วันพุธที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2563

Desire

Sims Story: Manee


นักข่าวสาว (โสด) กับภารกิจสำคัญ ตามหาบุคคลสาบสูญ

ตอนแรก



พริมา (ผู้เล่น):


แด่เพื่อนรักของฉัน…มณี 


ผู้เป็นแรงบันดาลใจของตอนนี้ เพื่อนสาวผู้ตามตื๊อผู้ชายมากเกินงาม จนผู้ชายหวาดผวา ต้องไปบวชเพื่อหนีภัยคุกคามจากมณี (หัวเราะ) สวยขนาดนี้ งดงามขนาดนี้ทำไมเพื่อนรักของดิฉันถึงยังโสด ดิฉันคนนี้ไม่เข้าใจเลยค่ะ น่าสงสารจังเลย~(หัวเราะ)


ปล. วิธีอ่านให้ได้อรรถรส เวลาอ่านเรื่องนี้ให้อ่านด้วยเสียงเพื่อนผู้หญิงสวย มั่นหน้า แต่น่าหมั่นไส้ในห้องเรียนของคุณ (หัวเราะ) 



เนื่องจากมีชาวซิมส์คนดังหายตัวไปจากคฤหาสถ์ พวกเขาจึงต้องพึ่งพานักข่าวเพื่อตามหา บุคคลที่จำต้องมารับหน้าที่แสนลำบาก อันตราย ไม่มีใครยอมทำก็คือ…



ดิฉันเองค่ะ! มณี (อายุ ๒๕ ปี ,โสด กำลังมองหาผู้ชายที่น่าสนใจ) ลูกสาวคนโตของบ้าน เป็นคนดูแลน้องๆ อีก ๖ คน ครอบครัวเธอไม่ร่ำรวย แต่ก็ไม่ยากจน เธอคือหญิงแกร่ง เสาหลักของครอบครัว 

ช่างกล้อง ซูมหน้าดิฉันหน่อยค่ะ นั่นแหล่ะ ดีมาก! ขอบคุณค่ะ

แล้วจะบอกทำไม!?…ก็ดิฉันอยากบอกนี่คะ ปีนี้ดิฉันอายุ ๒๕ แล้วค่ะ รับสมัครชายหนุ่มหน้าตาดี นิสัยรวยนะคะ 


แล้วทำไมรายการพาดิฉันมาปล่อยในป่าหญ้าแบบนี้คะ ซิมส์นะคะไม่ใช่ตะกวดหรืองูเหลือม หญ้าพวกนี้ทำดิฉันคันไปหมดเลยค่ะ


มีเป็ดป่าด้วยค่ะ จะมากัดดิฉันรึเปล่านะ? งานหนักเงินน้อย แถมเสี่ยงชีวิตอีก เฮ้อ…


โสดค่ะ โปรดจีบ …คนงามแบบดิฉันเคยมีคนรักนะคะ พวกเราคบกันมา ๑๐ ปี จนกระทั่งเมื่อสามเดือนที่แล้ว คนรักของดิฉันค้นพบว่าเราสองคนเข้ากันไม่ได้ 


หึ! ดิฉันไม่ยอมเลิกง่ายๆหรอกค่ะ ตามตื๊อ ขอคืนดีทุกเวลาอาหาร เช้า-กลางวัน-เย็น 


ผลที่ได้คือ…เขารำคาญดิฉัน จนหนีไปบวชค่ะ ดิฉันช้ำใจมากค่ะ


อุ๊ย! พูดนอกเรื่องไปเยอะ ตอนนี้ได้เวลาทำงานของดิฉันแล้วค่ะ

 // ๓ …๒…๑ หันมายิ้มใส่หน้ากล้องอย่างมืออาชีพ


มณี: “ สวัสดีค่ะ ดิฉันนักสืบชื่อ มณีค่ะ เชิญพบกับรายการพิเศษ ตามหาคนหายนะคะ มีใครพบคุณ Circuit Breaker โปรดแจ้งทางรายการของเราค่ะ” //แสร้งทำสีหน้าจริงจัง


🎼🎶 ธีมเพลงแนวสืบสวนดังขึ้น…


มณี: “ไปไหนก่อนดีนะ? เริ่มจาก อืม…เทือกเขาอัลไต?” 

//เปิดแผนที่โลก (หัวเราะ)


ดิฉันบุกไปสำรวจทุกๆเมือง เริ่มตั้งแต่เมือง Willow Creek เลยค่ะ เอ๊ะ ! มีใครบางคนกำลังเล่นน้ำ จะลองไปถามดูนะคะ บ้าจริง! ฉันเผลอพูดคนเดียวอีกแล้ว! 


มณี: “นักข่าวสาว มณี ลงพื้นที่สอบถามชาวซิมส์ตามพื้นที่ต่างๆให้แล้วค่ะ คุณนางเงือก เห็นคุณลุงชื่อยาว อ่านยากคนนี้บ้างไหมคะ?” 



นางเงือก S “ไม่เห็นย่ะ ฉันไม่เกี่ยวนะยะ”


ดิฉัน: “ไปที่ไหนต่อดี?…” //เปิดแผนที่โลก



ดิฉันมาสืบคดีแถวๆย่านการค้า Magnolia Promenade ที่นี่คนเยอะมาก น่าจะมีข่าว หรือเบาะแสดีๆบ้าง…


แต่ทว่า …อากาศก็ร้อนมาก ร้อนจนซิลิโคนในร่างกายดิฉันแทบละลายมากองกับพื้นยางมะตอย สงสัยต้องติดต่อผู้ว่าจ้างขอขึ้นราคาแล้ว!!


มณี: “ลองมาถามพวกเด็กเกเร แก๊งค์กวนเมืองดูนะคะ สวัสดีค่ะหนุ่มๆ มีใครเห็นคุณ CircuitBreaker ผู้ชายในรูปด้านบนบ้างไหมคะ?” //ยื่นไมค์


จิ๊กโก๋ M: “ผมว่ามนุษย์ต่างดาวลักพาตัวไปครับ ไม่นานมานี้ผมเคยเห็นแสงสีเขียวๆฟ้าๆ


จิ๊กโก๋ J: ผมว่าเป็นทฤษฏีสมคบคิดครับ จริงๆแล้วแค่เดินหลงทางในบ้านตัวเอง”

สก๊อยสาว ที่ไม่รู้จักชื่อ
 : “ไม่เห็นย่ะ เซ้าซี้จังนะป้า! 
ถามอะไรเยอะแยะ ไปไกลๆ” 


ป้าเหรอ!!? ฉันอายุแค่ ๒๕ เรียกได้ว่า วัยสาวสะพรั่ง!! ปากดีนักนะ พูดอะไรเกรงใจซิลิโคนและ Botox ในร่างกายฉันด้วย! ยัยตัวแสบ เธอชอบใครในกลุ่มขอให้เขาไม่รักเธอ ยัยสก๊อย!


@ร้านอาหารริมทะเล


มีบริกรหนุ่ม ผมสีแดง ท่าทางอมทุกข์คนนึง (ดิฉันเดาว่าโสดค่ะ ท่าทางไม่น่าไว้ใจนะคะ)…ยืนอยู่ในร้านคาเฟ่เปลี่ยวๆร้างๆ ร้านอาหารหรือโกดังเก็บของหนีภาษีคะ บรรยากาศน่ากลัวมาก


มณี: “เฮ้! ไอ้หนุ่มแวมไพร์ นายเคยเห็นผู้ชายหูกางที่ชื่อยาวๆ อ่านยากๆบ้างรึเปล่า?”



แวมไพร์ C: “ เคยไปขอดูดเลือด แต่เขาไม่ยอมครับ ผมไม่เจอเขานานแล้ว”


สรุปว่าไม่รู้…ดิฉันไปถามชาวเมืองรอบๆก็ได้


บลาๆๆๆ ดิฉันขี้เกียจพิมพ์บทสนทนาค่ะ (หัวเราะ)


เฮงซวยข้อมูลที่ชาวซิมส์ให้มามีแต่ข้อความไร้สาระ ข่าวซุบซิบ ประเภท “น้อง Wayu หล่อ น่ารักมาก ฉันรักเขา อยากเป็นเจ้าสาวของเขาค่ะ” / “ฉันอยากมีบทมากกว่านี้ ขอออกทุกตอนไม่ได้เหรอคะ? “ เรื่องนี้หล่อนต้องไปบอกยัยพริมาคนเล่น! …ไม่ก็ “ในเมืองซิมส์มีร้านอาหารอร่อย ราคาถูก แถมพาบริกรหนุ่มหล่อกลับไปค้างที่บ้านได้…” โอ๊ยยยย (ลากเสียงยาว) หงุดหงิดค่ะ


ตามหาคนหายนะคะ!! ไม่ใช่รายการสัมภาษณ์ป้าข้างบ้าน ข้อมูลประเภทซุบซิบ ประมาณว่า ลูกชายบ้านโน้นพาลูกสะใภ้ที่ท้องก่อนแต่งเข้าบ้าน หรือลูกสาวบ้านคุณนาย Goth สอบติดมหาวิทยาลัย ไม่ต้องมาเล่าให้ฟังค่ะ ดิฉันยุ่งมาก!


ดิฉันสอบถามข้อมูลจากชาวซิมส์แทบจะหมดเมืองแล้วค่ะ! ไม่มีข้อมูลดีๆเลย

เฮ้อ……ถอนหายใจ วันนี้จะได้กลับบ้านไหม? ไม่น่ารับงานนี้เลย!


อุบล น้องสาวคนเล็กของดิฉัน: “มีคนถูกพวกค้ามนุษย์จับขึ้นรถตู้ หายตัวไปเหรอคะ!!!?” แต่งเรื่องเองเป็นตุเป็นตะ ยัยนี่จินตนาการถึงอะไรอีกล่ะเนี่ย?



มณี: “ค่าหัวผู้ชายคนนี้ ๙,๙๙๙,๙๙๙ Simoleons เชียวนะ ถ้ารู้อะไรดีๆ กระซิบบอกพี่สาวได้เลย รายได้ดีกว่ารับจ้างพาคนข้ามชายแดนอีกนะ”


อุบล :  “เมืองซิมส์น่ากลัวจริงๆ มีทั้งอาชญากรรม ฆาตกร ผี แวมไพร์ มีพวกอันธพาล แก๊งค์ค้ามนุษย์ด้วย ฉันไม่อยู่แล้วค่ะ …&$%[{#{€฿%฿…” น้องสาวของดิฉัน บ่นพึมพำอะไรไม่รู้คนเดียว สมกับเป็นสาวน้อยช่างฝัน


ก่อนจะถามอะไรต่อก็มีชายหนุ่มดวงกุดมาตายต่อหน้าฉัน…ยมทูตปรากฏกาย ฉันตรงเข้าไปถามเขาทันที
ยมทูต: “โอ้ แม่สาวน้อย~มีอะไรให้พี่ช่วยรึเปล่าจ๊ะ? มีค่าเทอมรึยัง? มีปัญหาใส่ชุดนักศึกษามาหาพี่ได้นะครับ”

น้องสาวฉันยังเป็นเยาวชนอยู่นะ! เป็นยมทูตที่ดูเสเพลไม่น่าไว้ใจเลย…

ยมทูตใช้สายตาเจ้าชู้มองก้น กับหน้าอกพวกเราสองพี่น้อง ไอ้บ้ากาม โรคจิตเหมือนที่เคยอ่านเจอใน internet !

มณี: “มีเรื่องอยากให้ช่วยเยอะเลยหล่ะ นายไปทำงานให้เสร็จก่อนเถอะ ฉันรอได้” 

ยมทูต


ยมทูต: “ผมรู้แค่ว่า เขายังไม่ตาย ผมไม่เคยไปรับวิญญาณเขา…ชุดสั้นถูกใจผมมากครับ คุณนักข่าวว่างรึเปล่า ไปนอนดู Netflix ที่คฤหาสถ์ของผมรึเปล่า?”

มณี: “ได้ข่าวว่านายลวนลามวิญญาณสาวๆจริงรึเปล่า พัฒนเดช?”


ยมทูต: ”……ผะ ผมนึกได้ว่าลืมปิดเตาแก๊ส ขอตัวก่อนครับ!”


หึ! ท่าทางมีพิรุธ หมอนี่แอบจับก้นวิญญาณสาวๆจริงด้วย ไอ้ซิมส์โรคจิต ไอ้บ้ากาม!


มณี: “แล้วหนุ่มๆนักศึกษาพวกนี้หล่ะคะ?” //ยื่นไมค์



นักศึกษา C: “ไม่เห็นครับ หน้าอกใหญ่แนวที่ผมชอบเลย พี่สาวมีสามีรึยัง?” 

ฟังแล้วช้ำใจมากค่ะ! ดิฉันก็ไม่ได้อยากโสดนะคะ! ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ ๒๕ ปี ก็โสดมาตลอด อย่าว่าแต่สามี แฟนก็ไม่เคยมีค่ะ!



นักศึกษา P: “มายืนเกะกะอะไรแถวนี้ ไสหัวไปไกลๆ” 

ไอ้หูกางเอ๊ย!


นักศึกษา T: “ ไม่เห็นครับป้า” 

ไอ้…ฉันอายุ แค่๒๕ กล้ามาเรียกฉันว่าป้า!? เจ้าคนหยาบคาย!



มณี: “พวกนายสามคน เปล่าประโยชน์จริงๆ ขอตัวนะคะ!”


นี่ก็เริ่มบ่ายแล้ว อีกไม่นานก็จะมืดแล้ว ลองมาสอบถามคนใส่เดรสสีส้ม…ไม่สิ นั่นคือพระที่ออกมาบิณฑบาตดีกว่าค่ะ


พระ
“หลวงพี่คะ นิมนต์ค่ะ” 
ดิฉันลองเรียกเบาๆ พระหันมาตามเสียงเรียก
พระ

อ่าห์ นั่นมัน…!? พี่ Lockdown แฟนเก่าของดิฉันเองค่ะ ผู้ชายที่ทิ้งฉัน เหมือนฉันเป็นรองเท้าเก่าๆ ……อ่ะ โอเค ดิฉันยอมรับว่าพวกเราสองคนไม่เคยคบกัน อย่าว่าแต่เป็นแฟน แค่คำว่าเพื่อนยังไม่มี

ดิฉันเป็นฝ่ายรักเขาข้างเดียว มาตื๊อขอความรัก จนเขาหวาดผวา ต้องรอขอความคุ้มครองจากศาล ไม่ให้ดิฉันเข้าใกล้เกิน ๕ เมตร (ร้องไห้)

พี่ Lockdown เขาเป็นลูกชายคนโตของคุณ CircuitBreaker ที่หายตัวไปนี่แหล่ะค่ะ ตอนนี้เขาบวชเป็นพระ เพราะต้องการหลบหนีดิฉัน (ร้องไห้แบบไม่มีน้ำตา)
พระ

มณี: “สวัสดีตอนบ่ายหลวงพี่ค่ะ มาทานข้าวที่คาเฟ่นี้เหรอคะ?” 
// ดิฉันคลานเข่าเข้าไปใกล้ๆ กราบสามทีแบบไม่แบมือ

พระ: “…………”  
พระหลวงพี่ถอยหลังหนีไป ๕ เมตร ดิฉันคลานเข่าตาม ไม่ให้หนีหรอก! พระหลวงพี่มีท่าทีไม่อยากสนทนา เศร้าจังค่ะ…


อดีตแฟน ๑๐ ปี(ในโลกแห่งจินตนาการ)ของฉัน (ต่อไปนี้ขอเรียกสั้นๆว่า หลวงพี่) ปรายตามองฉันอย่างเย็นชา ไม่พูดอะไรสักประโยค…ชวนกินข้าวเย็นด้วยกันตามมารยาทก็ยังดี!  

ไม่เจอกันแค่ไม่กี่เดือน ถึงขั้นจำดิฉันไม่ได้ ดิฉันไม่กล้าไปตามตื๊อพระถึงในวัดหรอกค่ะ ทำแบบนั้นคุณพ่อดิฉันที่เป็นมัคทายก เอาไม้หวายมาตีก้นดิฉันในฐานะมารศาสนาพอดี
 อกหักเพราะรักพระ…ว่าไปนั่น (หัวเราะ) หรือว่าที่ดิฉันรู้สึกร้อนๆเป็นเพราะกำลังอยู่ในนรก (หัวเราะ) หรืออาการวัยทอง ?!

มณี: “หลวงพี่คะ ไม่มีคิ้ว เหงื่อไม่ไหลเข้าตาเหรอคะ?” 
บ้าจริง! ไม่เจอกันตั้งสามเดือน ฉันถามอะไรโง่ๆแบบนี้!! ดิฉันด่าตัวเองในใจไม่หยุด
พระ
หลวงพี่พระ: “…………”

ดิฉันจ้องมองพระด้วยความรัก หัวล้าน ไม่มีคิ้วก็ยังหล่อ ชายในฝัน พ่อของลูก…
พระ
พระ: “มีอะไรคุณโยม”

พระหลวงพี่ ในชุดสีแครอท ช่างเปล่งประกาย เจิดจ้า ระยิบระยับ จนฉันต้องหรี่ตา…

(**ดิฉัน Prima คนเล่น ** เพื่อนของดิฉันหัวเราะ แล้วบอกว่าหัวล้านสะท้อนแสงเข้าตา ฉันทนฟังคนบาป(แบบเพื่อน)กล่าววาจาล่วงเกินสีแครอทไม่ได้เลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ)

ดิฉันนั่งคุกเข่า พนมมือท่วมหัว เห็นเป็นสาวงามแบบนี้ แต่คุณพ่อดิฉันเป็นมัคทายกค่ะ นอกจากนี้ดิฉันชอบดูลิเก  เรื่องคำศัพท์ที่ใช้กับพระ วางใจได้เลยค่ะ!

มณี: “โยมซิส มณี ที่เคยเป็นสตอล์กเกอร์ของคุณพระจนถึงเมื่อสามเดือนก่อนไงคะ จำได้รึเปล่า?” 

พระขมวดคิ้ว ทำหน้ายุ่งยากใจใส่ดิฉัน ก็แหม ดิฉันสวย น่ารัก งดงาม ดูดีขนาดนี้ ก็คงใจสั่นเป็นธรรมดา ฮุๆๆ เพื่อไม่ให้เสียเวลา ดิฉันรีบเข้าเรื่องสำคัญ…

พระ

มณี: “ หวยงวดนี้ออกเลขอะไรคะ ขอสามตัวค่ะ ช่วงนี้โยมซิสช็อตค่ะ อยากซื้อเครื่องสำอางลดราคาช่วงโปร ๑๒ /๑๒ ถ้าถูกรางวัลใหญ่จะพาหลวงพี่ไปเลี้ยงชาบูค่ะ”

หลวงพี่ L: “ไม่รับใบ้หวย …ตอนนี้อาตมาละทางโลกแล้ว เชิญคุณโยมสีกาไปทำงานต่อ”

พระ


มณี: “คุณโยมซิส ขอโทษอาตมาด้วยค่ะ!!” 


ฉันรีบคลานเข่าออกไป…กลัวจังค่ะ จีบพระแบบนี้ ดิฉันจะตกนรกไหมคะ? (หัวเราะ) ล้อเล่นน่า…ดิฉันไม่กลัวหรอกค่ะ นรกแค่ชื่อน้ำพริก ฮ่าๆๆๆ 


พระ

ดิฉันจะเลิกสนใจหลวงพี่ชั่วคราว พวกเราไปทำงานสัมภาษณ์ซิมส์อื่นๆ ในตอนต่อไปนะคะ


สองมือล้วงกระเป๋า สองเท้าเดินตามดิฉันมาเลยค่ะ!


โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยหัวใจระทึก…


ตอนที่ ๒ Wish


*******

พริมา

วันพุธที่ ๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ 

แรม ๙ ค่ำ เดือนอ้าย