวกมันวุ่นวาย”
“เฮ้! อีดาบ Lightsaber นั่นน่ะโดนฟันทีขาดสองท่อนได้เลยน่ะเว่ย!”
“พวกนายก็แปลงร่างเป็นค้างคาว เป็นควันหรืออะไรก็ได้นี่ อย่าโง่ ประสิทธิโชค”
“ที่นี่มันใช้พลังวิเศษไม่ได้ ยัยบ้า!” แล้วหล่อนใส่ชุดอะไรกัน? ยัยบ้าคอสเพลย์
“งั้นก็ใช้หัวสมองอันชาญฉลาดของนายแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าไปสิยะ”
“… ส่วนฉันจะลอบเข้าไปในห้องลับ แอบดู Diary ของ Kylo Ren แล้วเอาความลับของมันไปขายให้ฝ่ายตรงข้าม ไม่ก็ Blackmail มันด้วยภาพลับเฉพาะ เรต 18+ ฮ่าๆๆๆๆ” แสนเสน่ห์เล่าแผนชั่วอย่างภูมิใจ
เฮงซวย รักไม่เท่ากันนี่หว่า ทีน้องลูกรักละก็ ให้ไปหลบในที่ปลอดภัย หึ! ทีพวกผมสองคนต้องไปเสี่ยงตายกับอีดาบ Lightsaber !
“ก่อนอื่นนายต้องมาฝึก Lightsaber กับฉันก่อน เรียกว่าวิชา Lightsaber 101 เตรียมตัว! ก่อนอื่นเรียกฉันว่า ท่านอาจารย์ด้วยล่ะ”
“เท่ไม่เบา!” ผมชื่นชมตัวเอง“อย่าเหม่อสิยะ!” แสนเสน่ห์ฟันดาบมาที่ผมทันที ยัยนี่จะฆาตกรรมกันนี่หว่า! ผมได้รับการฝึกหนัก? จากแสนเสน่ห์ประมาณหนึ่งชั่วโมง
(ระหว่างนั้นเธอเปลี่ยนชุดไปสามสี่ชุด หัวเราะ)“ดีมาก เก่งมาก”
“เอาละฝึกกันมาพอประมาณแล้ว เดี๋ยวฉันจะสอนวิชา รีดไถ ล้วงกระเป๋า กับติดสินบน”
ไม่พูดเปล่า เธอทำให้ดูด้วย ฝีมือดีขนาดที่ Stromtrooper ไม่รู้ตัวเลยแหล่ะ
ผมยกให้แสนเสน่ห์เป็นยอดปรมาจารย์ด้านมิจฉาชีพเลย!“เฮ้! จ่ายค่าคุ้มครองมา ท่าน KyloRen ต้องการให้พวกแกจ่ายค่าคุ้มครอง” // แกว่งดาบ Lightsaber
“ยอมแล้วครับ ผมจ่ายให้”
เหมือนยังชั่วไม่พอ แสนเสน่ห์ไล่เก็บค่าคุ้มครองจากชาวเมือง ไม่ว่าจะฝ่ายปฐมภาคี หรือฝ่ายต่อต้าน ล้วนตกเป็นเหยื่อเธอ น่ากลัวจริงๆ
พอจะโดนเจ้าหน้าที่ขอตรวจ ID Card แสนเสน่ห์ก็ต่อยคว่ำเลย โหดมาก!
“สู้กับฉัน เร็วไปหนึ่งล้านปี!”
“พอแล้วน่า… หล่อนรีบๆไปบุกบ้านนาย KyloRen ได้แล้ว ผมต้องรีบไปให้อาหารแมว” ผมโอดครวญ
“ได้ นัดรวมพลพร้อมกันหน้า office ของพวกปฐมภาคี”
พวกผมสามคนยืนประจัญหน้ากับเหล่าร้าย ด้วยหัวใจระส่ำ ในฐานบัญชาการมีคนมากขนาดไหนก็ไม่รู้ พวกเรามีกันสามคนเองนะ
“ไม่ต้องกลัวพวกเราเป็นฝ่ายธรรมะ เรามาเพื่อผดุงความยุติธรรม !”
“ครับ คุณผู้หญิง” vlad บ่นพึมพำ
“ชุดอะไรของหล่อน??”
“เอาน่า เผื่อดวงดี ได้นอนคุกของ Batuu ได้กินข้าวในคุกฟรีๆ”
“พูดอะไรเป็นลางร้ายแบบนั้นวะยายบ้า หุบปาก”
“พวกนายเป็นอมตะไม่ใช่เรอะ อย่ากลัวเลยน่า~……ในนามของความยุติธรรม พวกเราบุก!” ยัยบ้านั่นตะโกนซะดัง พวก Stromtrooper หันมามองพวกเรา
“เฮงซวย!” ไอ้หน้ากากนั่น…ผมอ่านสีหน้ามันไม่ได้เลย
ยัยนางเงือกผมสีม่วงหายไปไหนแล้วไม่รู้ ทิ้งให้ผมกับ Vlad ยืนโง่ๆกลางวงล้อมของฝ่ายศัตรู
เป็นไงเป็นกัน!! ผมกับนาย KyloRen ยืนจ้องตากันไปมา ไม่มีคำพูดใดๆระหว่างเรา…
“ผมไม่ใช่คนน่าสงสัยนะครับ ผมแค่บังเอิญผ่านมาเฉยๆ…” น้ำเสียงผม เสแสร้งจนตัวเองยังไม่เชื่อ KyloRenก็เช่นกัน
…ถ้าผมโดนอีดาบ Lightsaber สีแดงของนายหน้ากากโรคจิต KyloRen ฟันหัวแบะ ผมจะมาหักคอแสนเสน่ห์คนแรกเลย!! ผมสาบาน!!
แล้วสรุปว่าจบยังไงเหรอ…? พวกเขาสามคนกับปฐมภาคีทั้งกองทัพ
วางใจน้องแสนเสน่ห์ได้เลยค่ะ รบชนะแบบไม่ใช้กำลัง~
ให้ภาพมันเล่าเรื่องค่ะ
ส่วนวันพรุ่งนี้ ฉันขอตัวไปลอยกระทงกับน้อง Wayu ค่ะ วะฮ่าๆๆๆๆๆ
######จบ######
Prima
30/10/2020
