ชีวิตในฟาร์ม
Mr. Scarecrow 2
หุ่นไล่กากับนังอสรพิษ
ไม่ใช่!!!
หุ่นไล่กาและผองเพื่อนผู้น่ารัก~
ไม่ใช่! ค่าเมล็ดพืช ค่าปุ๋ย ค่าอาหารสัตว์ บลาๆ เสร็จแล้วยังต้องไปขายอีก
Farmers Market ในเมือง henford-on-bagley
แสนเสน่ห์ : ชาวซิมส์ทั้งหลาย ไสหัวมาซื้อกัน เร็วเข้า!
ขายที่ไหน?… แต่งตัวแบบนั้นขายอะไรไม่ทราบ?
แสนเสน่ห์: ชุดชาวไร่ไงยะ ชุดทำงานแบบทะมัดทะแมงไง!
ทุกท่านตามผมมาที่ Farmers Market สิครับ
วันนี้พวกเราเอาผลผลิตในฟาร์มมาขาย
“เร่เข้ามาครับ เร่เข้ามา ช้าหมดนะครับ”
ป้าลูกค้า: หนุ่มผมม่วงดุจังเลย~ อยากได้น้องไปไว้ที่บ้าน
ผม: “นาทีทองครับ แพงขึ้น 50% เร่เข้ามา”
คนมาต่อคิวรอซื้อมากมาย ก็ของที่ฟาร์มพวกเราคุณภาพดี สดใหม่ ยอดเยี่ยมที่สุดในเมืองซิมส์ ดินที่ใช้ได้มาจากดิน 7 ป่าช้าเมือง Forgotten Hollow แค่ก…ผมเผลอพูดมากไปอีกแล้ว
ป้า: “น้องคนขายเท่าไหร่คะ?”
ดูเหมือนว่าชาวซิมส์จะอยากได้คนขายมากกว่าผลิตภัณฑ์จากไร่นะ!!
ทัดเทพและสุรเดช เด็กพาร์ทไทม์สองพี่น้อง: “ต้นไม้ด่างหายากครับ มีพลูด่าง แล้วก็แตงโมด่าง”
ทัดเทพและสุรเดช เด็กพาร์ทไทม์สองพี่น้อง: “ผมขายต้นไม้ครับ ยัยโรคจิต อย่ามาทำน้ำลายย้อยใส่นะ!”
แวมไพร์สาว“เย็นชา น่ารักจังเลย เหมาต้นไม้หมดไร่เลยค่ะ ช่วยเอาไปส่งที่คฤหาสน์ด้วยนะคะ~น้องๆอยากไปช่วยพี่สาวปลูกต้นตำแยไหม? ซื้อหมดไม่แถมอะไรบ้างเหรอคะ แถมคนขายได้รึเปล่า?”
ทัดเทพและสุรเดช เด็กพาร์ทไทม์สองพี่น้อง: “ไม่แถม …ว่าแต่…เธอจ่ายค่าตัวพวกเราไหวรึเปล่าหล่ะ”
แวมไพร์สาว: “กรี๊ด เท่าไหร่ก็ยอมจ่ายค่ะ!”
ป้า: “นังผู้หญิงร่าน ไม่มีความเป็นกุลสตรี! ขายต้นไม้ให้ป้าดีกว่าลูก~ ป้าเหมาหมดเลย แล้วพ่อหนุ่มไปช่วยป้าปลูกด้วยนะคะ”
ป้าเดินไปผลักอกแวมไพร์สาว
ลูกค้าสาวผมทอง: “แม่ค้า! ขายแพงไปรึเปล่ายะ แตงโมลูกละ 1,000 Simoleons ผักชีกำละ 100 Simoleons นมขวดละ 500 Simoleons ฉันจะแจ้งโปลิศ!”
แสนเสน่ห์: “ของดีก็ราคาแพงแบบนี้แหล่ะค่ะป้า”
// เชิดหน้า 80 องศา มองเหยียดหยาม
ลุงวิตถาร: “กางเกงในใช้แล้วของเธอเท่าไหร่จ๊ะ สาวน้อย?”
แสนเสน่ห์: “อะ…ไอ้ลามก!”
ลุงวิตถาร: “ไร้เยื่อใย…ผมไม่ได้ลามก แค่วิตถารนิดเดียว”
แสนเสน่ห์: “ถอดตรงนี้ 9,000,000 simoleons จ่ายเป็นเงินสด …ตกลงไหม?”
แสนเสน่ห์ยิ้มชั่วร้าย เธอเดินหายไปหลังร้านก่อนยื่นกางเกงในของแคทเธอรีน (ลามะ เพศผู้ ขนสีรุ้ง อายุ 1 ขวบ) ให้ลุงวิตถาร พร้อมกับรับเงิน
แสนเสน่ห์: “ปิดร้านค่ะ ไม่ขายแล้ว รวยแล้ว… เด็กๆ เก็บของกลับบ้านไปนั่งนับเงินกันค่ะ!”
ขืนอยู่ต่อ แล้วลุงวิตถารรู้ว่าโดนหลอกขายพวกเราซวยแน่…คงไม่ได้มาขายที่ตลาดแห่งนี้อีกนานเลยหล่ะ คิคิ
เหมือนจะยังรวยไม่พอ พี่แสนเสน่ห์เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าไปเล่นกับน้องๆในฟาร์ม
น้องวัว: บีบนมหนูได้นะคะพี่~
ส่งสายตา wink wink
บอกเลยว่า… เก็บเงินค่าเข้า ค่าของฝาก ค่าอาหารน้องไก่ น้องวัว น้องลามะ ฯลฯ แค่นี้ก็รวยจนไม่ต้องปลูกผัก เก็บไข่ไก่ รีดนมวัวแล้ว ฮ่าๆ
พริมา: บางครั้งก็คิดว่าพื้นที่ฟาร์มออกจะใหญ่โต ทำไมไม่มีม้าให้ขี่?…หรือต้องรอภาคเสริมตัวใหม่? นังงก! ขายเก่ง ภาคเสริมเยอะ (พูดคนเดียวหน้าคอมพิวเตอร์)
แล้วยังต้องคอยปกป้องน้องไก่…จากศัตรูตัวร้ายที่คอยจ้องเล่นงาน
มันคือ…
สุนัขจิ้งจอก
ผิด!
จิ้งจอกน้อย: เค้าเป็นเด็กดี ไม่เคยขโมยไข่นะพี่ชาย
//ทำหน้าอ้อน
ผม: มาร้องเพลงด้วยกันสักเพลงสองเพลง
จิ้งจอก: พี่ชายหุ่นไล่กา มโนว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงอีกแล้ว!
ผม: จะรีบไปไหนกันหล่ะเด็กๆ? มาร้องเพลงด้วยกันอีกสามสี่เพลงเถอะ
แวมไพร์มักจะมาปรากฏกายแถวๆเล้าไก่
ศัตรูของไก่…มันคือ แวมไพร์
นี่คือนังตัวแสบที่คอยจ้องลักขโมยไก่ ดูเหมือนจะชื่อ แวมไพร์คำสะหลี
แวมไพร์สาว : เลือด เลือด ข้าอยากได้เลือด
ไก่น้อย: แง ชะ…ช่วยด้วยค่ะ หนูกลัว
กระต่ายน้อย: หนูไม่มีเนื้อ ไม่อร่อยหรอก
แวมไพร์สาวผู้ชั่วร้าย: ไม่มีใครมาช่วยแกหรอก มาให้ข้ากินเลือดเดี๋ยวนี้!!
ไก่ที่น่าสงสาร: กรี๊ด
Evil Hen: ไสหัวไปนังปีศาจเฒ่า!!
แวมไพร์สาว: อุ๊ย~ของอร่อยมาหาถึงที่ เดี๋ยวกินนังสีทองก่อน แล้วจะกินแกต่อนังดำ
Evil Hen: ฝันไปเถอะ ในนามของความยุติธรรม ตัวแทนแห่งดวงจันทร์จะลงทัณฑ์แกเอง!!!
แวมไพร์: กรี๊ด
ท่ามกลางฝุ่นของการต่อสู้…แวมไพร์สาวกรีดร้องโหยหวน
ผมยืนถ่ายคลิปการต่อสู้อยู่ใกล้ๆด้วยหัวใจระทึก
…แล้วสุดท้ายเป็นไง???
หุ่นไล่กาสุดหล่อ: รู้ไว้ซะ ว่าไก่น้อยไม่ใช่เหยื่อของพวกแกอีกต่อไป!!…ไสหัวไปไกลๆฟาร์มของพวกเรา ชิ่วๆ
แวมไพร์สาวหน้าตาขี้เหร่: ฝากไว้ก่อนเถอะแก!
แล้วนังตัวแสบก็แปลงร่างเป็นค้างคาวแก่บินหายไป
@@@จบตอนที่สอง@@@
โปรดติดตามตอนต่อไป
พริมา
วันจันทร์ 23 สิงหาคม 2564
