Sims Story: แสนเสน่ห์และเพื่อนๆ ผู้น่ารัก? (คำสะหลี x อาทิตยา x SIRI)
สาวงามกับโรคระบาด
The Sims X COVID
ตอนที่ ๑ Pandemic
ตอนที่ ๒ Epidemic
ในวันเทศกาลแห่งความสุข
ภาพตัวอย่างการมีความสุขกับคนรัก
อวดลูก ดูออก! (หัวเราะ)
ใครๆก็พักผ่อนอยู่กับครอบครัว แต่พวกเราผู้ผดุงความยุติธรรมกลับไม่ได้พัก //ทำท่าเหนื่อยล้า…
แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ชาวซิมส์ทั้งหลาย พวกคุณยังมีพวกเรา~ //ผายมือ
เข้มงวดขนาดนี้ ออกข่าวขนาดนี้ ก็ยังมีชาวซิมส์ซื่อบื้อไม่ยอมใส่หน้ากากอนามัยออกจากบ้านนะคะ! แสนเสน่ห์และพวกไม่อยากใช้ความรุนแรงเลยค่ะ แต่มันจำเป็นค่ะ โปรดเข้าใจ
“เจ้า NPC พวกนี้ ชั้นบอกให้พวกหล่อนใส่หน้ากากอนามัย!”
“จงใส่หน้ากากอนามัย!”
“เฮ้ย พวกแกน่ะ ไสหัวมาปิดร้านได้แล้ว ได้เวลา Curfew แล้ว!” //กระโดดถีบประตูร้าน
พวกเราต้องเหนื่อยขนาดนี้เลยนะคะ เพื่อความสงบสุขของมวลมนุษยชาติ!
…
เมือง StrangerVille ย่านร้านค้า
“กรี๊ด ไฟไหม้ค่ะ ไฟไหม้ต้นคริสมาสต์ แล้วลามไปไหม้เก้าอี้สนาม กลัวจังเลย~”
ไม่นาน น้อง Zero ก็ดับเพลิงที่เผาผลาญย่านร้านค้า
“มาไวเหมือนโกหกเลย~ ขอบคุณนะคะ”
“พวกพี่สาวเผาบ้านเรือน ร้านค้าของประชาชนเล่นอีกแล้วเหรอ! ทำไมเป็นคนเลวแบบนี้ครับ!?”
“พวกเราผิดไปแล้ว …ลงโทษได้เลยค่ะ”
“ก็คุณพี่คิดถึง อยากเจอน้อง Zero~”
“ไม่เอา! มีแต่พวกลุงแปลกหน้า ท่าทางลามก คุณพี่ไม่คุ้นเคย น้อง Zero เกรี้ยวกราดจังเลย~ เดี๋ยวแวะไปฉลองกับพวกพี่สาวสี่คนก็ได้ค่ะ คุณพี่ยอมให้ลงโทษหนักๆเลยก็ได้ คิคิ”
ไม่กี่วินาทีก่อนน้อง ZERO จะมา คุณโปลิศที่น่าสงสาร กระโดดถีบประตูร้านค้า เพื่อเข้าไปเอาถังดับเพลิง…
“ลงโทษได้จริงอ่ะ”
คุณโปลิศ ทรงยศ ที่ลงทุนกระโดดถีบประตูร้านเพื่อไปเอาถังดับเพลิง รู้สึกเก้อเขินมาก
“คุณโปลิศ แบบนี้เรียกว่า คุกคามทางเพศ ค่ะ!!!”
พวกแสนเสน่ห์ยังคงทำงานอย่างแข็งขันตลอดทั้งคืน
“…ส่วนเธอมาทำงานนี้ เพราะชอบรังแกคนอ่อนแอแหงๆ”
คุณโปลิศทรงยศ ได้รับสายตาเย็นชา -๔๐ องศา แทนคำตอบ ใช่สิ คนไม่ใช่ทำอะไรก็ผิด แค่หายใจแรงยังโดนมองว่า หื่นกาม…เขาย้ายที่ไปคุยกับหนุ่มนักดับเพลิงดีกว่า ท่าทางเป็นมิตรกว่าเยอะ
***เพื่อนของดิฉัน ยังอุตส่าห์โทรศัพท์มาจับผิดว่า ยศของคุณตำรวจทรงยศ เมื่อตอนก่อนๆเป็นนายร้อย ตอนนี้ทำไมกลายเป็นนายดาบ (วะ)
ดิฉันถึงกับขมวดคิ้ว ก็นี่มันเกมส์เดอะซิมส์ ดิฉันจะเล่นให้วันพรุ่งนี้คุณตำรวจทรงยศเปลี่ยนอาชีพเป็นทหาร จากนั้นทำรัฐประหารท่านนายกเทศมนตรีสุรเดช แล้วเลื่อนยศตัวเองเป็นนายพลเอกก็ยังได้ พูดถึงตรงนี้เพื่อนดิฉันอุทานว่า อย่าเชียวนะ!
ไม่แน่ว่าร่างจริงของคุณตำรวจทรงยศอาจจะ…เป็นมนุษย์ต่างดาวปลอมตัวมาหารักแท้ ฮ่าๆ ซีเรียสกับเกมส์มากระวังผมร่วงหมดหัวนะ สมแล้วที่แกยังเป็นสาวโสดจนอายุยี่สิบกว่าๆ ดิฉันตอบเพื่อนไปแบบนั้น***
…
“นี่คุณทหารหญิงคนนั้น ไสหัวกลับค่ายได้แล้วค่ะ เลยเวลา Curfew ถ้าไม่กลับสั่งขังนะ”
“*฿()฿’Llisjdjjdieoqkj&&$€{{#”@§¥¥*]”
*โดนตอบกลับด้วยภาษาเทพ ที่พวกเธอฟังไม่เข้าใจ
“ช่างเถอะ จับยัดข้อหาแปลกๆ แล้วพาเข้าคุกแล้วกัน” SIRI ตอบอย่างไร้ความรับผิดชอบ
…
ย่านมหาวิทยาลัย เมือง Britechester …ก็ว่าทำไมไม่ค่อยได้เล่นเมืองนี้ ชื่อยาวมากนั่นเอง (หัวเราะ)
พลเมืองดีร้องเรียนมาว่า มีแวมไพร์ออกอาละวาด
“จะเป็นใครไปได้ เมืองของเรามีแวมไพร์โฉดชั่ว แค่แวมไพร์ประสิทธิโชค กับ ท่านเค้านท์ Vlad นั่นแหล่ะ “
“พอนับถึง ๑ กระโดดถีบประตูเข้าไปเลยนะ!”
“๓ ๒ ๑…พวกเราบุก!”
“โปลิศมาแล้วค่ะ!”
“ป่าเถื่อนเหลือเกิน ทนดูไม่ได้เลยค่ะ”
“หยุดการกระทำอันโหดร้าย ทารุณเดี๋ยวนี้นะ!”
“พวกเราไปทำอะไรให้พวกหล่อนนักหนาวะ!”
“แค่มาหาอาหารเองนะ ไม่ได้ฆ่าใครตาย ผิดตรงไหนไม่ทราบ?”
“อย่ามาเถียงเจ้าหน้าที่ทางการนะ แวมไพร์ Vlad”
“ขัดขวางการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ ออกนอกเคหะสถานยามวิกาล ผ่าฝืนพรบ. จำคุกห้าสิบปี (โกหก) “
“แต่ถ้ามีเหตุผลที่มากพอ พวกเราจะพิจารณาอีกที”
“พวกเรามาเก็บเห็ดถอบ…ครับ” //ยื่นเงิน
“ฟังดูน่าเห็นใจ…” //รับเงินมานับ
ประสิทธิโชคตกใจกับท่าทีเกรี้ยวกราดของ SIRI เขาตัดสินใจยื่นเงินให้อีกหนึ่งปึก
“เป็นแวมไพร์ที่ดี! กลับไปฉันจะเขียนจดหมายไปชื่นชมพวกนาย กับท่านนายกเทศมนตรีสุรเดช” //เก็บเงินใส่กระเป๋า
NPC ต่างคิดในใจ “รับสินบน!!”
“เลวมาก” NPC ผมสีแดงคิดในใจ
“พวกนายคิดเหมือนฉันใช่ไหม B1” Vlad ส่งสายตาคุยกับ NPC
“เห็นใจนายนะ Vlad…” NPC มอง Siri ด้วยสายตาริษยา เคียดแค้น ชิงชัง
แสนเสน่ห์มองเห็นคนว่ายน้ำในสระ หลังบาร์ที่พวกเธอกำลังกวาดล้างพวกคนไม่ดี เธอแปลงร่างเป็นนางเงือก ว่ายน้ำด้วยความเร็ว 20 กิโลเมตร/ชั่วโมง ไปหาชายหนุ่มดวงซวย
“แล้วก็เจ้าพวกซิมส์ NPC พวกนี้อีก! อะไรกัน บอกว่ามี Curfew ฉันต้องจัดการสักหน่อย!”
“เฮ้! นายคนนั้นน่ะ ฝ่าฝืนพรบ. ห้ามออกจากเคหสถาน หลังสี่ทุ่ม”
“นี่มันตอนเช้าแล้ว ยัยเพี้ยน……จู่ๆก็ตะคริวกิน ช่วยด้วยครับ”
“ใครจะช่วยนายยะ ฮ่าๆๆๆ เป็นวิญญาณเฝ้าสระน้ำในมหาวิทยาลัยไปเถอะ ยินดีด้วยนะที่จะกลายเป็นหนึ่งในเจ็ดตำนานเมือง ของมหาวิทยาลัย บาย”
“แสงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณช่างงดงาม”
“หยุดจ๊วบจ๊าบ ยมทูต! เสร็จงานแล้ว บาย”
“รบกวนด้วยนะคะ คุณยมทูตพัฒนเดช ชาวซิมส์พวกนี้มันร้ายค่ะ ไม่เคารพกฏหมาย”
พวกแสนเสน่ห์ทำอาชีพโปลิศไม่กี่วัน เมืองซิมส์ก็โล่งไปหมด แทบไม่มีใครออกมาเดินตามท้องถนน อาชญากรรม ปล้น จี้ ฯลฯ ลดลงเหลือศูนย์ (เพราะทุกคนไม่ตายอนาถ ก็อยู่ในคุก)
ในเมื่อไม่เหลือชาวซิมส์ …แน่นอนว่า COVID ก็หยุดระบาดในเมืองซิมส์ได้อีกครั้ง…
อาชีพสุจริต ประเภทพิทักษ์ความยุติธรรมเหมาะกับคนดีๆแบบพวกเราจริงๆ แสนเสน่ห์ชื่นชมตัวเองในใจ นี่คืออาชีพที่เหมาะกันฉันสินะ! วะฮ่าๆๆๆๆ
