Sims Story : Manee
นักสืบสาว (อายุ ๒๕ และยังโสด) กับภารกิจตามหาบุคคลสำคัญ (จบ)
ความเดิมตอนที่แล้ว :เมื่อเมืองซิมส์มีคนร้าย อาชญากรลักพาตัวเรียกค่าไถ่… มณี นักข่าว+นักสืบสาวแห่งเมืองซิมส์ รับงานตามหาคุณ CircuitBreaker คนรวยแห่งเมืองซิมส์ เธอสืบคดีในทุกๆแมพของเมืองซิมส์ แต่ยังไม่มีความคืบหน้าใดๆ
…มณีจะได้ทำสำเร็จหรือไม่ อย่างไร โปรดติดตาม
…อะไรนะ ไม่เห็นคุณเธอจะทำงานสักเท่าไหร่ เอาแต่ครุ่นคิดเรื่องหาคู่ ก็แน่นอนอยู่แล้ว เป้าหหมายสำคัญก็คือหาคู่นี่แหล่ะค่ะ! (หัวเราะ)
ย่านมหาวิทยาลัยเมืองซิมส์
เห็นหนุ่มๆนักศึกษาแล้วหัวใจดวงน้อยของดิฉันก็เต้นระส่ำ โรคคลั่งเครื่องแบบนักเรียนกำเริบ ไม่อยากทำงานแล้ว… อยากชวนน้องๆกลับบ้านด้วยกันค่ะ
ฉัน: “น้องๆจ๊ะ มีค่าเทอมรึยังเอ่ย?”
ฉัน: “น้องๆคะ พี่สาวคนนี้งดงามจนตะลึงเลยใช่ไหมล่ะ คุณพี่ชื่อ มณี อายุ ๒๕ โสด ค่ะ หน้าอก (ทำแล้ว) ๓๗ นิ้ว เอว ๒๔ นิ้ว สะโพก…”
ฉันบรรยายสรรพคุณตัวเอง ชายฉกรรจ์เยอะขนาดนี้ วันนี้ต้องได้ วันนี้ต้องโดน!! เข้ามาพร้อมกันทีเดียวทั้งหมด ๕ คนเลยยังได้ คุณพี่ยังไหวค่ะ!!! ฮ่าๆๆๆๆ
Zero : “พี่ท็อป โทรแจ้ง ๑๙๑ เรียกโปลิศเร็ว! เดี๋ยวผมวิ่งไปตามรปภ.ของมหาวิทยาลัยเอง ในมหาวิทยาลัยของเรามีคุณป้าท่าทางมีพิรุธ น่าสงสัย!!”นักศึกษาหนุ่มที่เจอหน้ามหาวิทยาลัยวิ่งไปตาม รปภ. มาลากดิฉันออกไป…ดิฉันรีบวิ่งหนีแทบไม่ทัน ดิฉันสวยน่ารักขนาดนี้ มองยังไงเป็นคนแปลกๆ! ระหว่างที่หลบหนีรปภ. ก็เจอพวกคู่รักหวานแหวว จะลองไปถามพวกเขาดูนะคะ เดี๋ยวจะมาว่าดิฉันทำงานไม่คุ้มค่าจ้าง
คู่รักในเมือง นางสาว A : “ไม่เห็นเลยค่ะ ในสายตาของฉันเห็นแต่ที่รักจ๋า~”
คู่รักในเมือง นายP: “แฟนของผมน่ารักที่สุด ฮ่าๆ”
สองคนนั้นจีบกันโดยไม่สนใจเพื่อนสาวโสดที่ยืนกำหมัดแน่นด้วยความริษยา (เข้าใจความรู้สึกหมั่นไส้ของเธอเลย…ดิฉันก็เช่นกัน)
คู่รัก นางสาว A : “ตัวเอง~คุณป้านักข่าวมองพวกเราใหญ่เลย แอบชอบที่รักจ๋าของเค้ารึเปล่า?”
ดิฉัน: “…………”
ในมหาวิทยาลัยก็มีแต่พวกหนุ่มๆสาวๆ คู่รัก ดิฉันทำงานไปริษยาไป หนอย!
นี่ก็อีกราย…คู่ที่สามแล้วนะคะ เจ้าเด็กพวกนี้พ่อแม่ส่งมาเรียนหนังสือ แต่ดูพวกเขาทำสิคะ!! ไม่เห็นใจสาวสวยโสดแบบดิฉันเลย!
มอบให้คู่รักทุกคู่ในเมืองซิมส์ ฮะๆๆๆ (แค่นหัวเราะ)
ดิฉันเกลียดพวกคู่รักที่สุด เห็นคนรักกันแล้วรู้สึกเหมือนในหัวใจเต็มไปด้วยเม็ดทราย ระคายเคืองมากค่ะ สักวันดิฉันจะจัดการซิมส์คู่รักให้หมดไปจากเมือง…
มณี: “ตอนนี้ดิฉันยืนอยู่หน้าคฤหาสถ์ของแวมไพร์ชื่อดัง ท่านเค้าท์ Vladislaus Straud ในเมือง Forgotten Hallow เรามาคุยกับท่านเจ้าของคฤหาสถ์กันค่ะ”
แวมไพร์ ประสิทธิโชค : “ผมกำลังหิว คิดอะไรไม่ออก ถ้าเธอยอมให้ดูดเลือดสักทีอาจจะนึกออก”
ไอ้แวมไพร์ลามก ท่านเค้าท์ Vlad กับ นายประสิทธิโชค จ้องมองหน้าอก (ที่ผ่านมีดหมอ และเสริมซิลิโคน) ของดิฉัน ด้วยสายตาหื่นกระหาย ลามก คุกคามทางเพศ
ดิฉันกลัวจนตัวสั่น เปียกแฉะไปหมด…กลัวอันตรายจากพวกเขาสองตนจังค่ะ จะว่าไปตอนนี้ก็ดึกมากแล้วดิฉันจะขอค้างคืนที่คฤหาสถ์นี้ดีไหม??
มาดาม C คนรวยแห่งเมืองซิมส์: “ไม่รู้ค่ะ ดิฉันไม่ชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน!!”
มาดาม C: “นังตอแหล ตั้งแต่แกเข้ามาอยู่ที่นี่ ในบ้านแทบลุกเป็นไฟ!”
ดิฉันรีบหนีออกจากจากคฤหาสถ์บ้าๆนี่อย่างรวดเร็ว…น่ากลัวชะมัด!! ดิฉันว่าตัวเองก็ทำงานคุ้มค่าเงินค่าจ้างมากพอแล้ว แกล้งสืบคดีอีกสักสองสามคนก็กลับบ้านไปเล่นกับแมวดีกว่า
ดิฉันก็ทำงานต่อไป…เริ่มเห็นใจนักสืบชื่อดังแบบลุงโมริ โคโกโร่แล้วสิ!
มณี: “คุณน้องผมสีเหมือนขนมสายไหมจ๋า เคยเห็นคุณผู้ชายในรูปรึเปล่าจ๊ะ?”
น้อง P: “เคยเห็นค่ะ ที่เมือง Evergreen Harbor มากับผู้หญิงสวยๆ ผมสีทอง”
ในที่สุด!! ก็พบคนที่ให้ความเห็นมีประโยชน์ ดิฉันโบกรถ Grab เพื่อไปจุดหมายสุดท้าย
เมือง Evergreen Harbor…
น้อง T คนน่ารัก: “ผมเจอเขาเมื่อสองชั่วโมงก่อนครับ เขามาซื้อขนมกับคุณแม่” ใกล้ความจริงขึ้นทุกที ดิฉันจูบแก้มขอบคุณนักศึกษาหนุ่มน่ารักคนนั้น
คงไม่โชคดีแบบในละครหรอกเนอะ…ทำไมดิฉันรู้สึกว่าเคยเห็นนาย CircuitBreaker ที่ไหนมาก่อน…หน้าคล้ายแฟนเก่า? เดจาวู? เหมือนเห็นเขาเมื่อไม่นานมานี้ค่ะ
ดิฉันเข้าไปในย่านการค้าหาเบาะแสต่อไป…
มณี: “เจอน้องสาวดิฉันอีกแล้วค่ะ อุบลนี่ดื้อจริงๆ มัวแต่เที่ยว ไม่อ่านหนังสือเรียน!!!…อุบล! กลับบ้าน!”
อุบล: “เฮือก…พะ พี่สาว ขอหนูตามสตอล์กเกอร์ Wayo เอ๊ย…ขอซื้อชานมไข่มุกแล้วจะกลับบ้านค่ะ”
มณี: “น้องสาวแต่ละคน พึ่งพาไม่ได้เลย! ไปทำงานต่อดีกว่าค่ะ”
ดิฉันสืบคดีจนทั่วทุกแมพในเมืองซิมส์ ก็ไม่ได้ข่าวอะไรเพิ่มเติมอีกเลย…ลึกลับจริงๆ! คนทั้งคนจะหายตัวไปได้ยังไง? หรือว่าโดน Killer Queen เก็บไปแล้ว!?? ดิฉันจะไปสืบคดีอีกหนึ่งครั้ง ครั้งสุดท้ายแล้วค่ะ เหนื่อยมาก
มณี: “เคยเห็นคนในรูปรึเปล่า?”
ดิฉันถามห้วนๆ ยื่นรูปคุณพ่อสามีให้ชาวซิมส์แปลกหน้าที่บังเอิญเดินมาใกล้ๆ ตอนนี้ร่างกายดิฉันเหนื่อยมาก อยากพักค่ะ จะสัมภาษณ์ยัยนี่เป็นคนสุดท้ายแล้วนะคะ!!
ซิมส์แปลกหน้า: “ฉะ…ฉัน………ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้นค่ะ!!! ไม่รู้ ไม่เห็น!!ฉ…ฉันไม่ใช่คนร้ายลักพาตัวนะคะ”
มณี: “ค่ะ”
ชาวซิมส์แปลกหน้า: “คนร้ายไม่ใช่ฉันนะคะ!! ฉันไม่ได้ลักพาตัวสามีของใครไปไว้ที่บ้านเลยสักนิดเดียวค่ะ”
ดิฉัน: “สรุปว่าไม่มีใครรู้เรื่องคุณ CircuitBreakerเลยค่ะ!!…มีความคืบหน้ายังไง ดิฉันจะรีบแจ้งให้ทราบนะคะ”
ดิฉัน มณี อายุ ๒๕ โสด (ไม่เคยมีแฟน แม้แต่คนเดียว…ยังคงเป็นสาวบริสุทธิ์) อาชีพ Office Lady…ยังตามหารักแท้อยู่นะคะ รับสมัครคนรู้ใจ
ชายในดวงใจของดิฉัน ไม่ต้องการอะไรมาก แค่สูงไม่ต่ำกว่า ๑๘๐ เซนติเมตร น้ำหนักไม่เกิน ๖๕ กิโลกรัม หน้าตายังไงก็ได้ แต่ต้อง ฟันสวย เรียงกันเป็นระเบียบ จมูกโด่ง ตาชั้นเดียวเฉียงขึ้นเล็กน้อย หูกาง (สำคัญมาก รักคนหูกางค่ะ) ใส่แว่น…ถ้าใส่เฉพาะตอนอ่านหนังสือก็พอไหว น่ารักค่ะผู้ชายใส่แว่น
อ้อ…แล้วก็ควรรักแมว เป็นทาสแมวยิ่งดีนะคะ
เนื่องจากดิฉันบอบบาง อ่อนแอ ไม่สู้คน คงไม่สามารถรับมือกับแม่สามีใจร้าย ชอบกลั่นแกล้งลูกสะใภ้ได้…ขอเฉพาะผู้ชายที่แม่สามีตายไปแล้ว (แต่ทิ้งมรดกไว้เยอะๆ) ดิฉันจะช่วยดูแลมรดกแทนคุณเองค่ะ
ส่วนนิสัย ดิฉันไม่เรื่องมากหรอกค่ะ ผู้ชายของดิฉัน…ขอแค่นิสัยรวย มีบ้านราคาไม่ต่ำกว่า ๓๐ M รถยุโรปป้ายแดงสัก ๒-๓ คัน ก็พอค่ะ
สเปคของดิฉัน ไม่มากเลยใช่ไหมคะ ใครมีคุณสมบัติและสรรพคุณตามที่ดิฉันบอกไว้ ถ้าเจอดิฉันสามารถส่งใบสมัครมาได้เลยนะคะ~
########
พริมา
วันเสาร์ที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๖๓
