PRIMA X WAYU
วายุและผี (อีกแล้ว)
MUTELU 2
เรียกฉันว่า “เจ้าแม่”
ตอนที่ 1 MUTELU 1
คุณเชื่อในเรื่องลี้ลับรึเปล่า?
ดิฉันคนเล่น (พริมา) ก็ไม่เชื่อค่ะ (หัวเราะ)
ต้นไม้เจ้าแห่งเมือง henford-on-bagley
ฉันเป็นนางไม้ ของต้นไม้เจ้า เป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ประจำเมือง henford-on-bagley
เห็นงดงาม น่ารักแบบนี้ฉันก็มีอิทธิฤทธิ์พอตัวเชียวหล่ะ เป็นหนึ่งในตำนานเมือง เป็นต้นไม้เทพที่ใครแวะมาเมืองนี้ต้องแวะมาถ่ายรูปด้วย
ในวันที่อากาศดีวันหนึ่ง ฉันกำลังนอนเล่น IPad ดูผู้ชายหล่อๆในโลกออนไลน์ ก็ถูกรบกวนจากเสียงพึมพำ
“เจ้าแม่ ขอหวยรางวัลที่หนึ่งด้วย”
“ถ้าไม่ใช่วัคซีน mRNA น้อง Wayu ขออะไร คุณพี่จะหามาให้เลยค่ะ”
“ถ้าฉันรู้ ฉันซื้อเองไม่ดีกว่ารึ?” ฉันบ่นกับตัวเอง ส่วนมือก็กดเซฟรูปผู้ชายหล่อๆมานอนฝัน แต่เสียงโอดครวญน่ารำคาญนั่นยังพึมพำหน้าต้นไม้ของฉันไม่หยุด
“ไอ้บ้าเอ๊ย!…”
“ออกไปหักคอทิ้ง แม่ง! ดูรูปผู้ชายไม่รู้เรื่องเลย!”
Wink เสียงกดวาร์ป
“หนวกหูโว๊ย ไสหัวไป!!!…อุ๊ย~”
ราวกับมีผีเสื้อบินในท้อง
Wayu ผู้ชายหูกาง หน้าตาดีคนนั้นนั่งคุกเข่า พนมมือ ท่าทางเรียบร้อยน่ารัก
“พวกแก ฉันรักเขา ฉันอยากได้เขามาไว้ที่บ้าน” หัวใจฉันร้องตะโกน
“ชอบมากค่ะ! อยากได้เป็นผัวค่ะ!”
“อยากได้อะไรคะที่รัก~” (พูดด้วยเสียงสอง)
เขายื่นเครื่องเซ่นมาตรงหน้าฉัน แล้วก็พนมมือ
“เชิญเจ้าแม่กินเครื่องเซ่น มีไข่ กับ pizza แล้วก็น้ำแดงครับ”
“ไม่ต้องทำตัวเหินห่างแบบนี้ก็ได้ มาหาคุณพี่เร็ว เข้ามาใกล้ๆซิจ๊ะ” ฉันกวักมือเชื้อเชิญ
“พ่อหนุ่ม Wayu จ๋า ผู้หญิงเค้าไม่รับประทานอาหารหลังหกโมงเย็นหรอกนะจ๊ะ เดี๋ยวอ้วน…แต่เห็นว่าหล่อ หูกาง ถูกสเปค เห็นว่าลำบากหรอกนะ คุณพี่จะช่วยเองค่ะ”
ฉันโผเข้าใส่น้อง Wayu แบบทุ่มสุดตัว
“หนัก? หายใจไม่ออก เหมือนมีอะไรมาทับ”
ฉันเดินไปประชิดตัว ลูบไล้หน้าท้องและบั้นท้ายผู้ชายคนนั้น โอ้ว!น่ากินกว่าอาหารอีก ฉันกลืนน้ำลาย…
“ทำไมรู้สึกเสียววาบที่หลัง ขนลุกด้วย…” Wayu บ่นพึมพำ
“ไม่ต้องกลัวนะคะ คุณพี่ไม่ดุหรอกค่ะ คุณพี่ปลอดภัย ปลอดเชื้อ COVID รสชาติอร่อย ไม่เผ็ด เด็กๆทานได้”
“ยินดีที่ได้รู้จัก คุณพี่ชื่อ พริมา เป็นผีเฝ้าต้นไม้มาตั้งแต่สมัยกรุงสุโขทัยเป็นราชธานี…”
น้อง Wayu มองผ่านฉันอย่างเลื่อนลอย…ฉันอยากให้ Wayu มองเห็นฉันจริงๆ!!
“แล้วนางไม้จะมาบอกเลขเด็ดได้ยังไงนะ?…ค้นใน internet ดูซิ? อ๋อ! ใช้แป้งทาต้นไม้แล้วถู ตัวเลขจะขึ้นมา…อืม”
“อร้ายยยยย คุณพี่จั๊กจี๋นะคะ อย่าถูตรงนั้นเซ่! ทะลึ่ง!”
“ไม่เห็นมีเลข?…ไร้สาระจริงๆ ไม่น่าหลงเชื่อเรื่องเล่าเพ้อเจ้อใน Internet เลย กลับบ้านดีกว่า ไปกันเถอะ”
“จ้า~”
ไร้เดียงสาจริงๆ Wayu ไม่รู้รึว่าเวลาไปสถานที่แปลกๆ ห้ามพูดชวนใครกลับบ้านแบบไม่ระบุชื่อน่ะ ไม่งั้นผีสาวแบบคุณพี่ตามกลับบ้านได้ด้วยนะ~คิคิ
“รู้สึกหนักไหล่…ฉันติด COVID รึเปล่านะ? เดี๋ยวนี้มันพัฒนาสายพันธุ์เป็นรุ่น Delta Promax Plus แล้วด้วยสิ!?” Wayu พูดคนเดียว
WAYU: รีบๆลงไป หนัก!!
“ไม่ต้องกังวลนะคะ เดี๋ยวคุณพี่ทำงานหาเลี้ยงน้อง Wayu เอง” เริ่มจากงัดตู้เซฟบ้านคนรวย…ง่ายที่สุดแล้วมั้ง คิคิคิ
ฉันเดินจูงมือ Wayu กลับบ้านอย่างมีความสุข
******จบ******
PRIMA (ผู้รัก WAYU)
วันเสาร์ 14 สิงหาคม 2564
