Sims Story: Prima X Wayu
Fah-Labb The cat ตอนแรก
🎼 ธีมเพลงขบวนการยอดมนุษย์ดังขึ้น
ผมชื่อ “ฟ้าแลบ”
ฟ้าแลบ อภิมหารวย อายุ 5 ขวบ น้ำหนัก 9.5 kg. สีขาว-ดำ เพศผู้ อาชีพ “แมว” เป็นแมวมืออาชีพ
ผมกลายร่างเป็นซิมส์ได้ นี่คือร่างซิมส์ของผม หรือจะเรียกว่าร่างทิพย์ก็ได้
(ความลับนะครับ ทั้งเกมส์มีแค่ผม จีจี้ และ prima คนเล่นที่รู้เรื่องนี้ ชาวซิมส์คนอื่นเห็นผมเป็นแมวทั้งนั้นแหล่ะ)
เห็นแล้วสัญญาได้ไหมว่าจะไม่บอกใคร? //กระพริบตาถี่ๆ อ้อน
ผมเป็นสัตว์เลี้ยงของเศรษฐีแห่งเมืองซิมส์ บ้าน “อภิมหารวย” ในคฤหาสถ์หลังนี้มีแต่คนใจดี ทุกคนรักผมโดยเฉพาะพี่ชาย “พี่วายุ”
ผม x พี่วายุ x พี่วายุ (คนเล่นจะตั้งชื่อซิมส์ซ้ำกันเพื่ออะไร???)
พี่วายุเป็นคนเก็บผมมาจากข้างทาง ในคืนวันลอยกระทง
“เฮ้! พ่อหนุ่มหูกางคนนั้น บ้านนายมีแมวรึยัง?” พี่วายุหยุดยืนมองผม มนตร์ขลังของพระจันทร์เต็มดวง ทำให้พวกเราตกหลุมรักกัน (ว่าไปนั่น)
“………”
“อยากเป็นทาสแมวรึเปล่า? ไม่มีแมวที่บ้าน ระวังเพื่อนล้อนะ”
“เหมียวๆน่ารักจังเลย ไปอยู่กับพี่ชายไหม?” พี่วายุอุ้มผมกลับบ้าน หลอกง่ายจริง!…แล้วผมก็ได้อัพเกรดจากแมวจรจัดเป็นแมวไฮโซ ได้มีทาสเป็นของตัวเอง
“เด็กดี เด็กดี ตั้งชื่อว่า “ฟ้าแลบ” เพราะเจอกันครั้งแรกในคืนลอยกระทง ท้องฟ้าแจ่มใส เห็นพระจันทร์สวยมาก”…แล้วเกี่ยวอะไรกับชื่อผมครับพี่ชาย?
“ขอมือ”
“ครับ เหมียว~”
“ดีมาก เด็กดี มามะ พี่เกาคางให้”
“เหมียว~”
*แปล*ผมยกให้พี่วายุทั้งตัวและหัวใจเลยครับ~
ตั้งแต่มีทาสเป็นของตัวเอง สบายไปสิบอย่าง เช่น ไม่ต้องเดินเอง มีพาหนะคือทาสอุ้มพาไปไหนมาไหน ฮ่าๆ เจ้าซิมส์ซื่อบื้อ สักวันพวกผมต้องครองโลกได้แน่นอน
ครอบครัวของผมประกอบด้วยสมาชิก 11 EA นี่เป็นพี่ๆของผม
ส่วนซิมส์พวกนี้คือ พี่ชายคนโต ”lockdown” พี่ชาย ”วายุ” พี่ชาย ”วายุ” พี่สาว ”สโรชินี” พี่ชาย ”วาโย” พี่สาวคนเล็กสุด ”ประไพ” และพี่สาวบัตเลอร์ใจดี “สุดสงวน”
ถ่ายรูปกับพี่ๆครับ ผมอยู่ไหนเหรอ ???
…อยู่ตรงเท้าทุกคน โดนคนเล่นแกล้ง (หัวเราะ)
นอกจากพี่วายุ พวกรักพี่ชายคนโตมากที่สุด พี่ lockdown ใจดี ชอบให้ขนมพวกเรา
“พวกผมรักรักพี่ชายที่สุดเลยครับ~”
ว่างๆก็เล่นวิ่งไล่จับ เล่นซ่อนแอบ เป็นเพื่อนเล่นกับพี่ประไพ พี่สาวคนเล็ก
“ไปเล่นแต่งหน้ากัน วันนี้แต่งให้ฟ้าแลบในธีม “นางสาวหน้าเทา” ดีไหมจ๊ะ?”ชีวิตแมวๆของผมจะดีมาก…ถ้าบ้านเราไม่มีตัวจุ้นจ้านแบบจีจี้ จีจี้ดุร้าย ชอบชวนผมไปไล่กัดพวก paparazzi ที่มาส่องบ้านพวกเรา ไม่ก็นินทาชาวบ้าน เวลาหม่าม้าพาไปเดินเล่นก็ชอบไล่กัดชาวซิมส์บ้านอื่น ผมอายแทบแย่ //กลอกตา มองบน
*ชาวซิมส์เห็นพวกเราในร่างนี้*
ร่างทิพย์พวกเราออกจะน่ารัก ถึงจีจี้จะแต่งตัวแต๋วไปหน่อยก็เถอะ“นกเป็ดน้ำที่อพยพมาตรงทุ่งนาหลังบ้านเราอร่อยดีนะ ไปกินนกกัน” //กระโดดเกาะหลัง
“ชวนอะไรสถุลแบบนั้นวะจีจี้ ไม่ชอบกินอาหารดิบเฟ้ย! กลัวปรสิต ฉันจะนอนกลางวัน ไปเล่นกับป๊ะป๋าไป ชิ่วๆ”
“อย่ามาใกล้นะ ฉันเหม็นกลิ่นน้ำหอม นี่แกฉีดหรืออาบ กลิ่นแรงไปจนถึงเมืองข้างๆ” ผมปิดจมูก จามไม่หยุด
“ยังนินทาเพื่อนบ้านไม่จบเลย หนีเค้าได้ไง!”
จีจี้เป็นผู้ชายที่แต่งตัวเก่ง ผมสู้ไม่ได้เลย ทุกอาทิตย์หม่าม้าต้องพาจีจี้ไปทำผม พวกขนยาวๆนี่ยุ่งยากลำบากจริง (กลอกตา มองบน)
“นี่ๆฟ้าแลบ พี่ชายพวกเราจู่ๆก็ลุกขึ้นมาแต่งหญิงล่ะ” จีจี้พูดถึงพี่ชายคนโต พี่ lockdown ที่พึ่งเลือกเพศตัวเองได้ เธอแปลงร่างจากหนุ่มน้อยน่ารักไปเป็นสาวงาม
“สวยดี เราชอบ”
พี่สาวคนใหม่ สวยน่ารักนมโตมาก น่าเสียดายที่พี่สาวย้ายออกไปอยู่ในเมืองหลวงแล้ว นานๆจะกลับมาบ้าน ผมคิดถึงพี่ lockdown มาก อยากไปเที่ยวหา แต่ว่าแมวน้อยแบบผมขึ้นรถไฟฟ้าไม่เป็น (เขิน)
“แล้วเราล่ะ ชอบเราไหม?…ผมทรงใหม่เราสวยไหม?”
“ทรงไหนก็เหมือนเดิม…คือไม่สวย เพราะแกเป็นตัวผู้”
“ฟ้าแลบใจร้าย ทำไมต้องตอกย้ำเรา…” จีจี้ทำหน้าหงอย
ใช่ครับ…พวกเราทั้งคู่เป็นผู้ชาย ชายแท้ด้วย!! (เสียงทุ้มต่ำ) แต่จีจี้มีนิสัยรักสวยรักงามเหมือนหม่าม้า (มาดามหิรัญรัศมี) ชอบแต่งตัวสีชมพูแถมรูปร่างอ้อนแอ้น คนมักเข้าใจผิดว่าเป็นผู้สาว (หัวเราะ)
แมนๆคุยกันครับ! ชายแท้ทั้งคู่! (ย้ำครั้งที่สอง)
สงสัยว่าทำไมพวกเรากลายร่างเป็นคนได้น่ะเหรอ?
…เฮ้! ปกติสัตว์เลี้ยงของพวกคุณๆก็กลายร่างเป็นคนได้อยู่แล้ว ไม่งั้นจะคุยกับเจ้าของรู้เรื่องได้ยังไง ไม่เชื่อลองแอบสังเกตตอนพระจันทร์เต็มดวงดูสิ (หัวเราะ)
ป๊ะป๋าวางแผนจะทำลูกเพิ่มให้ครบ 1 โหล คฤหาสถ์นี้ชักไม่เพียงพอให้ลูกๆของหม่าม๊าป๊ะป๋าอาศัย พวกพี่ชายเลยย้ายออกมาอยู่ข้างนอก ผมรำคาญจีจี้เลยย้ายมาบ้านของพี่ wayu ด้วย~เหมียว
ผมเคยอยู่บ้านหลังนี้กับพี่ชายทั้งสองคนอย่างมีความสุขมาหลายปี พวกพี่ชายรักผมมาก เดี๋ยวกอด เดี๋ยวจูบ ใน SNS ของพี่ชายมีแค่รูปผมเท่านั้น ตอนนั้นผมมีความสุขที่สุดในโลก
ใช้คำว่าเคย เคย•มี•ความสุข
สาเหตุของปัญหา มาจากผู้หญิงคนนั้น…Prima ผู้หญิงร่างยักษ์ อายุ ?? ส่วนสูง ?? น้ำหนัก ?? ทุกอย่างเป็นปริศนา ยัยนี่ต้องกุมความลับของพี่ชายอยู่แน่ๆ
“พี่ชายพาคนมาแนะนำให้รู้จัก ต่อไปเขาจะมาอยู่กับพวกเรา” พี่ชายอุ้มผมมาทักทายผู้หญิงแปลกหน้า ท่าทางใจร้าย
“ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่สาว ผมชื่อฟ้าแลบ” (วายุใช้เสียงสอง พากษ์เสียงของฟ้าแลบ)
“หวัดดีจ้า น้องอ้วน~ แหมๆแดดเมืองซิมส์แรงจนน้องหน้าหมองคล้ำเชียว ฮะๆๆ” พึ่งรู้จักกัน ยัย prima ก็บูลลี่ผมแล้ว
“เหมียว!!”
*แปล* ผมไม่อ้วน แค่ขนฟู หล่อนนั้นแหล่ะอ้วน! ท่อนขาหล่อนน่ะหนากว่าท่อนซุงที่เอามาทำศาลาวัดอีก! ผมพ่นคำหยาบคาย ถ้าพี่ชายแปลภาษาแมวได้คงตกใจ
“น้องวายุจ๋า แมวตัวเองท่าทางจะชอบเค้าอ่ะ”
“เหมียวๆ แง๊วๆ”
*แปล* อย่าจินตนาการเพ้อเจ้อไปเองสิ!
“พูดเก่งจริง เป็นคนปลอมตัวมารึเปล่า? แกคือสายลับ natasha romanov ใช่ไหม?”
“Meow (เสียงสูงขึ้น 3 octave)” ทำหน้าตาเลิ่กลั่ก
*แปล*เพ้อเจ้อ แต่ใจผมเต้นแรง กลัวความลับถูกเปิดเผย รึหล่อนจะดูออก!?
“ท่าทางสนิทกันดี ฮ่าๆ” พี่วายุเข้าใจผิดไปไกลเลย…
ตั้งแต่วันนั้น พี่ชายก็โดนผู้หญิงคนนั้นตามติดเหมือนวิญญาณสิงร่าง คอยกวนใจพี่วายุ ตักของพี่ชายที่ผมเคยนั่งตัวเดียว เธอคนนั้นก็มาแย่งไป อ้อมกอดของพี่ชาย เธอคนนั้นก็แย่งไป เตียงที่เคยนอนก็โดนไล่ไปนอนนอกห้อง
“พี่ชายครับ ผมไม่ชอบหล่อน ไล่หล่อนออกจากบ้านเราไม่ได้เหรอ?““เห็นได้ชัดว่าพี่ชายไม่เข้าใจภาษาแมว…”
“พี่วายุครับ นางยักษ์ขู่ผมว่าจะเอาไปปล่อยวัดครับ”
โหดร้าย! จีบกันต่อหน้าผม
พวกเขาไม่สนใจผม เอาแต่อยู่ในโลกส่วนตัว
เชอะ!
ความรักทำให้คนเปลี่ยนไป ผมนี่รู้ซึ้งเลย น้อยใจมากครับ!
ผมไม่พอใจพวกเขา!!//มองแรงไปที่คู่รัก ส่งสายตาริษยา
ผู้หญิงคนนั้นวันๆไม่ทำอะไรนอกจากเล่น IPad กดหน้าจอแล้วทำหน้าตาชั่วร้าย หัวเราะคิกคักคนเดียว เล่นเกมส์ กินแล้วก็นอน ไร้ประโยชน์เสียจริง!
ไม่เห็นมีอะไรดี นอกจากหน้าอกใหญ่! ก็แค่นั้น
//ใช้หางตามองศัตรูหัวใจ
ถึงหล่อนจะเป็นคนให้อาหาร พาผมไปอาบน้ำ พาไปหาหมอ แต่ผมรู้ว่าหล่อนเสแสร้ง แกล้งแสดงละครเอาใจพี่ชาย
“เมนูเด็ดวันนี้ แมวอ้วนผัดกระเพรา ฮ่าๆๆๆ มานี่เลย ไอ้อ้วน” //นางยักษ์จับผมมาวางบนเขียง
“เฮ้! หล่อนจะเอาผมมากินไม่ได้นะ!”
//นางยักษ์คว้ามีดเตรียมหั่นผม จิตสังหารแผ่ซ่านจนผมขนลุกซู่ไปหมด
“ล้อเล่นน่า~พี่สาวจะทำอาหารสูตรพิเศษให้ต่างหาก มามะฟ้าแลบมาหม่ำๆ เดี๋ยวพี่สาวพาไปเที่ยวข้างนอก”
อาหารอร่อยจนผมแอบเผลอใจ นึกชอบหล่อนไปนิดหน่อย “เธอก็เป็นคนดีเหมือนกันนี่ นางยักษ์”
“เป็นไงบ้างจ๊ะ เมนูเด็ดของพี่สาว เนื้อสุนัขผัดน้ำมัยหอย” ผมแทบขย้อนอาหาร อุปทานเห็นหัวของจีจี้ในจานอาหาร
“แค่ก แค่ก แค่ก…”
“ล้อเล่นน่า คิคิ ดูทำหน้าตาเข้า…แมวอะไรซีเรียสจัง น่าเบื่อเหมือนเจ้าของไม่มีผิด” ผมคันอุ้งเท้า อยากข่วนหน้าแบนๆของหล่อนสุดๆ
“วันนี้น้องฟ้าแลบของเรา ใส่ชุดอะไรไปเที่ยวดี?” พอเห็นบรรดาชุดกระโปรงสารพัดสีที่นางยักษ์เอามาให้เลือก หางตาด้านขวาผมกระตุก
โอ้ ไม่นะ!!
เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไป (ที่ไม่รู้จะมีเมื่อไหร่) ด้วยใจระทึก
Prima
20/10/2020