วันพฤหัสบดีที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2564

Nymph 1

Sims Story: SRI x WAYO

Nymph

นางตานี VS วาโย ตอนแรก

นางตานี

ฉันชื่อสรี (อ่านว่า สะ•รี แต่เพื่อนๆชอบเรียกว่า สะ•หลี บางทีก็เรียกว่า สี) 

ฉันคนนี้เป็นนางไม้?…เจ้าแม่?…นางตานี? จะเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะ ชาวบ้านชอบคิดว่าเป็นนางไม้ต้องใส่ชุดโบราณ ห่มสไบ แต่งกายชุดเขียว

จริงๆแล้วนางฟ้า?ที่พลังเวทย์สูงๆแบบฉันใส่ชุดอะไรก็ได้ที่อยากใส่ 
นางตานี

ใส่บิกินียังได้เลย (เสียงสูง) คนงามๆใส่อะไรก็งาม คิคิ
นางตานี

ฉันสิงสถิตย์ในต้นกล้วยตานีมานานแสนนาน…
นางตานี
น่าจะหลายร้อยปี ฉันคิดแบบนั้นนะ

กล้วยตานีที่ฉันสิงไปที่ไหนฉันก็ไปที่นั่น ใครตัดกล้วยไปทำบ้าน ฉันก็ไปอยู่บ้านนั้น

พริมา: “ไม่ใช่แล้ว!! ใครที่ไหนใช้ต้นกล้วยสร้างบ้านคะ โกหกอะไรให้น่าเชื่อหน่อย

ฉัน: “หึ!” ฉันกลอกตามองบน


ภาพดงต้นกล้วย วิมานของฉัน

ต้นกล้วยพวกนี้ อยู่ในอาณาเขตของบ้านทรงสเปน

…ล้อเล่นค่ะ บ้านทรงไทย กลางเกาะร้าง 

บ้านร้างก็จะทรุดโทรมหน่อยๆ …อะไรนะ เหมือนบ้านคนละหลัง

พะ…พวกเธอคิดมาก บ้านหลังเดียวกันค่ะ! จริงๆนะ เชื่อฉัน ฉันเป็นผีนางตานีของที่นี่


…นึกถึงหนังเรื่อง บ้านผีปอบเลยค่ะ ที่วิ่งลงไปซ่อนผีในโอ่ง
เกมส์ the sims มีเกาะร้างด้วย?
มีสิคะ มีทุก-อย่าง-เท่า-ที่-คุณ-จินตนาการ วะฮ่าๆ

…เกาะร้างที่มันมีภูเขาไฟยังไงหล่ะคะ ถ้าภูเขาไฟประทุขึ้นมา ฉันและดงกล้วยตานีเปลี่ยนภพภูมิแหงๆ…กลัวจังเลย~

แน่นอนว่าเป็นบ้านร้าง เจ้าของมานอนแค่คืนเดียวก็ไม่กลับมาอีกเลย…
นางตานี

ใครกันหนอ? มารุกที่ป่าสงวนสร้างบ้านใหญ่โตแล้วก็ไม่อยู่ ปล่อยสาวงามแบบฉันไว้ลำพัง…


ชาว internet ได้แต่เดากันไปต่างๆนาๆ เช่น ไกล รถส่งอาหารมาไม่ถึง หรือไม่ก็เจ้าของโดนโปลิศจับข้อหารุกป่าสงวน (หัวเราะ)

จะบอกความลับให้ค่ะ…ขยับเข้ามาใกล้ๆสิคะ

ในเกาะร้างแห่งนี้ เป็นแหล่งรวมของ “สิ่งชั่วร้าย” 


ภาพ “สิ่งชั่วร้าย”

พวกมันกบดาน ซ่องสุมอยู่ในถ้ำใต้ภูเขาไฟ


มีทั้งแวมไพร์ ปีศาจสาว แม่มด นางเงือก นางจิ้งจอกเก้าหาง! 

รวมแล้ว 5 EA นังพวกนี้ชอบจับผู้ชายหนุ่มๆไป xxx และ xxx ค่ะ!  


แล้ว xxx คืออะไร?…
มันคือเรื่องราวสุดโหด บู๊ล้างผลาญ ต่อสู้กันตัวต่อตัว

โปรดจินตนาการกันเอง คือฉันต้องการจะสื่อว่า “นายเจ้าของบ้าน” โดนนัง 5 คนนี้ลักพาตัวไปค่ะ หายตัวอย่างลึกลับแม้แต่ร่างก็ไม่พบนะคะ!!!


พวกหล่อนน่ากลัวใช่ไหมคะ ระวังอย่าอยู่ใกล้ๆเชียว!!!


ฉันอยู่ตนเดียวเหงาๆมานาน จนกระทั่งวันหนึ่ง…กลางฤดูร้อน ท้องฟ้าใส ไร้เมฆ ดวงดาวเปล่งประกายระยิบระยับ

หนุ่ม B: “กดอัด VDO รึยัง?”

หนุ่ม A: “บุกรุกบ้านคนอื่นจะดีเหรอครับพี่?”

เสียงผู้ชาย (หนุ่ม) หลายคนคุยเอะอะ ดังลั่นไปทั่วคุ้งน้ำ


หนุ่ม A : “กลับบ้านเถอะครับ มืดค่ำแบบนี้เดี๋ยวคุณแม่เป็นห่วง”

หนุ่ม C : “วาโยขี้บ่นเหมือนคุณแม่เลย! น่าเบื่อว่ะ”


หนุ่ม B: “วาโย กลัวผีก็บอกมา…พี่จะบอกให้ ว่าผีไม่มีจริงหรอก”

หนุ่ม A: “พี่ครับ มีต้นกล้วยขึ้นเต็มไปหมดเลย เขาว่าต้นกล้วยมีผี ผีนางตานี!!”


ฉัน: “ใครมาแหกปาก ตะโกนคุยกันในบ้านฉัน น่ารำคาญจริง!”

หนุ่ม C: “ เพ้อเจ้อ วาโย พี่บอกนายแล้วว่า ผีไม่มีจริง นางตานีก็ไม่มี”


หนุ่ม C: “ขี้กลัวไปได้ กลัวอะไรวาโย พี่ก็อยู่ด้วย พี่น่ะเป็นพี่ชายคนโต พึ่งพาได้!” 

หนุ่ม B: “ถ่ายรูปก่อน เผื่อติดวิญญาณ ฮ่าๆ”
สามพี่น้องถ่ายรูปหมู่รวมกันเป็นครั้งสุดท้าย…ว่าไปนั่น

ฉัน: “เข้ามาเลย ฉันจะสั่งสอนพวกนายให้รู้สำนึก ว่าใครเป็นใคร!!” 
นางตานี

ฉัน:” “แฮ่!! มาให้กินตับซะดีๆ!!”

ฉันวาร์ปไปหาเจ้าพวกหนุ่มๆไร้มารยาท ไปพร้อมหนังสือ “สมบัติผู้ดี” จะเอาไปฟาดใส่หัวไอ้หนุ่มสามคนนั้น

แต่ทว่า…ทันทีที่ได้เห็นพวกเขา 

ตึก~ตัก ตึก~ตัก ตึก~ตัก
“โอ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์~…”
“หูกาง!!”
“เอวบาง อรชร อ้อนแอ้น!!”
“ยิ่งคนที่ใส่ชุดสีชมพูทั้งตัว ราวกับจะไปเข้าเฝ้าพระอังคาร โดนใจฉันมาก”

“อยากงับหูกางๆนั่นจัง~”
นางตานี

//เสียงหัวใจที่ไม่มีจริงของฉันเต้นระส่ำ 

“แค่เห็นก็แฉะแล้วค่า ขอสักทีจะเป็นพระคุณ~”

เด็กผู้ชายหูกางทั้งสามคน สเปคฉันเลย!! ไม่หลอกแล้ว จับทำผัวดีกว่า!


ฉัน: “เอาคนไหนดีนะ?…หรือเอาทั้งสามคนดี?” 


ระหว่างที่ยืนครุ่นคิด ชายหนุ่มเหล่านั้นก็บุกรุกเข้ามาในดงกล้วยตานี และเดินขึ้นบ้านฉันอย่างอุกอาจ

ผีนางตานี

“ฉันควรจะ…?”


******จบตอนแรก ******


***โปรดติดตาม…***



พริมา
วันพฤหัสบดีที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2564